62
1 PSALMUS. David, cum in deserto Iudae commoraretur.
2 Deus, Deus meus es tu, ad te de luce vigilo.
Sitivit in te anima mea, te desideravit caro mea.
In terra deserta et arida et inaquosa,
3 sic in sancto apparui tibi, ut viderem virtutem tuam et gloriam
tuam.
4 Quoniam melior est misericordia tua super vitas,
labia mea laudabunt te.
5 Sic benedicam te in vita mea et in nomine tuo levabo manus
meas.
6 Sicut adipe et pinguedine repleatur anima mea,
et labiis exsultationis laudabit os meum.
7 Cum memor ero tui super stratum meum, in matutinis meditabor
de te,
8 quia fuisti adiutor meus, et in velamento alarum tuarum exsultabo.
9 Adhaesit anima mea post te, me suscepit dextera tua.
10 Ipsi vero in ruinam quaesierunt animam meam,
introibunt in inferiora terrae,
11 tradentur in potestatem gladii, partes vulpium erunt.
12 Rex vero laetabitur in Deo; gloriabuntur omnes, qui iurant
in eo, quia obstructum est os loquentium iniqua.
62
1 Salmo. Di Davide, quando dimorava nel deserto di Giuda.
2 O Dio, tu sei il mio Dio, all`aurora ti cerco, di te ha sete
l`anima mia, a te anela la mia carne, come terra deserta, arida,
senz`acqua.
3 Così nel santuario ti ho cercato, per contemplare la tua potenza
e la tua gloria.
4 Poiché la tua grazia vale più della vita, le mie labbra diranno
la tua lode.
5 Così ti benedirò finché io viva, nel tuo nome alzerò le mie
mani.
6 Mi sazierò come a lauto convito, e con voci di gioia ti loderà
la mia bocca.
7 Quando nel mio giaciglio di te mi ricordo e penso a te nelle
veglie notturne,
8 a te che sei stato il mio aiuto, esulto di gioia all`ombra
delle tue ali.
9 A te si stringe l`anima mia e la forza della tua destra mi
sostiene.
10 Ma quelli che attentano alla mia vita scenderanno nel profondo
della terra,
11 saranno dati in potere alla spada, diverranno preda di sciacalli.
12 Il re gioirà in Dio, si glorierà chi giura per lui, perché
ai mentitori verrà chiusa la bocca.
63
1 Magistro chori. PSALMUS. David.
2 Exaudi, Deus, vocem meam in meditatione mea;
a timore inimici custodi animam meam.
3 Protege me a conventu malignantium, a multitudine operantium
iniquitatem.
4 Qui exacuerunt ut gladium linguas suas,
intenderunt sagittas suas, venefica verba,
5 ut sagittent in occultis immaculatum. Subito sagittabunt eum
et non timebunt,
6 firmaverunt sibi consilium nequam. Disputaverunt, ut absconderent
laqueos, dixerunt: “ Quis videbit eos? ”.
7 Excogitaverunt iniqua, perfecerunt excogitata consilia. Interiora
hominis et cor eius abyssus.
8 Et sagittavit illos Deus; subito factae sunt plagae eorum,
9 et infirmavit eos lingua eorum. Caput movebunt omnes, qui
videbunt eos,
10 et timebit omnis homo; et annuntiabunt opera Dei et facta
eius intellegent.
11 Laetabitur iustus in Domino et sperabit in eo,
et gloriabuntur omnes recti corde.
63
1 Salmo. Di Davide. Al maestro del coro.
2 Ascolta, Dio, la voce, del mio lamento, dal terrore del nemico
preserva la mia vita.
3 Proteggimi dalla congiura degli empi dal tumulto dei malvagi.
4 Affilano la loro lingua come spada, scagliano come frecce
parole amare
5 per colpire di nascosto l`innocente; lo colpiscono di sorpresa
e non hanno timore.
6 Si ostinano nel fare il male, si accordano per nascondere
tranelli; dicono: "Chi li potrà vedere?".
7 Meditano iniquità, attuano le loro trame: un baratro è l`uomo
e il suo cuore un abisso.
8 Ma Dio li colpisce con le sue frecce: all`improvviso essi
sono feriti,
9 la loro stessa lingua li farà cadere; chiunque, al vederli,
scuoterà il capo.
10 Allora tutti saranno presi da timore, annunzieranno le opere
di Dio e capiranno ciò che egli ha fatto.
11 Il giusto gioirà nel Signore e riporrà in lui la sua speranza,
i retti di cuore ne trarranno gloria.
64
1 Magistro chori. PSALMUS. David. Canticum.
2 Te decet hymnus, Deus, in Sion; et tibi reddetur votum in
Ierusalem.
3 Qui audis orationem, ad te omnis caro veniet propter iniquitatem.
4 Etsi praevaluerunt super nos impietates nostrae,
tu propitiaberis eis.
5 Beatus, quem elegisti et assumpsisti; inhabitabit in atriis
tuis. Replebimur bonis domus tuae,
sanctitate templi tui.
6 Mirabiliter in aequitate exaudies nos, Deus salutis nostrae,
spes omnium finium terrae et maris longinqui.
7 Firmans montes in virtute tua, accinctus potentia.
8 Compescens sonitum maris, sonitum fluctuum eius et tumultum
populorum.
9 Et timebunt, qui habitant terminos terrae, a signis tuis;
exitus orientis et occidentis delectabis.
10 Visitasti terram et inebriasti eam; multiplicasti locupletare
eam. Flumen Dei repletum est aquis;
parasti frumenta illorum, quoniam ita parasti eam.
11 Sulcos eius irrigans, glebas eius complanans;
imbribus emollis eam, benedicis germini eius.
12 Coronasti annum benignitate tua, et vestigia tua stillabunt
pinguedinem.
13 Stillabunt pascua deserti, et exsultatione colles accingentur.
14 Induta sunt ovibus prata, et valles abundabunt frumento;
clamabunt, etenim hymnum dicent.
64
1 Al maestro del coro. Salmo. Di Davide. Canto.
2 A te si deve lode, o Dio, in Sion; a te si sciolga il voto
in Gerusalemme.
3 A te, che ascolti la preghiera, viene ogni mortale.
4 Pesano su di noi le nostre colpe, ma tu perdoni i nostri peccati.
5 Beato chi hai scelto e chiamato vicino, abiterà nei tuoi atrii.
Ci sazieremo dei beni della tua casa, della santità del tuo
tempio.
6 Con i prodigi della tua giustizia, tu ci rispondi, o Dio,
nostra salvezza, speranza dei confini della terra e dei mari
lontani.
7 Tu rendi saldi i monti con la tua forza, cinto di potenza.
8 Tu fai tacere il fragore del mare, il fragore dei suoi flutti,
tu plachi il tumulto dei popoli.
9 Gli abitanti degli estremi confini stupiscono davanti ai tuoi
prodigi: di gioia fai gridare la terra, le soglie dell`oriente
e dell`occidente.
10 Tu visiti la terra e la disseti: la ricolmi delle sue ricchezze.
Il fiume di Dio è gonfio di acque; tu fai crescere il frumento
per gli uomini. Così prepari la terra:
11 Ne irrighi i solchi, ne spiani le zolle, la bagni con le
piogge e benedici i suoi germogli.
12 Coroni l`anno con i tuoi benefici, al tuo passaggio stilla
l`abbondanza.
13 Stillano i pascoli del deserto e le colline si cingono di
esultanza.
14 I prati si coprono di greggi, le valli si ammantano di grano;
tutto canta e grida di gioia.
65
1 Magistro chori. Canticum. PSALMUS. Iubilate Deo, omnis
terra,
2 psalmum dicite gloriae nominis eius, glorificate laudem eius.
3 Dicite Deo: “ Quam terribilia sunt opera tua. Prae multitudine
virtutis tuae blandientur tibi inimici tui.
4 Omnis terra adoret te et psallat tibi, psalmum dicat nomini
tuo ”.
5 Venite et videte opera Dei, terribilis in adinventionibus
super filios hominum.
6 Convertit mare in aridam, et in flumine pertransibunt pede;
ibi laetabimur in ipso.
7 Qui dominatur in virtute sua in aeternum, oculi eius super
gentes respiciunt; rebelles non exaltentur in semetipsis.
8 Benedicite, gentes, Deum nostrum et auditam facite vocem laudis
eius;
9 qui posuit animam nostram ad vitam et non dedit in commotionem
pedes nostros.
10 Quoniam probasti nos, Deus; igne nos examinasti, sicut examinatur
argentum.
11 Induxisti nos in laqueum, posuisti tribulationes in dorso
nostro.
12 Imposuisti homines super capita nostra,
transivimus per ignem et aquam, et eduxisti nos in refrigerium.
13 Introibo in domum tuam in holocaustis; reddam tibi vota mea,
14 quae protulerunt labia mea, et locutum est os meum in tribulatione
mea.
15 Holocausta medullata offeram tibi cum incenso arietum, offeram
tibi boves cum hircis.
16 Venite, audite, et narrabo, omnes, qui timetis Deum, quanta
fecit animae meae.
17 Ad ipsum ore meo clamavi et exaltavi in lingua mea.
18 Iniquitatem si aspexi in corde meo, non exaudiet Dominus.
19 Propterea exaudivit Deus, attendit voci deprecationis meae.
20 Benedictus Deus, qui non amovit orationem meam et misericordiam
suam a me.
65
1 Al maestro del coro. Canto. Salmo. Acclamate a Dio da tutta
la terra,
2 cantate alla gloria del suo nome, date a lui splendida lode.
3 Dite a Dio: "Stupende sono le tue opere! Per la grandezza
della tua potenza a te si piegano i tuoi nemici.
4 A te si prostri tutta la terra, a te canti inni, canti al
tuo nome".
5 Venite e vedete le opere di Dio, mirabile nel suo agire sugli
uomini.
6 Egli cambiò il mare in terra ferma, passarono a piedi il fiume;
per questo in lui esultiamo di gioia.
7 Con la sua forza domina in eterno, il suo occhio scruta le
nazioni; i ribelli non rialzino la fronte.
8 Benedite, popoli, il nostro Dio, fate risuonare la sua lode;
9 è lui che salvò la nostra vita e non lasciò vacillare i nostri
passi.
10 Dio, tu ci hai messi alla prova; ci hai passati al crogiuolo,
come l`argento.
11 Ci hai fatti cadere in un agguato, hai messo un peso ai nostri
fianchi.
12 Hai fatto cavalcare uomini sulle nostre teste; ci hai fatto
passare per il fuoco e l`acqua, ma poi ci hai dato sollievo.
13 Entrerò nella tua casa con olocausti, a te scioglierò i miei
voti,
14 i voti pronunziati dalle mie labbra, promessi nel momento
dell`angoscia.
15 Ti offrirò pingui olocausti con fragranza di montoni, immolerò
a te buoi e capri.
16 Venite, ascoltate, voi tutti che temete Dio, e narrerò quanto
per me ha fatto.
17 A lui ho rivolto il mio grido, la mia lingua cantò la sua
lode.
18 Se nel mio cuore avessi cercato il male, il Signore non mi
avrebbe ascoltato.
19 Ma Dio ha ascoltato, si è fatto attento alla voce della mia
preghiera.
20 Sia benedetto Dio che non ha respinto la mia preghiera, non
mi ha negato la sua misericordia.
2 Deus misereatur nostri et benedicat nobis;
illuminet vultum suum super nos,
3 ut cognoscatur in terra via tua, in omnibus gentibus salutare
tuum.
4 Confiteantur tibi populi, Deus; confiteantur tibi populi omnes.
5 Laetentur et exsultent gentes, quoniam iudicas populos in
aequitate et gentes in terra dirigis.
6 Confiteantur tibi populi, Deus; confiteantur tibi populi omnes.
7 Terra dedit fructum suum; benedicat nos Deus, Deus noster,
8 benedicat nos Deus, et metuant eum omnes fines terrae.
66
1 Al maestro del coro. Su strumenti a corda. Salmo. Canto.
2 Dio abbia pietà di noi e ci benedica, su di noi faccia splendere
il suo volto;
3 perché si conosca sulla terra la tua via, fra tutte le genti
la tua salvezza.
4 Ti lodino i popoli, Dio, ti lodino i popoli tutti.
5 Esultino le genti e si rallegrino, perché giudichi i popoli
con giustizia, governi le nazioni sulla terra.
6 Ti lodino i popoli, Dio, ti lodino i popoli tutti.
7 La terra ha dato il suo frutto. Ci benedica Dio, il nostro
Dio,
8 ci benedica Dio e lo temano tutti i confini della terra.
67
1 Magistro chori. David. PSALMUS. Canticum.
2 Exsurgit Deus, et dissipantur inimici eius;
et fugiunt, qui oderunt eum, a facie eius.
3 Sicut dissipatur fumus, tu dissipas; sicut fluit cera a facie
ignis, sic pereunt peccatores a facie Dei.
4 Et iusti laetentur et exsultent in conspectu Dei
et delectentur in laetitia.
5 Cantate Deo, psalmum dicite nomini eius; iter facite ei, qui
fertur super nubes: Dominus nomen illi. Iubilate in conspectu
eius;
6 pater orphanorum et iudex viduarum, Deus in habitaculo sancto
suo.
7 Deus, qui inhabitare facit desolatos in domo, qui educit vinctos
in prosperitatem; verumtamen rebelles habitabunt in arida terra.
-
8 Deus, cum egredereris in conspectu populi tui,
cum pertransires in deserto,
9 terra mota est, etiam caeli distillaverunt a facie Dei Sinai,
a facie Dei Israel.
10 Pluviam voluntariam effundebas, Deus;
hereditatem tuam infirmatam, tu refecisti eam.
11 Animalia tua habitabant in ea, parasti in bonitate tua pauperi,
Deus.
12 Dominus dat verbum; virgines annuntiantes bona sunt agmen
ingens:
13 “ Reges exercituum fugiunt, fugiunt, et species domus
dividit spolia.
14 Et vos dormitis inter medias caulas: alae columbae nitent
argento, et pennae eius pallore auri.
15 Dum dispergit Omnipotens reges super eam,
nive dealbatur Selmon ”.
16 Mons Dei mons Basan, mons cacuminum mons Basan.
17 Ut quid invidetis, montes cacuminum, monti, in quo beneplacitum
est Deo inhabitare? Etenim Dominus habitabit in finem.
18 Currus Dei decem milia milium: Dominus venit de Sinai in
sancta.
19 Ascendisti in altum, captivam duxisti captivitatem; accepisti
in donum homines,
ut etiam rebelles habitent apud Dominum Deum.
20 Benedictus Dominus die cotidie; portabit nos Deus salutarium
nostrorum.
21 Deus noster, Deus ad salvandum; et Domini, Domini exitus
mortis.
22 Verumtamen Deus confringet capita inimicorum suorum, verticem
capillatum perambulantium in delictis suis.
23 Dixit Dominus: “ Ex Basan reducam, reducam de profundo
maris,
24 ut intingatur pes tuus in sanguine, lingua canum tuorum ex
inimicis portionem inveniat ”.
25 Viderunt ingressus tuos, Deus, ingressus Dei mei, regis mei
in sancta.
26 Praecedunt cantores, postremi veniunt psallentes. in medio
iuvenculae tympanistriae.
27 “ In ecclesiis benedicite Deo, Domino, vos de fontibus
Israel ”.
28 Ibi Beniamin adulescentulus ducens eos,
principes Iudae cum turma sua, principes Zabulon, principes
Nephthali.
29 Manda, Deus, virtuti tuae; confirma hoc, Deus, quod operatus
es in nobis.
30 A templo tuo in Ierusalem tibi afferent reges munera.
31 Increpa feram arundinis, congregationem taurorum in vitulis
populorum: prosternant se cum laminis argenti. Dissipa gentes,
quae bella volunt.
32 Venient optimates ex Aegypto, Aethiopia praeveniet manus
suas Deo.
33 Regna terrae, cantate Deo, psallite Domino, psallite Deo,
34 qui fertur super caelum caeli ad orientem; ecce dabit vocem
suam, vocem virtutis.
35 Tribuite virtutem Deo. Super Israel magnificentia eius, et
virtus eius in nubibus.
36 Mirabilis, Deus, de sanctuario tuo! Deus Israel ipse tribuet
virtutem et fortitudinem plebi suae. Benedictus Deus!
67
Al maestro del coro. Di Davide. Salmo. Canto.
2 Sorga Dio, i suoi nemici si disperdano e fuggano davanti
a lui quelli che lo odiano.
3 Come si disperde il fumo, tu li disperdi; come fonde la
cera di fronte al fuoco, periscano gli empi davanti a Dio.
4 I giusti invece si rallegrino, esultino davanti a Dio e
cantino di gioia.
5 Cantate a Dio, inneggiate al suo nome, spianate la strada
a chi cavalca le nubi: "Signore" è il suo nome, gioite davanti
a lui.
6 Padre degli orfani e difensore delle vedove è Dio nella
sua santa dimora.
7 Ai derelitti Dio fa abitare una casa, fa uscire con gioia
i prigionieri; solo i ribelli abbandona in arida terra. 8 Dio, quando uscivi davanti al tuo
popolo, quando camminavi per il deserto, 9 la terra tremò, stillarono i cieli
davanti al Dio del Sinai,davanti a Dio, il Dio di Israele.
10 Pioggia abbondante riversavi, o Dio,rinvigorivi la tua
eredità esausta.
11 E il tuo popolo abitò il paese che nel tuo amore, o Dio,
preparasti al misero.
12 Il Signore annunzia una notizia, le messaggere di vittoria
sono grande schiera:
13 Fuggono i re, fuggono gli eserciti, anche le donne si dividono
il bottino.
14 Mentre voi dormite tra gli ovili, splendono d`argento le
ali della colomba, le sue piume di riflessi d`oro".
15 Quando disperdeva i re l`Onnipotente, nevicava sullo Zalmon.
16 Monte di Dio, il monte di Basan, monte dalle alte cime,
il monte di Basan.
17 Perché invidiate, o monti dalle alte cime, il monte che
Dio ha scelto a sua dimora? Il Signore lo abiterà per sempre.
18 I carri di Dio sono migliaia e
migliaia: il Signore viene dal Sinai nel santuario.
19 Sei salito in alto conducendo prigionieri, hai ricevuto
uomini in tributo: anche i ribelli abiteranno presso il Signore
Dio.
20 Benedetto il Signore sempre; ha cura di noi il Dio della
salvezza.
21 Il nostro Dio è un Dio che salva; il Signore Dio libera
dalla morte.
22 Sì, Dio schiaccerà il capo dei suoi nemici, la testa altèra
di chi percorre la via del delitto.
23 Ha detto il Signore: "Da Basan li farò tornare, li farò
tornare dagli abissi del mare,
24 perché il tuo piede si bagni nel sangue, e la lingua dei
tuoi cani riceva la sua parte tra i nemici".
25 Appare il tuo corteo, Dio, il corteo del mio Dio, del mio
re, nel santuario.
26 Precedono i cantori, seguono ultimi i citaredi, in mezzo
le fanciulle che battono cèmbali.
27 Benedite Dio nelle vostre assemblee, benedite il Signore,
voi della stirpe di Israele".
28 Ecco, Beniamino, il più giovane, guida i capi di Giuda
nelle loro schiere, i capi di Zàbulon, i capi di Nèftali.
29 Dispiega, Dio, la tua potenza, conferma, Dio, quanto hai
fatto per noi.
30 Per il tuo tempio, in Gerusalemme, a te i re porteranno
doni.
31 Minaccia la belva dei canneti,il branco dei tori con i
vitelli dei popoli:si prostrino portando verghe d'argento;disperdi
i popoli che amano la guerra.
32 Verranno i grandi dall'Egitto,l'Etiopia tenderà le mani
a Dio. 32 Verranno i grandi dall'Egitto,l'Etiopia tenderà
le mani a Dio.
33 Regni della terra, cantate a Dio,cantate inni al Signore;
34 egli nei cieli cavalca, nei cieli eterni,ecco, tuona con
voce potente.
35 Riconoscete a Dio la sua potenza,la sua maestà su Israele,la
sua potenza sopra le nubi.
36 Terribile sei, Dio, dal tuo santuario;il Dio d'Israele
dá forza e vigore al suo popolo,sia benedetto Dio.
68
1 Magistro chori. Secundum " Lilia... ". David.
2 Salvum me fac, Deus, quoniam venerunt aquae usque ad guttur
meum.
3 Infixus sum in limo profundi, et non est substantia; veni
in profunda aquarum, et fluctus demersit me.
4 Laboravi clamans, raucae factae sunt fauces meae; defecerunt
oculi mei, dum spero in Deum meum.
5 Multiplicati sunt super capillos capitis mei,
qui oderunt me gratis. Confortati sunt, qui persecuti sunt me
inimici mei mendaces;
quae non rapui, tunc exsolvebam.
6 Deus, tu scis insipientiam meam, et delicta mea a te non sunt
abscondita.
7 Non erubescant in me, qui exspectant te,
Domine, Domine virtutum. Non confundantur super me, qui quaerunt
te, Deus Israel.
8 Quoniam propter te sustinui opprobrium,
operuit confusio faciem meam;
9 extraneus factus sum fratribus meis et peregrinus filiis matris
meae.
10 Quoniam zelus domus tuae comedit me, et opprobria exprobrantium
tibi ceciderunt super me.
11 Et flevi in ieiunio animam meam, et factum est in opprobrium
mihi.
12 Et posui vestimentum meum cilicium, et factus sum illis in
parabolam.
13 Adversum me loquebantur, qui sedebant in porta, et in me
canebant, qui bibebant vinum.
14 Ego vero orationem meam ad te, Domine, in tempore beneplaciti,
Deus. In multitudine misericordiae tuae exaudi me, in veritate
salutis tuae.
15 Eripe me de luto, ut non infigar, eripiar ab iis, qui oderunt
me, et de profundis aquarum.
16 Non me demergat fluctus aquarum, neque absorbeat me profundum,
neque urgeat super me puteus os suum.
17 Exaudi me, Domine, quoniam benigna est misericordia tua;
secundum multitudinem miserationum tuarum respice in me.
18 Et ne avertas faciem tuam a puero tuo;
quoniam tribulor, velociter exaudi me.
19 Accede ad animam meam, vindica eam,
propter inimicos meos redime me.
20 Tu scis opprobrium meum et confusionem meam et reverentiam
meam. - In conspectu tuo sunt omnes, qui tribulant me;
21 opprobrium contrivit cor meum, et elangui.
Et sustinui, qui simul contristaretur, et non fuit,
et qui consolaretur, et non inveni.
22 Et dederunt in escam meam fel et in siti mea potaverunt me
aceto.
23 Fiat mensa eorum coram ipsis in laqueum et in retributiones
et in scandalum.
24 Obscurentur oculi eorum, ne videant, et lumbos eorum semper
infirma.
25 Effunde super eos iram tuam, et furor irae tuae comprehendat
eos.
26 Fiat commoratio eorum deserta, et in tabernaculis eorum non
sit qui inhabitet.
27 Quoniam, quem tu percussisti, persecuti sunt,
et super dolorem eius, quem vulnerasti, addiderunt.
28 Appone iniquitatem super iniquitatem eorum,
et non veniant ad iustitiam tuam.
29 Deleantur de libro viventium et cum iustis non scribantur.
30 Ego autem sum pauper et dolens; salus tua, Deus, suscipit
me.
31 Laudabo nomen Dei cum cantico et magnificabo eum in laude.
32 Et placebit Domino super taurum, super vitulum cornua producentem
et ungulas.
33 Videant humiles et laetentur; quaerite Deum, et vivet cor
vestrum,
34 quoniam exaudivit pauperes Dominus et vinctos suos non despexit.
35 Laudent illum caeli et terra, maria et omnia reptilia in
eis.
36 Quoniam Deus salvam faciet Sion et aedificabit civitates
Iudae; et inhabitabunt ibi et possidebunt eam.
37 Et semen servorum eius hereditabunt eam; et, qui diligunt
nomen eius, habitabunt in ea.
68
1Al maestro del coro. Su "I gigli". Di Davide.
2 Salvami, o Dio: l`acqua mi giunge alla gola.
3 Affondo nel fango e non ho sostegno; sono caduto in acque
profonde e l`onda mi travolge.
4 Sono sfinito dal gridare, riarse sono le mie fauci; i miei
occhi si consumano nell`attesa del mio Dio.
5 Più numerosi dei capelli del mio capo sono coloro che mi
odiano senza ragione. Sono potenti i nemici che mi calunniano:
quanto non ho rubato, lo dovrei restituire?
6 Dio, tu conosci la mia stoltezza e le mie colpe non ti sono
nascoste.
7 Chi spera in te, a causa mia non sia confuso, Signore, Dio
degli eserciti; per me non si vergogni chi ti cerca, Dio d`Israele.
8 Per te io sopporto l`insulto e la vergogna mi copre la faccia;
9 sono un estraneo per i miei fratelli,un forestiero per i
figli di mia madre.
10 Poiché mi divora lo zelo per la tua casa, ricadono su di
me gli oltraggi di chi ti insulta.
11 Mi sono estenuato nel digiuno ed è stata per me un`infamia.
12 Ho indossato come vestito un sacco e sono diventato il
loro scherno.
13 Sparlavano di me quanti sedevano alla porta, gli ubriachi
mi dileggiavano.
14 Ma io innalzo a te la mia preghiera, Signore, nel tempo
della benevolenza; per la grandezza della tua bontà, rispondimi,
per la fedeltà della tua salvezza, o Dio.
15 Salvami dal fango, che io non affondi, liberami dai miei
nemici e dalle acque profonde. 16 Non mi sommergano i flutti delle
acque e il vortice non mi travolga, l`abisso non chiuda su
di me la sua bocca.
17 Rispondimi, Signore, benefica è la tua grazia; volgiti
a me nella tua grande tenerezza.
18 Non nascondere il volto al tuo servo, sono in pericolo:
presto, rispondimi.
19 Avvicinati a me, riscattami, salvami dai miei nemici.
20 Tu conosci la mia infamia, la mia vergogna e il mio disonore;
davanti a te sono tutti i miei nemici.
21 L`insulto ha spezzato il mio cuore e vengo meno. Ho atteso
compassione, ma invano, consolatori, ma non ne ho trovati.
22 Hanno messo nel mio cibo veleno e quando avevo sete mi
hanno dato aceto.
23 La loro tavola sia per essi un laccio, una insidia i loro
banchetti.
24 Si offuschino i loro occhi, non vedano; sfibra per sempre
i loro fianchi.
25 Riversa su di loro il tuo sdegno, li raggiunga la tua ira
ardente.
26 La loro casa sia desolata, senza abitanti la loro tenda;
27 perché inseguono colui che hai percosso, aggiungono dolore
a chi tu hai ferito.
28 Imputa loro colpa su colpa e non ottengano la tua giustizia.
29 Siano cancellati dal libro dei viventi e tra i giusti non
siano iscritti.
30 Io sono infelice e sofferente; la tua salvezza, Dio, mi
ponga al sicuro.
31 Loderò il nome di Dio con il canto,lo esalterò con azioni
di grazie,
32 che il Signore gradirà più dei tori,più dei giovenchi con
corna e unghie.
33 Vedano gli umili e si rallegrino;si ravvivi il cuore di
chi cerca Dio,
34 poiché il Signore ascolta i poverie non disprezza i suoi
che sono prigionieri.
35 A lui acclamino i cieli e la terra,i mari e quanto in essi
si muove.
36 Perché Dio salverà Sion,ricostruirà le città di Giuda:vi
abiteranno e ne avranno il possesso.
37 La stirpe dei suoi servi ne sarà
erede,e chi ama il suo nome vi porrà dimora.
69
1 Magistro chori. David. Ad commemorandum.
2 Deus, in adiutorium meum intende; Domine, ad adiuvandum me
festina.
3 Confundantur et revereantur, qui quaerunt animam meam.
Avertantur retrorsum et erubescant, qui volunt mihi mala.
4 Convertantur propter confusionem suam,
qui dicunt mihi: “ Euge, euge ”.
5 Exsultent et laetentur in te omnes, qui quaerunt te; et dicant
semper: “ Magnificetur Deus ”, qui diligunt salutare
tuum.
6 Ego vero egenus et pauper sum; Deus, ad me festina. Adiutor
meus et liberator meus es tu;
Domine, ne moreris.
69
1 Al maestro del coro. Di Davide. In memoria.
2 Vieni a salvarmi, o Dio, vieni presto, Signore, in mio aiuto.
3 Siano confusi e arrossiscano quanti attentano alla mia vita.
Retrocedano e siano svergognati quanti vogliono la mia rovina.
4 Per la vergogna si volgano indietro quelli che mi deridono.
5 Gioia e allegrezza grande per quelli che ti cercano; dicano
sempre: "Dio è grande" quelli che amano la tua salvezza.
6 Ma io sono povero e infelice, vieni presto, mio Dio; tu sei
mio aiuto e mio salvatore; Signore, non tardare.
70
1 In te, Domine, speravi, non confundar in aeternum.
2 In iustitia tua libera me et eripe me; inclina ad me aurem
tuam et salva me.
3 Esto mihi in rupem praesidii et in domum munitam, ut salvum
me facias, quoniam fortitudo mea et refugium meum es tu.
4 Deus meus, eripe me de manu peccatoris et de manu contra legem
agentis et iniqui.
5 Quoniam tu es exspectatio mea, Domine;
Domine, spes mea a iuventute mea.
6 Super te innixus sum ex utero, de ventre matris meae tu es
susceptor meus; in te laus mea semper.
7 Tamquam prodigium factus sum multis, et tu adiutor fortis.
-
8 Repleatur os meum laude tua, tota die magnitudine tua.
9 Ne proicias me in tempore senectutis; cum defecerit virtus
mea, ne derelinquas me.
10 Quia dixerunt inimici mei mihi, et, qui observabant animam
meam, consilium fecerunt in unum
11 dicentes: “ Deus dereliquit eum! Persequimini et comprehendite
eum, quia non est qui eripiat ”.
12 Deus, ne elongeris a me; Deus meus, in auxilium meum festina.
13 Confundantur et deficiant adversantes animae meae; operiantur
confusione et pudore, qui quaerunt mala mihi.
14 Ego autem semper sperabo et adiciam super omnem laudem tuam.
15 Os meum annuntiabit iustitiam tuam, tota die salutare tuum:
quae dinumerare nescivi.
16 Veniam ad potentias Domini; Domine, memorabor iustitiae tuae
solius.
17 Deus, docuisti me a iuventute mea; et usque nunc annuntiabo
mirabilia tua.
18 Et usque in senectam et senium, Deus, ne derelinquas me,
donec annuntiem brachium tuum
generationi omni, quae ventura est. Potentia tua
19 et iustitia tua, Deus, usque in altissima, qui fecisti magnalia:
Deus, quis similis tibi?
20 Quantas ostendisti mihi tribulationes multas et malas; iterum
vivificasti me et de abyssis terrae iterum reduxisti me.
21 Multiplicabis magnitudinem meam et conversus consolaberis
me.
22 Nam et ego confitebor tibi in psalterio veritatem tuam, Deus
meus; psallam tibi in cithara, Sanctus Israel.
23 Exsultabunt labia mea, cum cantavero tibi,
et anima mea, quam redemisti;
24 sed et lingua mea tota die meditabitur iustitiam tuam, cum
confusi et reveriti fuerint, qui quaerunt mala mihi.
70
1 In te mi rifugio, Signore, ch`io non resti confuso in eterno.
2 Liberami, difendimi per la tua giustizia, porgimi ascolto
e salvami.
3 Sii per me rupe di difesa, baluardo inaccessibile, poiché
tu sei mio rifugio e mia fortezza.
4 Mio Dio, salvami dalle mani dell`empio, dalle mani dell`iniquo
e dell`oppressore.
5 Sei tu, Signore, la mia speranza, la mia fiducia fin dalla
mia giovinezza. 6 Su di te mi appoggiai fin dal grembo
materno, dal seno di mia madre tu sei il mio sostegno; a te
la mia lode senza fine.
7 Sono parso a molti quasi un prodigio: eri tu il mio rifugio
sicuro.
8 Della tua lode è piena la mia bocca, della tua gloria, tutto
il giorno.
9 Non mi respingere nel tempo della vecchiaia, non abbandonarmi
quando declinano le mie forze.
10 Contro di me parlano i miei nemici,coloro che mi spiano
congiurano insieme:
11 Dio lo ha abbandonato, inseguitelo, prendetelo, perché
non ha chi lo liberi". 12 O Dio, non stare lontano: Dio
mio, vieni presto ad aiutarmi.
13 Siano confusi e annientati quanti mi accusano, siano coperti
d`infamia e di vergogna quanti cercano la mia sventura.
14 Io, invece, non cesso di sperare, moltiplicherò le tue
lodi. 15 La mia bocca annunzierà la tua
giustizia, proclamerà sempre la tua salvezza, che non so misurare.
16 Dirò le meraviglie del Signore, ricorderò che tu solo sei
giusto.
17 Tu mi hai istruito, o Dio, fin dalla giovinezza e ancora
oggi proclamo i tuoi prodigi. 18 E ora, nella vecchiaia e
nella canizie, Dio, non abbandonarmi, finché io annunzi la
tua potenza, a tutte le generazioni le tue meraviglie.
19 La tua giustizia, Dio, è alta come il cielo, tu hai fatto
cose grandi: chi è come te, o Dio?
20 Mi hai fatto provare molte angosce e sventure: mi darai
ancora vita, mi farai risalire dagli abissi della terra,
21 accrescerai la mia grandezza e tornerai a consolarmi.
22 Allora ti renderò grazie sull`arpa, per la tua fedeltà,
o mio Dio; ti canterò sulla cetra, o santo d`Israele.
23 Cantando le tue lodi, esulteranno le mie labbra e la mia
vita, che tu hai riscattato.
24 Anche la mia lingua tutto il giorno proclamerà la tua giustizia,
quando saranno confusi e umiliati quelli che cercano la mia
rovina.
71
1 Salomonis. Deus, iudicium tuum regi da
et iustitiam tuam filio regis;
2 iudicet populum tuum in iustitia et pauperes tuos in iudicio.
3 Afferant montes pacem populo, et colles iustitiam.
4 Iudicabit pauperes populi et salvos faciet filios inopis et
humiliabit calumniatorem.
5 Et permanebit cum sole et ante lunam in generatione et generationem.
6 Descendet sicut pluvia in gramen, et sicut imber irrigans terram.
7 Florebit in diebus eius iustitia et abundantia pacis,
donec auferatur luna.
8 Et dominabitur a mari usque ad mare et a flumine usque ad terminos
orbis terrarum.
9 Coram illo procident incolae deserti, et inimici eius terram
lingent.
10 Reges Tharsis et insulae munera offerent,
reges Arabum et Saba dona adducent.
11 Et adorabunt eum omnes reges, omnes gentes servient ei.
12 Quia liberabit inopem clamantem et pauperem, cui non erat adiutor.
13 Parcet pauperi et inopi et animas pauperum salvas faciet.
14 Ex oppressione et violentia redimet animas eorum, et pretiosus
erit sanguis eorum coram illo.
15 Et vivet, et dabitur ei de auro Arabiae, et orabunt pro ipso
semper; tota die benedicent ei.
16 Et erit ubertas frumenti in terra, in summis montium fluctuabit,
sicut Libanus fructus eius;
et florebunt de civitate sicut fenum terrae.
17 Sit nomen eius benedictum in saecula, ante solem permanebit
nomen eius.
Et benedicentur in ipso omnes tribus terrae,
omnes gentes magnificabunt eum.
18 Benedictus Dominus Deus, Deus Israel, qui facit mirabilia solus.
19 Et benedictum nomen maiestatis eius in aeternum; et replebitur
maiestate eius omnis terra. Fiat, fiat.
71
1 Di Salomone. Dio, dá al re il tuo giudizio, al figlio del re
la tua giustizia;
2 regga con giustizia il tuo popolo e i tuoi poveri con rettitudine.
3 Le montagne portino pace al popolo e le colline giustizia.
4 Ai miseri del suo popolo renderà giustizia, salverà i figli
dei poveri e abbatterà l`oppressore.
5 Il suo regno durerà quanto il sole, quanto la luna, per tutti
i secoli.
6 Scenderà come pioggia sull`erba, come acqua che irrora la terra.
7 Nei suoi giorni fiorirà la giustizia e abbonderà la pace, finché
non si spenga la luna.
8 E dominerà da mare a mare, dal fiume sino ai confini della terra.
9 A lui si piegheranno gli abitanti del deserto, lambiranno la
polvere i suoi nemici.
10 Il re di Tarsis e delle isole porteranno offerte, i re degli
Arabi e di Saba offriranno tributi.
11 A lui tutti i re si prostreranno, lo serviranno tutte le nazioni.
12 Egli libererà il povero che grida e il misero che non trova
aiuto,
13 avrà pietà del debole e del povero e salverà la vita dei suoi
miseri.
14 Li riscatterà dalla violenza e dal sopruso, sarà prezioso ai
suoi occhi il loro sangue.
15 Vivrà e gli sarà dato oro di Arabia; si pregherà per lui ogni
giorno, sarà benedetto per sempre.
16 Abbonderà il frumento nel paese, ondeggerà sulle cime dei monti;
il suo frutto fiorirà come il Libano, la sua messe come l`erba
della terra.
17 Il suo nome duri in eterno, davanti al sole persista il suo
nome. In lui saranno benedette tutte le stirpi della terra e tutti
i popoli lo diranno beato.
18 Benedetto il Signore, Dio di Israele, egli solo compie prodigi.
19 E benedetto il suo nome glorioso per sempre, della sua gloria
sia piena tutta la terra. Amen, amen.
72
1 PSALMUS. Asaph. Quam bonus rectis est Deus,
Deus his, qui mundo sunt corde!
2 Mei autem paene moti sunt pedes, paene effusi sunt gressus
mei,
3 quia zelavi super gloriantes, pacem peccatorum videns.
4 Quia non sunt eis impedimenta, sanus et pinguis est venter
eorum.
5 In labore mortalium non sunt et cum hominibus non flagellantur.
6 Ideo quasi torques est eis superbia, et tamquam indumentum
operuit eos violentia.
7 Prodit quasi ex adipe iniquitas eorum,
erumpunt cogitationes cordis.
8 Subsannaverunt et locuti sunt nequitiam,
iniquitatem ab excelso locuti sunt.
9 Posuerunt in caelo os suum, et lingua eorum transivit in terra.
10 Ideo in alto sedent, et aquae plenae non pervenient ad eos.
11 Et dixerunt: “ Quomodo scit Deus, et si est scientia
in Excelso? ”.
12 Ecce ipsi peccatores et abundantes in saeculo
multiplicaverunt divitias.
13 Et dixi: “ Ergo sine causa mundavi cor meum
et lavi in innocentia manus meas;
14 et fui flagellatus tota die, et castigatio mea in matutinis
”.
15 Si dixissem: “ Loquar ut illi ”, ecce generationem
filiorum tuorum prodidissem.
16 Et cogitabam, ut cognoscerem hoc; labor erat in oculis meis,
17 donec intravi in sanctuarium Dei et intellexi novissima eorum.
18 Verumtamen in lubrico posuisti eos, deiecisti eos in ruinas.
19 Quomodo facti sunt in desolationem! Subito defecerunt, perierunt
prae horrore.
20 Velut somnium evigilantis, Domine, surgens imaginem ipsorum
contemnes.
21 Quia exacerbatum est cor meum, et renes mei compuncti sunt;
22 et ego insipiens factus sum et nescivi: ut iumentum factus
sum apud te.
23 Ego autem semper tecum; tenuisti manum dexteram meam.
24 In consilio tuo deduces me et postea cum gloria suscipies
me.
25 Quis enim mihi est in caelo? Et tecum nihil volui super terram.
26 Defecit caro mea et cor meum; Deus cordis mei, et pars mea
Deus in aeternum.
27 Quia ecce, qui elongant se a te, peribunt;
perdidisti omnes, qui fornicantur abs te.
28 Mihi autem adhaerere Deo bonum est, ponere in Domino Deo
spem meam, ut annuntiem omnes operationes tuas in portis filiae
Sion.
72
1 Salmo. Di Asaf. Quanto è buono Dio con i giusti, con gli
uomini dal cuore puro!
2 Per poco non inciampavano i miei piedi, per un nulla vacillavano
i miei passi,
3 perché ho invidiato i prepotenti, vedendo la prosperità
dei malvagi.
4 Non c`è sofferenza per essi, sano e pasciuto è il loro corpo.
5 Non conoscono l`affanno dei mortali e non sono colpiti come
gli altri uomini.
6 Dell`orgoglio si fanno una collana e la violenza è il loro
vestito. 7 Esce l`iniquità dal loro grasso,
dal loro cuore traboccano pensieri malvagi.
8 Scherniscono e parlano con malizia, minacciano dall`alto
con prepotenza.
9 Levano la loro bocca fino al cielo e la loro lingua percorre
la terra.
10 Perciò seggono in alto,non li raggiunge la piena delle
acque.
11 Dicono: "Come può saperlo Dio? C`è forse conoscenza nell`Altissimo?".
12 Ecco, questi sono gli empi: sempre tranquilli, ammassano
ricchezze.
13 Invano dunque ho conservato puro il mio cuore e ho lavato
nell`innocenza le mie mani,
14 poiché sono colpito tutto il giorno, e la mia pena si rinnova
ogni mattina.
15 Se avessi detto: "Parlerò come loro", avrei tradito la
generazione dei tuoi figli.
16 Riflettevo per comprendere: ma fu arduo agli occhi miei,
17 finché non entrai nel santuario di Dio e compresi qual
è la loro fine.
18 Ecco, li poni in luoghi scivolosi, li fai precipitare in
rovina.
19 Come sono distrutti in un istante, sono finiti, periscono
di spavento!
20 Come un sogno al risveglio, Signore, quando sorgi, fai
svanire la loro immagine.
21 Quando si agitava il mio cuore e nell`intimo mi tormentavo,
22 io ero stolto e non capivo, davanti a te stavo come una
bestia.
23 Ma io sono con te sempre: tu mi hai preso per la mano destra.
24 Mi guiderai con il tuo consiglio e poi mi accoglierai nella
tua gloria.
25 Chi altri avrò per me in cielo? Fuori di te nulla bramo
sulla terra.
26 Vengono meno la mia carne e il mio cuore; ma la roccia
del mio cuore è Dio, è Dio la mia sorte per sempre.
27 Ecco, perirà chi da te si allontana, tu distruggi chiunque
ti è infedele.
28 Il mio bene è stare vicino a Dio: nel Signore Dio ho posto
il mio rifugio, per narrare tutte le tue opere presso le porte
della città di Sion.
Realizzato
da Luca, Catia, Mariuccia e Antonio.
Ottimizzato per Internet Explorer e Mozilla Firefox, risoluzione consigliata
800*600 - 1024*768 pixel.
Tutti i diritti riservati.