Home Revigozzo Valnure Castelli S.P.Q.R. Autori Gastronomia Contatti Link
Aggiornamenti
Antiquitatis analecta
Curiosità...
D. M. Ausonio
Detti latini
Disticha Catonis
Favole di Fedro
Motti e meridiane
Proverbi latini
Publilio Siro
.
Ego sum Qui sum
Antico Testamento
Nuovo Testamento
.
Nisi Dominus...
Ante colligationem
Itinerarium
Preghiere comuni
 
Salmi 42-51
Salmi 52-61
Salmii 62-72
         
         
         
         
         
         
         
         
         
         
         
         
         
         
Ego sum Qui sum.
Liber Psalmorum
62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72
  Libro dei Salmi
62
63 64 65 66 67 68 69 70 71 72
62
1 PSALMUS. David, cum in deserto Iudae commoraretur.
2 Deus, Deus meus es tu, ad te de luce vigilo.
Sitivit in te anima mea, te desideravit caro mea.
In terra deserta et arida et inaquosa,
3 sic in sancto apparui tibi, ut viderem virtutem tuam et gloriam tuam.
4 Quoniam melior est misericordia tua super vitas,
labia mea laudabunt te.
5 Sic benedicam te in vita mea et in nomine tuo levabo manus meas.
6 Sicut adipe et pinguedine repleatur anima mea,
et labiis exsultationis laudabit os meum.
7 Cum memor ero tui super stratum meum, in matutinis meditabor de te,
8 quia fuisti adiutor meus, et in velamento alarum tuarum exsultabo.
9 Adhaesit anima mea post te, me suscepit dextera tua.
10 Ipsi vero in ruinam quaesierunt animam meam,
introibunt in inferiora terrae,
11 tradentur in potestatem gladii, partes vulpium erunt.
12 Rex vero laetabitur in Deo; gloriabuntur omnes, qui iurant in eo, quia obstructum est os loquentium iniqua.

62
1 Salmo. Di Davide, quando dimorava nel deserto di Giuda.
2 O Dio, tu sei il mio Dio, all`aurora ti cerco, di te ha sete l`anima mia, a te anela la mia carne, come terra deserta, arida, senz`acqua.
3 Così nel santuario ti ho cercato, per contemplare la tua potenza e la tua gloria.
4 Poiché la tua grazia vale più della vita, le mie labbra diranno la tua lode.
5 Così ti benedirò finché io viva, nel tuo nome alzerò le mie mani.
6 Mi sazierò come a lauto convito, e con voci di gioia ti loderà la mia bocca.
7 Quando nel mio giaciglio di te mi ricordo e penso a te nelle veglie notturne,
8 a te che sei stato il mio aiuto, esulto di gioia all`ombra delle tue ali.
9 A te si stringe l`anima mia e la forza della tua destra mi sostiene.
10 Ma quelli che attentano alla mia vita scenderanno nel profondo della terra,
11 saranno dati in potere alla spada, diverranno preda di sciacalli.
12 Il re gioirà in Dio, si glorierà chi giura per lui, perché ai mentitori verrà chiusa la bocca.
63
1 Magistro chori. PSALMUS. David.
2 Exaudi, Deus, vocem meam in meditatione mea;
a timore inimici custodi animam meam.
3 Protege me a conventu malignantium, a multitudine operantium iniquitatem.
4 Qui exacuerunt ut gladium linguas suas,
intenderunt sagittas suas, venefica verba,
5 ut sagittent in occultis immaculatum. Subito sagittabunt eum et non timebunt,
6 firmaverunt sibi consilium nequam. Disputaverunt, ut absconderent laqueos, dixerunt: “ Quis videbit eos? ”.
7 Excogitaverunt iniqua, perfecerunt excogitata consilia. Interiora hominis et cor eius abyssus.
8 Et sagittavit illos Deus; subito factae sunt plagae eorum,
9 et infirmavit eos lingua eorum. Caput movebunt omnes, qui videbunt eos,
10 et timebit omnis homo; et annuntiabunt opera Dei et facta eius intellegent.

11 Laetabitur iustus in Domino et sperabit in eo,
et gloriabuntur omnes recti corde.
63
1 Salmo. Di Davide. Al maestro del coro.
2 Ascolta, Dio, la voce, del mio lamento, dal terrore del nemico preserva la mia vita.
3 Proteggimi dalla congiura degli empi dal tumulto dei malvagi.
4 Affilano la loro lingua come spada, scagliano come frecce parole amare
5 per colpire di nascosto l`innocente; lo colpiscono di sorpresa e non hanno timore.
6 Si ostinano nel fare il male, si accordano per nascondere tranelli; dicono: "Chi li potrà vedere?".

7 Meditano iniquità, attuano le loro trame: un baratro è l`uomo e il suo cuore un abisso.
8 Ma Dio li colpisce con le sue frecce: all`improvviso essi sono feriti,
9 la loro stessa lingua li farà cadere; chiunque, al vederli, scuoterà il capo.
10 Allora tutti saranno presi da timore, annunzieranno le opere di Dio e capiranno ciò che egli ha fatto.
11 Il giusto gioirà nel Signore e riporrà in lui la sua speranza, i retti di cuore ne trarranno gloria.
64
1 Magistro chori. PSALMUS. David. Canticum.
2 Te decet hymnus, Deus, in Sion; et tibi reddetur votum in Ierusalem.
3 Qui audis orationem, ad te omnis caro veniet propter iniquitatem.
4 Etsi praevaluerunt super nos impietates nostrae,
tu propitiaberis eis.
5 Beatus, quem elegisti et assumpsisti; inhabitabit in atriis tuis. Replebimur bonis domus tuae,
sanctitate templi tui.
6 Mirabiliter in aequitate exaudies nos, Deus salutis nostrae, spes omnium finium terrae et maris longinqui.
7 Firmans montes in virtute tua, accinctus potentia.

8 Compescens sonitum maris, sonitum fluctuum eius et tumultum populorum.
9 Et timebunt, qui habitant terminos terrae, a signis tuis; exitus orientis et occidentis delectabis.

10 Visitasti terram et inebriasti eam; multiplicasti locupletare eam. Flumen Dei repletum est aquis;
parasti frumenta illorum, quoniam ita parasti eam.

11 Sulcos eius irrigans, glebas eius complanans;
imbribus emollis eam, benedicis germini eius.
12 Coronasti annum benignitate tua, et vestigia tua stillabunt pinguedinem.
13 Stillabunt pascua deserti, et exsultatione colles accingentur.
14 Induta sunt ovibus prata, et valles abundabunt frumento; clamabunt, etenim hymnum dicent.

64
1 Al maestro del coro. Salmo. Di Davide. Canto.
2 A te si deve lode, o Dio, in Sion; a te si sciolga il voto in Gerusalemme.
3 A te, che ascolti la preghiera, viene ogni mortale.

4 Pesano su di noi le nostre colpe, ma tu perdoni i nostri peccati.
5 Beato chi hai scelto e chiamato vicino, abiterà nei tuoi atrii. Ci sazieremo dei beni della tua casa, della santità del tuo tempio.
6 Con i prodigi della tua giustizia, tu ci rispondi, o Dio, nostra salvezza, speranza dei confini della terra e dei mari lontani.
7 Tu rendi saldi i monti con la tua forza, cinto di potenza.
8 Tu fai tacere il fragore del mare, il fragore dei suoi flutti, tu plachi il tumulto dei popoli.
9 Gli abitanti degli estremi confini stupiscono davanti ai tuoi prodigi: di gioia fai gridare la terra, le soglie dell`oriente e dell`occidente.
10 Tu visiti la terra e la disseti: la ricolmi delle sue ricchezze. Il fiume di Dio è gonfio di acque; tu fai crescere il frumento per gli uomini. Così prepari la terra:
11 Ne irrighi i solchi, ne spiani le zolle, la bagni con le piogge e benedici i suoi germogli.
12 Coroni l`anno con i tuoi benefici, al tuo passaggio stilla l`abbondanza.
13 Stillano i pascoli del deserto e le colline si cingono di esultanza.
14 I prati si coprono di greggi, le valli si ammantano di grano; tutto canta e grida di gioia.
65
1 Magistro chori. Canticum. PSALMUS. Iubilate Deo, omnis terra,
2 psalmum dicite gloriae nominis eius, glorificate laudem eius.
3 Dicite Deo: “ Quam terribilia sunt opera tua. Prae multitudine virtutis tuae blandientur tibi inimici tui.

4 Omnis terra adoret te et psallat tibi, psalmum dicat nomini tuo ”.
5 Venite et videte opera Dei, terribilis in adinventionibus super filios hominum.
6 Convertit mare in aridam, et in flumine pertransibunt pede; ibi laetabimur in ipso.
7 Qui dominatur in virtute sua in aeternum, oculi eius super gentes respiciunt; rebelles non exaltentur in semetipsis.
8 Benedicite, gentes, Deum nostrum et auditam facite vocem laudis eius;
9 qui posuit animam nostram ad vitam et non dedit in commotionem pedes nostros.
10 Quoniam probasti nos, Deus; igne nos examinasti, sicut examinatur argentum.
11 Induxisti nos in laqueum, posuisti tribulationes in dorso nostro.
12 Imposuisti homines super capita nostra,
transivimus per ignem et aquam, et eduxisti nos in refrigerium.
13 Introibo in domum tuam in holocaustis; reddam tibi vota mea,
14 quae protulerunt labia mea, et locutum est os meum in tribulatione mea.
15 Holocausta medullata offeram tibi cum incenso arietum, offeram tibi boves cum hircis.
16 Venite, audite, et narrabo, omnes, qui timetis Deum, quanta fecit animae meae.
17 Ad ipsum ore meo clamavi et exaltavi in lingua mea.
18 Iniquitatem si aspexi in corde meo, non exaudiet Dominus.
19 Propterea exaudivit Deus, attendit voci deprecationis meae.
20 Benedictus Deus, qui non amovit orationem meam et misericordiam suam a me.
65
1 Al maestro del coro. Canto. Salmo. Acclamate a Dio da tutta la terra,
2 cantate alla gloria del suo nome, date a lui splendida lode.
3 Dite a Dio: "Stupende sono le tue opere! Per la grandezza della tua potenza a te si piegano i tuoi nemici.
4 A te si prostri tutta la terra, a te canti inni, canti al tuo nome".
5 Venite e vedete le opere di Dio, mirabile nel suo agire sugli uomini.
6 Egli cambiò il mare in terra ferma, passarono a piedi il fiume; per questo in lui esultiamo di gioia.
7 Con la sua forza domina in eterno, il suo occhio scruta le nazioni; i ribelli non rialzino la fronte.

8 Benedite, popoli, il nostro Dio, fate risuonare la sua lode;
9 è lui che salvò la nostra vita e non lasciò vacillare i nostri passi.
10 Dio, tu ci hai messi alla prova; ci hai passati al crogiuolo, come l`argento.
11 Ci hai fatti cadere in un agguato, hai messo un peso ai nostri fianchi.
12 Hai fatto cavalcare uomini sulle nostre teste; ci hai fatto passare per il fuoco e l`acqua, ma poi ci hai dato sollievo.
13 Entrerò nella tua casa con olocausti, a te scioglierò i miei voti,
14 i voti pronunziati dalle mie labbra, promessi nel momento dell`angoscia.
15 Ti offrirò pingui olocausti con fragranza di montoni, immolerò a te buoi e capri.
16 Venite, ascoltate, voi tutti che temete Dio, e narrerò quanto per me ha fatto.
17 A lui ho rivolto il mio grido, la mia lingua cantò la sua lode.
18 Se nel mio cuore avessi cercato il male, il Signore non mi avrebbe ascoltato.
19 Ma Dio ha ascoltato, si è fatto attento alla voce della mia preghiera.
20 Sia benedetto Dio che non ha respinto la mia preghiera, non mi ha negato la sua misericordia.
66
1 Magistro chori. Fidibus. PSALMUS. Canticum.

2 Deus misereatur nostri et benedicat nobis;
illuminet vultum suum super nos,
3 ut cognoscatur in terra via tua, in omnibus gentibus salutare tuum.
4 Confiteantur tibi populi, Deus; confiteantur tibi populi omnes.
5 Laetentur et exsultent gentes, quoniam iudicas populos in aequitate et gentes in terra dirigis.
6 Confiteantur tibi populi, Deus; confiteantur tibi populi omnes.
7 Terra dedit fructum suum; benedicat nos Deus, Deus noster,
8 benedicat nos Deus, et metuant eum omnes fines terrae.
66
1 Al maestro del coro. Su strumenti a corda. Salmo. Canto.
2 Dio abbia pietà di noi e ci benedica, su di noi faccia splendere il suo volto;
3 perché si conosca sulla terra la tua via, fra tutte le genti la tua salvezza.
4 Ti lodino i popoli, Dio, ti lodino i popoli tutti.

5 Esultino le genti e si rallegrino, perché giudichi i popoli con giustizia, governi le nazioni sulla terra.
6 Ti lodino i popoli, Dio, ti lodino i popoli tutti.

7 La terra ha dato il suo frutto. Ci benedica Dio, il nostro Dio,
8 ci benedica Dio e lo temano tutti i confini della terra.
67
1 Magistro chori. David. PSALMUS. Canticum.
2 Exsurgit Deus, et dissipantur inimici eius;
et fugiunt, qui oderunt eum, a facie eius.
3 Sicut dissipatur fumus, tu dissipas; sicut fluit cera a facie ignis, sic pereunt peccatores a facie Dei.

4 Et iusti laetentur et exsultent in conspectu Dei
et delectentur in laetitia.
5 Cantate Deo, psalmum dicite nomini eius; iter facite ei, qui fertur super nubes: Dominus nomen illi. Iubilate in conspectu eius;
6 pater orphanorum et iudex viduarum, Deus in habitaculo sancto suo.
7 Deus, qui inhabitare facit desolatos in domo, qui educit vinctos in prosperitatem; verumtamen rebelles habitabunt in arida terra. -
8 Deus, cum egredereris in conspectu populi tui,
cum pertransires in deserto,
9 terra mota est, etiam caeli distillaverunt a facie Dei Sinai, a facie Dei Israel.
10 Pluviam voluntariam effundebas, Deus;
hereditatem tuam infirmatam, tu refecisti eam.
11 Animalia tua habitabant in ea, parasti in bonitate tua pauperi, Deus.
12 Dominus dat verbum; virgines annuntiantes bona sunt agmen ingens:
13 “ Reges exercituum fugiunt, fugiunt, et species domus dividit spolia.
14 Et vos dormitis inter medias caulas: alae columbae nitent argento, et pennae eius pallore auri.
15 Dum dispergit Omnipotens reges super eam,
nive dealbatur Selmon ”.
16 Mons Dei mons Basan, mons cacuminum mons Basan.
17 Ut quid invidetis, montes cacuminum, monti, in quo beneplacitum est Deo inhabitare? Etenim Dominus habitabit in finem.
18 Currus Dei decem milia milium: Dominus venit de Sinai in sancta.
19 Ascendisti in altum, captivam duxisti captivitatem; accepisti in donum homines,
ut etiam rebelles habitent apud Dominum Deum.
20 Benedictus Dominus die cotidie; portabit nos Deus salutarium nostrorum.
21 Deus noster, Deus ad salvandum; et Domini, Domini exitus mortis.
22 Verumtamen Deus confringet capita inimicorum suorum, verticem capillatum perambulantium in delictis suis.
23 Dixit Dominus: “ Ex Basan reducam, reducam de profundo maris,
24 ut intingatur pes tuus in sanguine, lingua canum tuorum ex inimicis portionem inveniat ”.
25 Viderunt ingressus tuos, Deus, ingressus Dei mei, regis mei in sancta.
26 Praecedunt cantores, postremi veniunt psallentes. in medio iuvenculae tympanistriae.
27 “ In ecclesiis benedicite Deo, Domino, vos de fontibus Israel ”.
28 Ibi Beniamin adulescentulus ducens eos,
principes Iudae cum turma sua, principes Zabulon, principes Nephthali.
29 Manda, Deus, virtuti tuae; confirma hoc, Deus, quod operatus es in nobis.
30 A templo tuo in Ierusalem tibi afferent reges munera.
31 Increpa feram arundinis, congregationem taurorum in vitulis populorum: prosternant se cum laminis argenti. Dissipa gentes, quae bella volunt.
32 Venient optimates ex Aegypto, Aethiopia praeveniet manus suas Deo.

33 Regna terrae, cantate Deo, psallite Domino, psallite Deo,
34 qui fertur super caelum caeli ad orientem; ecce dabit vocem suam, vocem virtutis.
35 Tribuite virtutem Deo. Super Israel magnificentia eius, et virtus eius in nubibus.
36 Mirabilis, Deus, de sanctuario tuo! Deus Israel ipse tribuet virtutem et fortitudinem plebi suae. Benedictus Deus!

67
Al maestro del coro. Di Davide. Salmo. Canto.
2 Sorga Dio, i suoi nemici si disperdano e fuggano davanti a lui quelli che lo odiano.
3 Come si disperde il fumo, tu li disperdi; come fonde la cera di fronte al fuoco, periscano gli empi davanti a Dio.
4 I giusti invece si rallegrino, esultino davanti a Dio e cantino di gioia.
5 Cantate a Dio, inneggiate al suo nome, spianate la strada a chi cavalca le nubi: "Signore" è il suo nome, gioite davanti a lui.
6 Padre degli orfani e difensore delle vedove è Dio nella sua santa dimora.
7 Ai derelitti Dio fa abitare una casa, fa uscire con gioia i prigionieri; solo i ribelli abbandona in arida terra.
8 Dio, quando uscivi davanti al tuo popolo, quando camminavi per il deserto,
9 la terra tremò, stillarono i cieli davanti al Dio del Sinai,davanti a Dio, il Dio di Israele.
10 Pioggia abbondante riversavi, o Dio,rinvigorivi la tua eredità esausta.
11 E il tuo popolo abitò il paese che nel tuo amore, o Dio, preparasti al misero.
12 Il Signore annunzia una notizia, le messaggere di vittoria sono grande schiera:
13 Fuggono i re, fuggono gli eserciti, anche le donne si dividono il bottino.
14 Mentre voi dormite tra gli ovili, splendono d`argento le ali della colomba, le sue piume di riflessi d`oro".
15 Quando disperdeva i re l`Onnipotente, nevicava sullo Zalmon.
16 Monte di Dio, il monte di Basan, monte dalle alte cime, il monte di Basan.
17 Perché invidiate, o monti dalle alte cime, il monte che Dio ha scelto a sua dimora? Il Signore lo abiterà per sempre.
18 I carri di Dio sono migliaia e migliaia: il Signore viene dal Sinai nel santuario.
19 Sei salito in alto conducendo prigionieri, hai ricevuto uomini in tributo: anche i ribelli abiteranno presso il Signore Dio.
20 Benedetto il Signore sempre; ha cura di noi il Dio della salvezza.
21 Il nostro Dio è un Dio che salva; il Signore Dio libera dalla morte.
22 Sì, Dio schiaccerà il capo dei suoi nemici, la testa altèra di chi percorre la via del delitto.

23 Ha detto il Signore: "Da Basan li farò tornare, li farò tornare dagli abissi del mare,
24 perché il tuo piede si bagni nel sangue, e la lingua dei tuoi cani riceva la sua parte tra i nemici".
25 Appare il tuo corteo, Dio, il corteo del mio Dio, del mio re, nel santuario.
26 Precedono i cantori, seguono ultimi i citaredi, in mezzo le fanciulle che battono cèmbali.
27 Benedite Dio nelle vostre assemblee, benedite il Signore, voi della stirpe di Israele".
28 Ecco, Beniamino, il più giovane, guida i capi di Giuda nelle loro schiere, i capi di Zàbulon, i capi di Nèftali.
29 Dispiega, Dio, la tua potenza, conferma, Dio, quanto hai fatto per noi.
30 Per il tuo tempio, in Gerusalemme, a te i re porteranno doni.
31 Minaccia la belva dei canneti,il branco dei tori con i vitelli dei popoli:si prostrino portando verghe d'argento;disperdi i popoli che amano la guerra.
32 Verranno i grandi dall'Egitto,l'Etiopia tenderà le mani a Dio. 32 Verranno i grandi dall'Egitto,l'Etiopia tenderà le mani a Dio.
33 Regni della terra, cantate a Dio,cantate inni al Signore;
34 egli nei cieli cavalca, nei cieli eterni,ecco, tuona con voce potente.
35 Riconoscete a Dio la sua potenza,la sua maestà su Israele,la sua potenza sopra le nubi.
36 Terribile sei, Dio, dal tuo santuario;il Dio d'Israele dá forza e vigore al suo popolo,sia benedetto Dio.

68
1 Magistro chori. Secundum " Lilia... ". David.
2 Salvum me fac, Deus, quoniam venerunt aquae usque ad guttur meum.
3 Infixus sum in limo profundi, et non est substantia; veni in profunda aquarum, et fluctus demersit me.
4 Laboravi clamans, raucae factae sunt fauces meae; defecerunt oculi mei, dum spero in Deum meum.
5 Multiplicati sunt super capillos capitis mei,
qui oderunt me gratis. Confortati sunt, qui persecuti sunt me inimici mei mendaces;
quae non rapui, tunc exsolvebam.
6 Deus, tu scis insipientiam meam, et delicta mea a te non sunt abscondita.
7 Non erubescant in me, qui exspectant te,
Domine, Domine virtutum. Non confundantur super me, qui quaerunt te, Deus Israel.
8 Quoniam propter te sustinui opprobrium,
operuit confusio faciem meam;
9 extraneus factus sum fratribus meis et peregrinus filiis matris meae.
10 Quoniam zelus domus tuae comedit me, et opprobria exprobrantium tibi ceciderunt super me.
11 Et flevi in ieiunio animam meam, et factum est in opprobrium mihi.
12 Et posui vestimentum meum cilicium, et factus sum illis in parabolam.
13 Adversum me loquebantur, qui sedebant in porta, et in me canebant, qui bibebant vinum.
14 Ego vero orationem meam ad te, Domine, in tempore beneplaciti, Deus. In multitudine misericordiae tuae exaudi me, in veritate salutis tuae.
15 Eripe me de luto, ut non infigar, eripiar ab iis, qui oderunt me, et de profundis aquarum.
16 Non me demergat fluctus aquarum, neque absorbeat me profundum, neque urgeat super me puteus os suum.
17 Exaudi me, Domine, quoniam benigna est misericordia tua; secundum multitudinem miserationum tuarum respice in me.
18 Et ne avertas faciem tuam a puero tuo;
quoniam tribulor, velociter exaudi me.
19 Accede ad animam meam, vindica eam,
propter inimicos meos redime me.
20 Tu scis opprobrium meum et confusionem meam et reverentiam meam. - In conspectu tuo sunt omnes, qui tribulant me;
21 opprobrium contrivit cor meum, et elangui.
Et sustinui, qui simul contristaretur, et non fuit,
et qui consolaretur, et non inveni.
22 Et dederunt in escam meam fel et in siti mea potaverunt me aceto.
23 Fiat mensa eorum coram ipsis in laqueum et in retributiones et in scandalum.
24 Obscurentur oculi eorum, ne videant, et lumbos eorum semper infirma.
25 Effunde super eos iram tuam, et furor irae tuae comprehendat eos.
26 Fiat commoratio eorum deserta, et in tabernaculis eorum non sit qui inhabitet.
27 Quoniam, quem tu percussisti, persecuti sunt,
et super dolorem eius, quem vulnerasti, addiderunt.
28 Appone iniquitatem super iniquitatem eorum,
et non veniant ad iustitiam tuam.
29 Deleantur de libro viventium et cum iustis non scribantur.
30 Ego autem sum pauper et dolens; salus tua, Deus, suscipit me.
31 Laudabo nomen Dei cum cantico et magnificabo eum in laude.
32 Et placebit Domino super taurum, super vitulum cornua producentem et ungulas.
33 Videant humiles et laetentur; quaerite Deum, et vivet cor vestrum,
34 quoniam exaudivit pauperes Dominus et vinctos suos non despexit.
35 Laudent illum caeli et terra, maria et omnia reptilia in eis.
36 Quoniam Deus salvam faciet Sion et aedificabit civitates Iudae; et inhabitabunt ibi et possidebunt eam.
37 Et semen servorum eius hereditabunt eam; et, qui diligunt nomen eius, habitabunt in ea.

68
1Al maestro del coro. Su "I gigli". Di Davide.
2 Salvami, o Dio: l`acqua mi giunge alla gola.

3 Affondo nel fango e non ho sostegno; sono caduto in acque profonde e l`onda mi travolge.

4 Sono sfinito dal gridare, riarse sono le mie fauci; i miei occhi si consumano nell`attesa del mio Dio.

5 Più numerosi dei capelli del mio capo sono coloro che mi odiano senza ragione. Sono potenti i nemici che mi calunniano: quanto non ho rubato, lo dovrei restituire?
6 Dio, tu conosci la mia stoltezza e le mie colpe non ti sono nascoste.
7 Chi spera in te, a causa mia non sia confuso, Signore, Dio degli eserciti; per me non si vergogni chi ti cerca, Dio d`Israele.
8 Per te io sopporto l`insulto e la vergogna mi copre la faccia;
9 sono un estraneo per i miei fratelli,un forestiero per i figli di mia madre.
10 Poiché mi divora lo zelo per la tua casa, ricadono su di me gli oltraggi di chi ti insulta.
11 Mi sono estenuato nel digiuno ed è stata per me un`infamia.
12 Ho indossato come vestito un sacco e sono diventato il loro scherno.
13 Sparlavano di me quanti sedevano alla porta, gli ubriachi mi dileggiavano.
14 Ma io innalzo a te la mia preghiera, Signore, nel tempo della benevolenza; per la grandezza della tua bontà, rispondimi, per la fedeltà della tua salvezza, o Dio.
15 Salvami dal fango, che io non affondi, liberami dai miei nemici e dalle acque profonde.
16 Non mi sommergano i flutti delle acque e il vortice non mi travolga, l`abisso non chiuda su di me la sua bocca.
17 Rispondimi, Signore, benefica è la tua grazia; volgiti a me nella tua grande tenerezza.

18 Non nascondere il volto al tuo servo, sono in pericolo: presto, rispondimi.
19 Avvicinati a me, riscattami, salvami dai miei nemici.
20 Tu conosci la mia infamia, la mia vergogna e il mio disonore; davanti a te sono tutti i miei nemici.

21 L`insulto ha spezzato il mio cuore e vengo meno. Ho atteso compassione, ma invano, consolatori, ma non ne ho trovati.
22 Hanno messo nel mio cibo veleno e quando avevo sete mi hanno dato aceto.
23 La loro tavola sia per essi un laccio, una insidia i loro banchetti.
24 Si offuschino i loro occhi, non vedano; sfibra per sempre i loro fianchi.
25 Riversa su di loro il tuo sdegno, li raggiunga la tua ira ardente.
26 La loro casa sia desolata, senza abitanti la loro tenda;
27 perché inseguono colui che hai percosso, aggiungono dolore a chi tu hai ferito.

28 Imputa loro colpa su colpa e non ottengano la tua giustizia.
29 Siano cancellati dal libro dei viventi e tra i giusti non siano iscritti.
30 Io sono infelice e sofferente; la tua salvezza, Dio, mi ponga al sicuro.
31 Loderò il nome di Dio con il canto,lo esalterò con azioni di grazie,
32 che il Signore gradirà più dei tori,più dei giovenchi con corna e unghie.
33 Vedano gli umili e si rallegrino;si ravvivi il cuore di chi cerca Dio,
34 poiché il Signore ascolta i poverie non disprezza i suoi che sono prigionieri.
35 A lui acclamino i cieli e la terra,i mari e quanto in essi si muove.
36 Perché Dio salverà Sion,ricostruirà le città di Giuda:vi abiteranno e ne avranno il possesso.

3
7 La stirpe dei suoi servi ne sarà erede,e chi ama il suo nome vi porrà dimora.

69
1 Magistro chori. David. Ad commemorandum.
2 Deus, in adiutorium meum intende; Domine, ad adiuvandum me festina.
3 Confundantur et revereantur, qui quaerunt animam meam.
Avertantur retrorsum et erubescant, qui volunt mihi mala.
4 Convertantur propter confusionem suam,
qui dicunt mihi: “ Euge, euge ”.
5 Exsultent et laetentur in te omnes, qui quaerunt te; et dicant semper: “ Magnificetur Deus ”, qui diligunt salutare tuum.
6 Ego vero egenus et pauper sum; Deus, ad me festina. Adiutor meus et liberator meus es tu;
Domine, ne moreris.
69
1 Al maestro del coro. Di Davide. In memoria.
2 Vieni a salvarmi, o Dio, vieni presto, Signore, in mio aiuto.
3 Siano confusi e arrossiscano quanti attentano alla mia vita. Retrocedano e siano svergognati quanti vogliono la mia rovina.

4 Per la vergogna si volgano indietro quelli che mi deridono.
5 Gioia e allegrezza grande per quelli che ti cercano; dicano sempre: "Dio è grande" quelli che amano la tua salvezza.
6 Ma io sono povero e infelice, vieni presto, mio Dio; tu sei mio aiuto e mio salvatore; Signore, non tardare.
70
1 In te, Domine, speravi, non confundar in aeternum.
2 In iustitia tua libera me et eripe me; inclina ad me aurem tuam et salva me.
3 Esto mihi in rupem praesidii et in domum munitam, ut salvum me facias, quoniam fortitudo mea et refugium meum es tu.
4 Deus meus, eripe me de manu peccatoris et de manu contra legem agentis et iniqui.
5 Quoniam tu es exspectatio mea, Domine;
Domine, spes mea a iuventute mea.
6 Super te innixus sum ex utero, de ventre matris meae tu es susceptor meus; in te laus mea semper.
7 Tamquam prodigium factus sum multis, et tu adiutor fortis. -
8 Repleatur os meum laude tua, tota die magnitudine tua.
9 Ne proicias me in tempore senectutis; cum defecerit virtus mea, ne derelinquas me.
10 Quia dixerunt inimici mei mihi, et, qui observabant animam meam, consilium fecerunt in unum
11 dicentes: “ Deus dereliquit eum! Persequimini et comprehendite eum, quia non est qui eripiat ”.
12 Deus, ne elongeris a me; Deus meus, in auxilium meum festina.
13 Confundantur et deficiant adversantes animae meae; operiantur confusione et pudore, qui quaerunt mala mihi.
14 Ego autem semper sperabo et adiciam super omnem laudem tuam.
15 Os meum annuntiabit iustitiam tuam, tota die salutare tuum: quae dinumerare nescivi.

16 Veniam ad potentias Domini; Domine, memorabor iustitiae tuae solius.
17 Deus, docuisti me a iuventute mea; et usque nunc annuntiabo mirabilia tua.
18 Et usque in senectam et senium, Deus, ne derelinquas me, donec annuntiem brachium tuum
generationi omni, quae ventura est. Potentia tua 
19 et iustitia tua, Deus, usque in altissima, qui fecisti magnalia: Deus, quis similis tibi?
20 Quantas ostendisti mihi tribulationes multas et malas; iterum vivificasti me et de abyssis terrae iterum reduxisti me.
21 Multiplicabis magnitudinem meam et conversus consolaberis me.
22 Nam et ego confitebor tibi in psalterio veritatem tuam, Deus meus; psallam tibi in cithara, Sanctus Israel.
23 Exsultabunt labia mea, cum cantavero tibi,
et anima mea, quam redemisti;
24 sed et lingua mea tota die meditabitur iustitiam tuam, cum confusi et reveriti fuerint, qui quaerunt mala mihi.

70
1 In te mi rifugio, Signore, ch`io non resti confuso in eterno.
2 Liberami, difendimi per la tua giustizia, porgimi ascolto e salvami.
3 Sii per me rupe di difesa, baluardo inaccessibile, poiché tu sei mio rifugio e mia fortezza.

4 Mio Dio, salvami dalle mani dell`empio, dalle mani dell`iniquo e dell`oppressore.
5 Sei tu, Signore, la mia speranza, la mia fiducia fin dalla mia giovinezza.
6 Su di te mi appoggiai fin dal grembo materno, dal seno di mia madre tu sei il mio sostegno; a te la mia lode senza fine.
7 Sono parso a molti quasi un prodigio: eri tu il mio rifugio sicuro.
8 Della tua lode è piena la mia bocca, della tua gloria, tutto il giorno.
9 Non mi respingere nel tempo della vecchiaia, non abbandonarmi quando declinano le mie forze.
10 Contro di me parlano i miei nemici,coloro che mi spiano congiurano insieme:

11 Dio lo ha abbandonato, inseguitelo, prendetelo, perché non ha chi lo liberi".
12 O Dio, non stare lontano: Dio mio, vieni presto ad aiutarmi.
13 Siano confusi e annientati quanti mi accusano, siano coperti d`infamia e di vergogna quanti cercano la mia sventura.
14 Io, invece, non cesso di sperare, moltiplicherò le tue lodi.
15 La mia bocca annunzierà la tua giustizia, proclamerà sempre la tua salvezza, che non so misurare.
16 Dirò le meraviglie del Signore, ricorderò che tu solo sei giusto.
17 Tu mi hai istruito, o Dio, fin dalla giovinezza e ancora oggi proclamo i tuoi prodigi. 18 E ora, nella vecchiaia e nella canizie, Dio, non abbandonarmi, finché io annunzi la tua potenza, a tutte le generazioni le tue meraviglie.
19 La tua giustizia, Dio, è alta come il cielo, tu hai fatto cose grandi: chi è come te, o Dio?
20 Mi hai fatto provare molte angosce e sventure: mi darai ancora vita, mi farai risalire dagli abissi della terra,
21 accrescerai la mia grandezza e tornerai a consolarmi.
22 Allora ti renderò grazie sull`arpa, per la tua fedeltà, o mio Dio; ti canterò sulla cetra, o santo d`Israele.
23 Cantando le tue lodi, esulteranno le mie labbra e la mia vita, che tu hai riscattato.
24 Anche la mia lingua tutto il giorno proclamerà la tua giustizia, quando saranno confusi e umiliati quelli che cercano la mia rovina.

71
1 Salomonis. Deus, iudicium tuum regi da
et iustitiam tuam filio regis;
2 iudicet populum tuum in iustitia et pauperes tuos in iudicio.
3 Afferant montes pacem populo, et colles iustitiam.
4 Iudicabit pauperes populi et salvos faciet filios inopis et humiliabit calumniatorem.
5 Et permanebit cum sole et ante lunam in generatione et generationem.
6 Descendet sicut pluvia in gramen, et sicut imber irrigans terram.
7 Florebit in diebus eius iustitia et abundantia pacis,
donec auferatur luna.
8 Et dominabitur a mari usque ad mare et a flumine usque ad terminos orbis terrarum.
9 Coram illo procident incolae deserti, et inimici eius terram lingent.
10 Reges Tharsis et insulae munera offerent,
reges Arabum et Saba dona adducent.
11 Et adorabunt eum omnes reges, omnes gentes servient ei.
12 Quia liberabit inopem clamantem et pauperem, cui non erat adiutor.
13 Parcet pauperi et inopi et animas pauperum salvas faciet.
14 Ex oppressione et violentia redimet animas eorum, et pretiosus erit sanguis eorum coram illo.
15 Et vivet, et dabitur ei de auro Arabiae, et orabunt pro ipso semper; tota die benedicent ei.
16 Et erit ubertas frumenti in terra, in summis montium fluctuabit, sicut Libanus fructus eius;
et florebunt de civitate sicut fenum terrae.
17 Sit nomen eius benedictum in saecula, ante solem permanebit nomen eius.
Et benedicentur in ipso omnes tribus terrae,
omnes gentes magnificabunt eum.
18 Benedictus Dominus Deus, Deus Israel, qui facit mirabilia solus.
19 Et benedictum nomen maiestatis eius in aeternum; et replebitur maiestate eius omnis terra. Fiat, fiat.
71
1 Di Salomone. Dio, dá al re il tuo giudizio, al figlio del re la tua giustizia;
2 regga con giustizia il tuo popolo e i tuoi poveri con rettitudine.
3 Le montagne portino pace al popolo e le colline giustizia.
4 Ai miseri del suo popolo renderà giustizia, salverà i figli dei poveri e abbatterà l`oppressore.
5 Il suo regno durerà quanto il sole, quanto la luna, per tutti i secoli.
6 Scenderà come pioggia sull`erba, come acqua che irrora la terra.
7 Nei suoi giorni fiorirà la giustizia e abbonderà la pace, finché non si spenga la luna.
8 E dominerà da mare a mare, dal fiume sino ai confini della terra.
9 A lui si piegheranno gli abitanti del deserto, lambiranno la polvere i suoi nemici.
10 Il re di Tarsis e delle isole porteranno offerte, i re degli Arabi e di Saba offriranno tributi.
11 A lui tutti i re si prostreranno, lo serviranno tutte le nazioni.
12 Egli libererà il povero che grida e il misero che non trova aiuto,
13 avrà pietà del debole e del povero e salverà la vita dei suoi miseri.
14 Li riscatterà dalla violenza e dal sopruso, sarà prezioso ai suoi occhi il loro sangue.
15 Vivrà e gli sarà dato oro di Arabia; si pregherà per lui ogni giorno, sarà benedetto per sempre.
16 Abbonderà il frumento nel paese, ondeggerà sulle cime dei monti; il suo frutto fiorirà come il Libano, la sua messe come l`erba della terra.
17 Il suo nome duri in eterno, davanti al sole persista il suo nome. In lui saranno benedette tutte le stirpi della terra e tutti i popoli lo diranno beato.

18 Benedetto il Signore, Dio di Israele, egli solo compie prodigi.
19 E benedetto il suo nome glorioso per sempre, della sua gloria sia piena tutta la terra. Amen, amen.
72
1 PSALMUS. Asaph. Quam bonus rectis est Deus,
Deus his, qui mundo sunt corde!
2 Mei autem paene moti sunt pedes, paene effusi sunt gressus mei,
3 quia zelavi super gloriantes, pacem peccatorum videns.
4 Quia non sunt eis impedimenta, sanus et pinguis est venter eorum.
5 In labore mortalium non sunt et cum hominibus non flagellantur.
6 Ideo quasi torques est eis superbia, et tamquam indumentum operuit eos violentia.
7 Prodit quasi ex adipe iniquitas eorum,
erumpunt cogitationes cordis.
8 Subsannaverunt et locuti sunt nequitiam,
iniquitatem ab excelso locuti sunt.
9 Posuerunt in caelo os suum, et lingua eorum transivit in terra.
10 Ideo in alto sedent, et aquae plenae non pervenient ad eos.
11 Et dixerunt: “ Quomodo scit Deus, et si est scientia in Excelso? ”.
12 Ecce ipsi peccatores et abundantes in saeculo
multiplicaverunt divitias.
13 Et dixi: “ Ergo sine causa mundavi cor meum
et lavi in innocentia manus meas;
14 et fui flagellatus tota die, et castigatio mea in matutinis ”.
15 Si dixissem: “ Loquar ut illi ”, ecce generationem filiorum tuorum prodidissem.
16 Et cogitabam, ut cognoscerem hoc; labor erat in oculis meis,
17 donec intravi in sanctuarium Dei et intellexi novissima eorum.
18 Verumtamen in lubrico posuisti eos, deiecisti eos in ruinas.
19 Quomodo facti sunt in desolationem! Subito defecerunt, perierunt prae horrore.
20 Velut somnium evigilantis, Domine, surgens imaginem ipsorum contemnes.
21 Quia exacerbatum est cor meum, et renes mei compuncti sunt;
22 et ego insipiens factus sum et nescivi: ut iumentum factus sum apud te.
23 Ego autem semper tecum; tenuisti manum dexteram meam.
24 In consilio tuo deduces me et postea cum gloria suscipies me.
25 Quis enim mihi est in caelo? Et tecum nihil volui super terram.
26 Defecit caro mea et cor meum; Deus cordis mei, et pars mea Deus in aeternum.

27 Quia ecce, qui elongant se a te, peribunt;
perdidisti omnes, qui fornicantur abs te.
28 Mihi autem adhaerere Deo bonum est, ponere in Domino Deo spem meam, ut annuntiem omnes operationes tuas in portis filiae Sion.

72
1 Salmo. Di Asaf. Quanto è buono Dio con i giusti, con gli uomini dal cuore puro!
2 Per poco non inciampavano i miei piedi, per un nulla vacillavano i miei passi,
3 perché ho invidiato i prepotenti, vedendo la prosperità dei malvagi.
4 Non c`è sofferenza per essi, sano e pasciuto è il loro corpo.
5 Non conoscono l`affanno dei mortali e non sono colpiti come gli altri uomini.
6 Dell`orgoglio si fanno una collana e la violenza è il loro vestito.
7 Esce l`iniquità dal loro grasso, dal loro cuore traboccano pensieri malvagi.
8 Scherniscono e parlano con malizia, minacciano dall`alto con prepotenza.
9 Levano la loro bocca fino al cielo e la loro lingua percorre la terra.
10 Perciò seggono in alto,non li raggiunge la piena delle acque.
11 Dicono: "Come può saperlo Dio? C`è forse conoscenza nell`Altissimo?".
12 Ecco, questi sono gli empi: sempre tranquilli, ammassano ricchezze.
13 Invano dunque ho conservato puro il mio cuore e ho lavato nell`innocenza le mie mani,
14 poiché sono colpito tutto il giorno, e la mia pena si rinnova ogni mattina.
15 Se avessi detto: "Parlerò come loro", avrei tradito la generazione dei tuoi figli.
16 Riflettevo per comprendere: ma fu arduo agli occhi miei,
17 finché non entrai nel santuario di Dio e compresi qual è la loro fine.
18 Ecco, li poni in luoghi scivolosi, li fai precipitare in rovina.
19 Come sono distrutti in un istante, sono finiti, periscono di spavento!
20 Come un sogno al risveglio, Signore, quando sorgi, fai svanire la loro immagine.
21 Quando si agitava il mio cuore e nell`intimo mi tormentavo,
22 io ero stolto e non capivo, davanti a te stavo come una bestia.
23 Ma io sono con te sempre: tu mi hai preso per la mano destra.
24 Mi guiderai con il tuo consiglio e poi mi accoglierai nella tua gloria.
25 Chi altri avrò per me in cielo? Fuori di te nulla bramo sulla terra.
26 Vengono meno la mia carne e il mio cuore; ma la roccia del mio cuore è Dio, è Dio la mia sorte per sempre.
27 Ecco, perirà chi da te si allontana, tu distruggi chiunque ti è infedele.
28 Il mio bene è stare vicino a Dio: nel Signore Dio ho posto il mio rifugio, per narrare tutte le tue opere presso le porte della città di Sion.

   
62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72
   


Segnala questa pagina ad un amico:

Attenzione: l'utilizzo del presente modulo non comporta la registrazione di alcuna informazione.
 
Home Revigozzo Valnure Castelli S.P.Q.R. Autori Gastronomia Contatti Link
Grazie per la visita:
pagine viste dal 20.02.06
Visita Revigozzo
con
"Google Maps Street View"
Latinamente.it
Cicero latin tutor.it
Nuntii latini.fi
Nuntii latini.de
Ultimo aggiornamento: 02.10.2015
Diritti riservati come da
Creative Commons License 2.5
CreativeCommons License
Realizzato da Luca, Catia, Mariuccia e Antonio.
Ottimizzato per Internet Explorer e Mozilla Firefox, risoluzione consigliata 800*600 - 1024*768 pixel.
Tutti i diritti riservati.