Ego sum Qui sum.
Liber Osee
1 2 3
4 5 6 7
|
|
Libro di Osea
1 2 3
4 5 6 7
|
1
1 Verbum Domini, quod factum est ad Osee filium Beeri in die
bus Oziae, Ioatham, Achaz, Ezechiae regum Iudae, et in diebus
Ieroboam filii Ioas regis Israel.
2 Principium verbi Domini per Osee. Dixit Dominus ad Osee:
“ Vade, sume tibi mulierem fornicationum
et filios fornicationum,
quia fornicans fornicatur terra a Domino ”.
3 Et abiit et accepit Gomer filiam Debelaim, quae concepit
et peperit ei filium.
4 Et dixit Dominus ad eum: “ Voca nomen eius 'Iezrahel',
quoniam adhuc modicum et visitabo sanguinem Iezrahel super
domum Iehu et cessare faciam regnum domus Israel;
5 et in illa die conteram arcum Israel in valle Iezrahel ”.
6 Et concepit adhuc et peperit filiam; et dixit ei: “
Voca nomen eius “Absque misericordia”, quia non
addam ultra misereri domui Israel, ut ignoscam eis.
7 Et domui Iudae miserebor et salvabo eos in Domino Deo suo
et non salvabo eos in arcu et gladio et in bello et in equis
et in equitibus ”.
8 Et ablactavit eam, quae erat 'Absque misericordia', et concepit
et peperit filium.
9 Et dixit: “ Voca nomen eius 'Non populus meus', quia
vos non populus meus, et ego 'Non sum' vobis. |
1
1 Parola del Signore rivolta a Osea figlio di Beeri, al tempo
di Ozia, di Iotam, di Acaz, di Ezechia, re di Giuda, e al
tempo di Geroboamo figlio di Ioas, re d`Israele.
2 Quando il Signore cominciò a parlare a Osea, gli disse:
"Và, prenditi in moglie una prostituta e abbi figli di prostituzione,
poiché il paese non fa che prostituirsi allontanandosi dal
Signore".
3 Egli andò a prendere Gomer, figlia di Diblàim: essa concepì
e gli partorì un figlio.
4 E il Signore disse a Osea: "Chiamalo Izreel, perché tra
poco vendicherò il sangue di Izreel sulla casa di Ieu e porrò
fine al regno della casa d`Israele.
5 In quel giorno io spezzerò l`arco d`Israele nella valle
di Izreel".
6 La donna concepì di nuovo e partorì una figlia e il Signore
disse a Osea: "Chiamala Non-amata, perché non amerò più la
casa d`Israele, non ne avrò più compassione.
7 Invece io amerò la casa di Giuda e saranno salvati dal Signore
loro Dio; non li salverò con l`arco, con la spada, con la
guerra, né con cavalli o cavalieri".
8 Dopo aver divezzato Non-amata, Gomer concepì e partorì un
figlio.
9 E il Signore disse a Osea: "Chiamalo Non-mio-popolo, perché
voi non siete mio popolo e io non esisto per voi". |
2
1 Et erit numerus filiorum Israel quasi arena maris,
quae sine mensura est et non numerabitur. Et erit: in loco,
ubi dicebatur eis: “Non populus meus vos”,
dicetur eis: “Filii Dei viventis”.
2 Et congregabuntur filii Iudae et filii Israel pariter
et ponent sibimet caput unum et ascendent de terra, quia magnus
dies Iezrahel.
3 Dicite fratribus vestris: “Populus meus”
et sororibus vestris: “Misericordiam consecuta”.
4 Contendite adversum matrem vestram; contendite, quoniam
ipsa non uxor mea,
et ego non vir eius; auferat fornicationes suas a facie sua
et adulteria sua de medio uberum suorum,
5 ne forte exspoliem eam nudam et statuam eam secundum diem
nativitatis suae et ponam eam quasi solitudinem et statuam
eam velut terram aridam et interficiam eam siti.
6 Et filiorum illius non miserebor, quoniam filii fornicationum
sunt,
7 quia fornicata est mater eorum, turpiter egit, quae concepit
eos; quia dixit: “Vadam post amatores meos, qui dant
panes mihi et aquas meas, lanam meam et linum meum, oleum
meum et potum meum”.
8 Propter hoc ecce ego saepiam viam tuam spinis
et saepiam eam maceria, et semitas suas non inveniet;
9 et sequetur amatores suos et non apprehendet eos; et quaeret
eos et non inveniet et dicet: “Vadam et revertar ad
virum meum priorem,
quia bene mihi erat tunc magis quam nunc”.
10 Et haec nescivit quia ego dedi ei frumentum et vinum et
oleum et argentum multiplicavi ei
et aurum, quae fecerunt Baal.
11 Idcirco convertar et sumam frumentum meum in tempore suo
et vinum meum in tempore suo;
et auferam lanam meam et linum meum,
quae operiebant pudenda eius,
12 et nunc revelabo ignominiam eius in oculis amatorum eius,
et nullus est qui eruat eam de manu mea.
13 Et cessare faciam omne gaudium eius,
sollemnitatem eius, neomeniam eius,
sabbatum eius et omnia festa tempora eius;
14 et corrumpam vineam eius et ficum eius, de quibus dixit:
“Mercedes hae meae sunt, quas dederunt mihi amatores
mei”. Et ponam eas in saltum, et comedet illas bestia
agri.
15 Et visitabo super eam dies Baalim, quibus accendebat incensum
et ornabatur inaure sua et monili suo et ibat post amatores
suos, sed mei obliviscebatur, dicit Dominus.
16 Propter hoc ecce ego lactabo eam et ducam eam in solitudinem
et loquar ad cor eius;
17 et dabo ei vineas eius ex eodem loco et vallem Achor, portam
spei, et respondebit ibi iuxta dies iuventutis suae et iuxta
dies ascensionis suae de terra Aegypti.
18 Et erit: in die illa, ait Dominus, vocabis me: “Vir
meus” et non vocabis me ultra: “Baal meus”.
19 Et auferam nomina Baalim de ore eius, et non recordabitur
ultra nominis eorum.
20 Et percutiam eis foedus in die illa cum bestia agri et
cum volucre caeli et cum reptili terrae;
et arcum et gladium et bellum conteram de terra
et cubare eos faciam confidenter.
21 Et sponsabo te mihi in sempiternum; et sponsabo te mihi
in iustitia et iudicio et in misericordia et miserationibus.
22 Et sponsabo te mihi in fide, et cognosces Dominum.
23 Et erit: in illa die exaudiam, dicit Dominus,
exaudiam caelos, et illi exaudient terram;
24 et terra exaudiet triticum et vinum et oleum,
et haec exaudient Iezrahel.
25 Et seminabo eam mihi in terram et miserebor eius, quae
fuit “Absque misericordia”;
26 et dicam “Non populo meo”: “Populus meus
tu”;
et ipse dicet: “Deus meus es tu” ”. |
2
1 Il numero degli Israeliti sarà come la sabbia del mare,
che non si può misurare né contare. Invece di sentirsi dire:
"Non siete mio popolo", saranno chiamati figli del Dio vivente.
2 I figli di Giuda e i figli d`Israele si riuniranno insieme,
si daranno un unico capo e saliranno dal proprio territorio,
perchè grande sarà il giorno di Izreel!
3 Dite ai vostri fratelli: "Popolo mio" e alle vostre sorelle:
"Amata".
4 Accusate vostra madre, accusatela, perchè essa non è più
mia moglie e io non sono più suo marito! Si tolga dalla
faccia i segni delle sue prostituzioni e i segni del suo
adulterio dal suo petto;
5 altrimenti la spoglierò tutta nuda e la renderò come quando
nacque e la ridurrò a un deserto, come una terra arida,
e la farò morire di sete.
6 I suoi figli non li amerò, perchè sono figli di prostituzione.
7 La loro madre si è prostituita, la loro genitrice si è
coperta di vergogna. Essa ha detto: "Seguirò i miei amanti,
che mi danno il mio pane e la mia acqua, la mia lana, il
mio lino, il mio olio e le mie bevande".
8 Perciò ecco, ti sbarrerò la strada di spine e ne cingerò
il recinto di barriere e non ritroverà i suoi sentieri.
9 Inseguirà i suoi amanti, ma non li raggiungerà, li cercherà
senza trovarli. Allora dirà: "Ritornerò al mio marito di
prima perchè ero più felice di ora".
10 Non capì che io le davo grano, vino nuovo e olio e le
prodigavo l`argento e l`oro che hanno usato per Baal.
11 Perciò anch`io tornerò a riprendere il mio grano, a suo
tempo, il mio vino nuovo nella sua stagione; ritirerò la
lana e il lino che dovevan coprire le sue nudità.
12 Scoprirò allora le sue vergogne agli occhi dei suoi amanti
e nessuno la toglierà dalle mie mani.
13 Farò cessare tutte le sue gioie, le feste, i noviluni,
i sabati, tutte le sue solennità.
14 Devasterò le sue viti e i suoi
fichi, di cui essa diceva: "Ecco il dono che mi han dato
i miei amanti". La ridurrò a una sterpaglia e a un pascolo
di animali selvatici.
15 Le farò scontare i giorni dei Baal, quando bruciava loro
i profumi, si adornava di anelli e di collane e seguiva
i suoi amanti mentre dimenticava me! - Oracolo del Signore.
16 Perciò, ecco, la attirerò a
me, la condurrò nel deserto e parlerò al suo cuore.
17 Le renderò le sue vigne e trasformerò la valle di Acòr
in porta di speranza. Là canterà come nei giorni della sua
giovinezza, come quando uscì dal paese d`Egitto.
18 E avverrà in quel giorno - oracolo del Signore - mi chiamerai:
Marito mio, e non mi chiamerai più: Mio padrone.
19 Le toglierò dalla bocca i nomi dei Baal, che non saranno
più ricordati.
20 In quel tempo farò per loro un`alleanza con le bestie
della terra e gli uccelli del cielo e con i rettili del
suolo; arco e spada e guerra eliminerò dal paese; e li farò
riposare tranquilli.
21 Ti farò mia sposa per sempre, ti farò mia sposa nella
giustizia e nel diritto, nella benevolenza e nell`amore,
22 ti fidanzerò con me nella fedeltà
e tu conoscerai il Signore.
23 E avverrà in quel giorno - oracolo del Signore - io risponderò
al cielo ed esso risponderà alla terra;
24 la terra risponderà con il grano, il vino nuovo e l`olio
e questi risponderanno a Izreel.
25 Io li seminerò di nuovo per me nel paese e amerò Non-amata;
26 e a Non-mio-popolo dirò: Popolo mio, ed egli mi dirà:
Mio Dio.
|
3
1 Et dixit Dominus ad me: “ Adhuc vade, dilige mulierem
dilectam amico et adulteram, sicut diligit Dominus filios
Israel, et ipsi respectant ad deos alienos et diligunt placentas
uvarum ”.
2 Et emi eam mihi quindecim argenteis et choro hordei et dimidio
choro hordei.
3 Et dixi ad eam: “ Dies multos exspectabis me; non
fornicaberis et non eris viro, neque ibo ego ad te ”.
4 Quia dies multos sedebunt filii Israel sine rege et sine
principe et sine sacrificio et sine lapide et sine ephod et
sine theraphim.
5 Et post haec revertentur filii Israel et quaerent Dominum
Deum suum et David regem suum et pavebunt ad Dominum et ad
bonum eius in fine dierum. |
3
1 Il Signore mi disse ancora: "Và, ama una donna
che è amata da un altro ed è adultera; come
il Signore ama gli Israeliti ed essi si rivolgono ad altri
dei e amano le schiacciate d`uva".
2 Io me l`acquistai per quindici pezzi d`argento e una misura
e mezza d`orzo
3 e le dissi: "Per lunghi giorni starai calma con me;
non ti prostituirai e non sarai di alcun uomo; così
anch`io mi comporterò con te.
4 Poiché per lunghi giorni staranno gli Israeliti
senza re e senza capo, senza sacrificio e senza stele, senza
efod e senza terafim.
5 Poi torneranno gli Israeliti e cercheranno il Signore loro
Dio,
e Davide loro re e trepidi si volgeranno al Signore
e ai suoi beni, alla fine dei giorni". |
4
1 “ Audite verbum Domini, filii Israel, quia iudicium
Domino cum habitatoribus terrae: non est enim veritas, et
non est benignitas, et non est scientia Dei in terra;
2 maledictum et mendacium et homicidium et furtum et adulterium
inundaverunt, et sanguis sanguinem tetigit.
3 Propter hoc lugebit terra, et infirmabitur omnis, qui habitat
in ea, cum bestia agri et volucre caeli,
sed et pisces maris auferentur.
4 Verumtamen non sit qui contendat nec qui arguat, sed tecum
iudicium meum, sacerdos.
5 Et corrues plena die, et corruet etiam propheta tecum nocte;
et perdam matrem tuam.
6 Perit populus meus, eo quod non habuerit scientiam. Quia
tu scientiam reppulisti,
repellam te, ne sacerdotio fungaris mihi; et quia oblitus
es legis Dei tui, obliviscar filiorum tuorum et ego.
7 Secundum multitudinem eorum, sic peccaverunt mihi; gloriam
eorum in ignominiam commutabo.
8 Peccatum populi mei comedunt et ad iniquitatem eorum sublevabunt
animas eorum.
9 Et erit sicut populus sic sacerdos; et visitabo super eum
vias eius et opera eius reddam ei.
10 Et comedent et non saturabuntur; fornicabuntur et non multiplicabuntur,
quoniam Dominum reliquerunt in non custodiendo.
11 Fornicatio et vinum et ebrietas auferunt cor.
12 Populus meus in ligno suo interrogat, et baculus eius annuntiat
ei; spiritus enim fornicationum decepit eos, et fornicantur
a Deo suo.
13 Super capita montium sacrificant et super colles accendunt
thymiama, subtus quercum et populum et terebinthum, quia bona
est umbra eius; ideo fornicantur filiae vestrae, et sponsae
vestrae adulterae sunt.
14 Non visitabo super filias vestras, cum fuerint fornicatae,
et super sponsas vestras, cum adulteraverint, quoniam hi ipsi
cum meretricibus secedunt et cum prostibulis delubrorum sacrificant,
et populus non intellegens corruet.
15 Si fornicaris tu, Israel, non delinquat saltem Iuda; et
nolite ingredi in Galgala et ne ascenderitis in Bethaven neque
iuraveritis: “Vivit Dominus”.
16 Quoniam sicut vacca lasciviens Israel contumax est; nunc
pascet eos Dominus quasi agnum in latitudine?
17 Particeps idolorum Ephraim, dimitte eum.
18 Transiit convivium eorum, fornicatione fornicati sunt,
diligunt vehementer ignominiam impudicitiae.
19 Ligabit spiritus eos in alis suis, et confundentur a sacrificiis
suis. |
4
1 Ascoltate la parola del Signore, o Israeliti, poichè il
Signore ha un processo con gli abitanti del paese. Non c`è
infatti sincerità né amore del prossimo, nè conoscenza di
Dio nel paese.
2 Si giura, si mentisce, si uccide, si ruba, si commette
adulterio, si fa strage e si versa sangue su sangue.
3 Per questo è in lutto il paese e chiunque vi abita langue
insieme con gli animali della terra e con gli uccelli del
cielo; perfino i pesci del mare periranno.
4 Ma nessuno accusi, nessuno contesti; contro di te, sacerdote,
muovo l`accusa.
5 Tu inciampi di giorno e il profeta con te inciampa di
notte e fai perire tua madre.
6 Perisce il mio popolo per mancanza di conoscenza. Poichè
tu rifiuti la conoscenza, rifiuterò te come mio sacerdote;
hai dimenticato la legge del tuo Dio e io dimenticherò i
tuoi figli.
7 Tutti hanno peccato contro di me; cambierò la loro gloria
in vituperio.
8 Essi si nutrono del peccato del mio popolo e sono avidi
della sua iniquità.
9 Il popolo e il sacerdote avranno la stessa sorte; li punirò
per la loro condotta, e li retribuirò dei loro misfatti.
10 Mangeranno, ma non si sazieranno, si prostituiranno,
ma non avranno prole, perchè hanno abbandonato il Signore
per darsi alla prostituzione.
11 Il vino e il mosto tolgono il senno.
12 Il mio popolo consulta il suo pezzo di legno e il suo
bastone gli dá il responso, poichè uno spirito di prostituzione
li svia e si prostituiscono, allontanandosi dal loro Dio.
13 Sulla cima dei monti fanno sacrifici e sui colli bruciano
incensi sotto la quercia, i pioppi e i terebinti, perchè
buona è la loro ombra. Perciò si prostituiscono le vostre
figlie e le vostre nuore commettono adulterio.
14 Non punirò le vostre figlie se si prostituiscono, nè
le vostre nuore se commettono adulterio; poichè essi stessi
si appartano con le prostitute e con le prostitute sacre
offrono sacrifici; un popolo, che non comprende, va a precipizio.
15 Se ti prostituisci tu, Israele, non si renda colpevole
Giuda. Non andate a Gàlgala, non salite a Bet-Aven, non
giurate per il Signore vivente.
16 E poiché come giovenca ribelle
si ribella Israele, forse potrà pascolarlo il Signore come
agnello in luoghi aperti?
17 Si è alleato agli idoli Efraim,
18 si accompagna ai beoni; si son dati alla prostituzione,
han preferito il disonore alla loro gloria.
19 Un vento li travolgerà con le sue ali e si vergogneranno
dei loro sacrifici.
|
5
1 Audite hoc, sacerdotes, et attendite, domus Israel; et domus
regis, auscultate, quia vobis iudicium est; quoniam laqueus
facti estis pro Maspha et rete expansum super Thabor.
2 Et foveam Settim profundam fecerunt; ego autem castigabo
vos omnes.
3 Ego scio Ephraim, et Israel non est absconditus a me; quia
nunc fornicatus es, Ephraim,
contaminatus est Israel.
4 Non dabunt opera sua, ut revertantur ad Deum suum, quia
spiritus fornicationis in medio eorum,
et Dominum non cognoverunt.
5 Et testatur arrogantia Israel in faciem suam, et Israel
et Ephraim ruent in iniquitate sua: ruet etiam Iudas cum eis.
6 In gregibus suis et in armentis suis vadent ad quaerendum
Dominum et non invenient;
subtraxit se ab eis.
7 In Dominum praevaricati sunt, quia filios alienos genuerunt;
nunc devorabit eos uno mense cum partibus suis.
8 Clangite bucina in Gabaa, tuba in Rama,
conclamate in Bethaven, exterrete Beniamin.
9 Ephraim vastabitur in die correptionis; in tribubus Israel
annuntio rem certam.
10 Facti sunt principes Iudae quasi transferentes terminos;
super eos effundam quasi aquam iram meam.
11 Oppressus est Ephraim, fractum est ius,
quoniam voluit abire post sordem.
12 Et ego quasi sanies Ephraim, et quasi putredo domui Iudae.
13 Et vidit Ephraim languorem suum, et Iuda ulcus suum; et
abiit Ephraim ad Assyriam et misit ad regem magnum; sed et
ipse non poterit sanare vos
nec solvere poterit vos ab ulcere.
14 Quoniam ego quasi leaena Ephraim et quasi catulus leonis
domui Iudae; ego, ego capiam et vadam, tollam, et non est
qui eruat.
15 Vadens revertar ad locum meum, donec poenas solvant et
quaerant faciem meam, in tribulatione sua me desiderent. |
5
1 Ascoltate questo, o sacerdoti, state attenti, gente d`Israele,
o casa del re, porgete l`orecchio, poichè contro di voi si
fa il giudizio. Voi foste infatti un laccio in Mizpa, una
rete tesa sul Tabor
2 e una fossa profonda a Sittim; ma io sarò una frusta per
tutti costoro.
3 Io conosco Efraim e non mi è ignoto Israele. Ti sei prostituito,
Efraim! Si è contaminato Israele.
4 Non dispongono le loro opere per far ritorno al loro Dio,
poichè uno spirito di prostituzione è fra loro e non conoscono
il Signore.
5 L`arroganza d`Israele testimonia contro di lui, Israele
ed Efraim cadranno per le loro colpe e Giuda soccomberà con
loro.
6 Con i loro greggi e i loro armenti andranno in cerca del
Signore, ma non lo troveranno: egli si è allontanato da loro.
7 Sono stati sleali verso il Signore, generando figli bastardi:
un conquistatore li divorerà insieme con i loro campi.
8 Suonate il corno in Gàbaa e la tromba in Rama, date l`allarme
a Bet-Aven, all`erta, Beniamino!
9 Efraim sarà devastato nel giorno del castigo: per le tribù
d`Israele annunzio una cosa sicura.
10 I capi di Giuda sono diventati come quelli che spostano
i confini e su di essi come acqua verserò la mia ira.
11 Efraim è un oppressore, un violatore del diritto, ha cominciato
a inseguire le vanità.
12 Ma io sarò come una tignola per Efraim e come un tarlo
per la casa di Giuda.
13 Efraim ha visto la sua infermità e Giuda la sua piaga.
Efraim è ricorso all`Assiria e Giuda si è rivolto al gran
re; ma egli non potrà curarvi, non guarirà la vostra piaga,
14 perché io sarò come un leone per Efraim, come un leoncello
per la casa di Giuda. Io farò strage e me ne andrò, porterò
via la preda e nessuno me la toglierà.
15 Me ne ritornerò alla mia dimora finchè non avranno espiato
e cercheranno il mio volto, e ricorreranno a me nella loro
angoscia. |
6
1 “Venite, et revertamur ad Do minum, quia ipse laceravit
et sanabit nos, percussit et curabit nos.
2 Vivificabit nos post duos dies, in die tertia suscitabit
nos, et vivemus in conspectu eius.
3 Sciamus sequamurque, ut cognoscamus Dominum. Quasi diluculum
praeparatus est egressus eius, et veniet quasi imber nobis
temporaneus, quasi imber serotinus irrigans terram”.
4 Quid faciam tibi, Ephraim? Quid faciam tibi, Iuda?
Caritas vestra quasi nubes matutina et quasi ros mane pertransiens.
5 Propter hoc dolavi per prophetas, occidi eos in verbis oris
mei, sed ius meum quasi lux egredietur;
6 quia caritatem volo et non sacrificium, et scientiam Dei
plus quam holocausta.
7 Ipsi autem in Adam transgressi sunt pactum; ibi praevaricati
sunt in me.
8 Galaad civitas operantium iniquitatem maculata sanguine.
9 Et quasi insidiantes virum latrones caterva sacerdotum;
in via interficiunt pergentes Sichem,
vere scelus operantur.
10 In domo Israel vidi horrendum: ibi fornicationes Ephraim,
contaminatus est Israel.
11 Sed et tibi, Iuda, parata est messis, cum convertero sortem
populi mei. |
6
1 "Venite, ritorniamo al Signore: egli ci ha straziato ed
egli ci guarirà. Egli ci ha percosso ed egli ci fascerà.
2 Dopo due giorni ci ridarà la vita e il terzo ci farà rialzare
e noi vivremo alla sua presenza.
3 Affrettiamoci a conoscere il Signore, la sua venuta è sicura
come l`aurora. Verrà a noi come la pioggia di autunno, come
la pioggia di primavera, che feconda la terra".
4 Che dovrò fare per te, Efraim, che dovrò fare per te, Giuda?
Il vostro amore è come una nube del mattino, come la rugiada
che all`alba svanisce.
5 Per questo li ho colpiti per mezzo dei profeti, li ho uccisi
con le parole della mia bocca e il mio giudizio sorge come
la luce:
6 poiché voglio l`amore e non il sacrificio, la conoscenza
di Dio più degli olocausti.
7 Ma essi come Adamo hanno violato l`alleanza, ecco dove mi
hanno tradito.
8 Gàlaad è una città di malfattori, macchiata di sangue.
9 Come banditi in agguato una ciurma di sacerdoti assale sulla
strada di Sichem, commette scelleratezze.
10 Orribili cose ho visto in Betel; là si è prostituito Efraim,
si è contaminato Israele.
11 Anche a te, Giuda, io riserbo una mietitura, quando ristabilirò
il mio popolo. |
7
1 Cum sanare vellem Israel, revelata est iniquitas Ephraim
et malitia Samariae, quia operati sunt mendacium; et fur ingressus
est, foris autem spoliat turma latronum.
2 Et non dicunt in cordibus suis omnem malitiam eorum me recordari.
Nunc circumdederunt eos opera sua, coram facie mea facta sunt.
3 In malitia sua laetificaverunt regem et in mendaciis suis
principes.
4 Omnes adulterantes; quasi clibanus succensus illi, pistor
cessat excitare ignem a commixtione fermenti, donec fermentetur
totum.
5 Die regis nostri infirmi facti sunt principes ardore vini,
quod apprehendit protervos.
6 Quia applicuerunt quasi clibanum cor suum
in insidiando; tota nocte dormivit ira eorum,
mane ipsa ardet quasi ignis flammae.
7 Omnes calefacti sunt quasi clibanus et devorant iudices
suos. Omnes reges eorum ceciderunt;
non est qui clamet in eis ad me.
8 Ephraim in populis ipse commiscebatur;
Ephraim factus est subcinericius panis, qui non reversatur.
9 Comederunt alieni robur eius, et ipse nescit; sed et cani
effusi sunt in eo, et ipse ignorat.
10 Et testatur superbia Israel in faciem suam,
nec reversi sunt ad Dominum Deum suum
et non quaesierunt eum in omnibus his.
11 Et factus est Ephraim quasi columba insipiens non habens
sensum: Aegyptum invocabant, ad Assyrios abierunt.
12 Et cum profecti fuerint, expandam super eos rete meum;
quasi volucrem caeli detraham eos, corripiam eos secundum
auditionem coetus eorum.
13 Vae eis, quoniam recesserunt a me!
Vastabuntur, quia praevaricati sunt in me.
Et ego redimam eos, cum ipsi locuti sint contra me mendacia?
14 Et non clamaverunt ad me in corde suo, sed ululabant in
cubilibus suis; super triticum et vinum se incidebant, contumaces
sunt adversum me.
15 Et ego erudivi eos et confortavi brachia eorum,
et in me cogitaverunt malitiam.
16 Convertuntur ad eum, qui non prodest,
facti sunt quasi arcus dolosus; cadent in gladio principes
eorum propter execrationem linguae suae: ista subsannatio
eorum in terra Aegypti. |
7
1 Mentre sto per guarire Israele, si scopre l`iniquità di
Efraim e la malvagità di Samaria, poichè si pratica la menzogna:
il ladro entra nelle case e fuori saccheggia il brigante.
2 Non pensano dunque che io ricordo tutte le loro malvagità?
Ora sono circondati dalle loro azioni: esse stanno davanti
a me.
3 Con la loro malvagità rallegrano il re, rallegrano i capi
con le loro finzioni.
4 Tutti bruciano d`ira, ardono come un forno quando il fornaio
cessa di rattizzare il fuoco, dopo che, preparata la pasta,
aspetta che sia lievitata.
5 Nel giorno del nostro re i capi lo sommergono negli ardori
del vino, ed egli si compromette con i ribelli.
6 Il loro cuore è un forno nelle loro trame, tutta la notte
sonnecchia il loro furore e la mattina divampa come fiamma.
7 Tutti ardono come un forno e divorano i loro governanti.
Così sono caduti tutti i loro sovrani e nessuno si preoccupa
di ricorrere a me.
8 Efraim si mescola con le genti, Efraim è come una focaccia
non rivoltata.
9 Gli stranieri divorano la sua forza ed egli non se ne accorge;
la canizie gli ricopre la testa ed egli non se ne accorge.
10 L`arroganza d`Israele testimonia contro di loro, non ritornano
al Signore loro Dio e, malgrado tutto, non lo ricercano.
11 Efraim è come un`ingenua colomba, priva d`intelligenza;
ora chiamano l`Egitto, ora invece l`Assiria.
12 Dovunque si rivolgeranno stenderò la mia rete contro di
loro e li abbatterò come gli uccelli dell`aria, li punirò
nelle loro assemblee.
13 Guai a costoro, ormai lontani da me! Distruzione per loro,
perchè hanno agito male contro di me! Li volevo salvare, ma
essi hanno proferito menzogne contro di me.
14 Non gridano a me con il loro cuore quando gridano sui loro
giacigli. Si fanno incisioni per il grano e il mosto e intanto
si ribellano contro di me.
15 Eppure io ho rafforzato il loro braccio, ma essi hanno
tramato il male contro di me.
16 Si sono rivolti ma non a colui che è in alto, sono stati
come un arco fallace. I loro capi cadranno di spada per l`insolenza
della loro lingua e nell`Egitto rideranno di loro. |
|
|
1 2 3
4 5 6 7
|
1 2 3
4 5 6 7
|
|
|
|
|
|