Motore di ricerca interno
Ultima modifica: 04.11.2010
Home Revigozzo Valnure Gastronomia Castelli S.P.Q.R. Contatti Link Autori
A B C D E F G H I L M N O P Q R S T U V
Nondum matura
Aggiornamenti
Publilio Siro
Locuzioni
Curiosità
Proverbi
Motti e meridiane
Ego sum Qui sum
Antico Testamento
Nuovo Testamento
         
Capitoli 1-09
         
         
         
         
         
         
         
         
         
         
         
         
         
         
a-absit
Ego sum Qui sum.
Liber Amos
1
2 3 4 5 6 7 8 9
  Libro di Amos
1
2 3 4 5 6 7 8 9
1
1 Verba Amos, qui fuit in pastori bus de Thecua; quae vidit super Israel in diebus Oziae regis Iudae et in diebus Ieroboam filii Ioas regis Israel, duobus annis ante terraemotum.

2 Et dixit: “ Dominus de Sion rugit et de Ierusalem dat vocem suam; et lugent pascua pastorum,
et exsiccatur vertex Carmeli ”.
3 Haec dicit Dominus: “ Super tribus sceleribus Damasci et super quattuor verbum non revocabo:
eo quod trituraverint in plaustris ferreis Galaad,
4 mittam ignem in domum Hazael, et devorabit aedes Benadad;
5 conteram vectem Damasci et disperdam habitatorem de Biceataven et tenentem sceptrum de Betheden; et transferetur populus Syriae Cir ”,
dicit Dominus.
6 Haec dicit Dominus: “ Super tribus sceleribus Gazae et super quattuor verbum non revocabo:
eo quod transtulerint captivitatem perfectam,
ut traderent eam in Edom,
7 mittam ignem in murum Gazae, et devorabit aedes eius;
8 disperdam habitatorem de Azoto et tenentem sceptrum de Ascalone; convertam manum meam super Accaron, et peribunt reliqui Philisthinorum ”,
dicit Dominus Deus.
9 Haec dicit Dominus: “ Super tribus sceleribus Tyri
et super quattuor verbum non revocabo:
eo quod tradiderint captivitatem perfectam in Edom
et non sint recordati foederis fratrum,
10 mittam ignem in murum Tyri, et devorabit aedes eius ”.
11 Haec dicit Dominus: “ Super tribus sceleribus Edom et super quattuor verbum non revocabo:
eo quod persecutus sit in gladio fratrem suum
et violaverit misericordiam eius et tenuerit ultra furorem suum et indignationem suam servaverit usque in finem,
12 mittam ignem in Theman, et devorabit aedes Bosrae ”.
13 Haec dicit Dominus: “ Super tribus sceleribus filiorum Ammon et super quattuor verbum non revocabo: eo quod dissecuerint praegnantes Galaad ad dilatandum terminum suum,
14 succendam ignem in muro Rabba, et devorabit aedes eius in ululatu in die belli et in turbine in die procellae;
15 et ibit rex eorum in captivitatem, ipse et principes eius simul ”, dicit Dominus.
1
1 Parole di Amos, che era pecoraio di Tekoa, il quale ebbe visioni riguardo a Israele, al tempo di Ozia re della Giudea, e al tempo di Geroboàmo figlio di Ioas, re di Israele, due anni prima del terremoto.
2 Egli disse: "Il Signore ruggisce da Sion e da Gerusalemme fa udir la sua voce; sono desolate le steppe dei pastori, è inaridita la cima del Carmelo".
3 Così dice il Signore: "Per tre misfatti di Damasco e per quattro non revocherò il mio decreto, perchè hanno trebbiato con trebbie ferrate Galaad.
4 Alla casa di Cazaèl darò fuoco e divorerà i palazzi di Ben-Adad;
5 spezzerò il catenaccio di Damasco, sterminerò gli abitanti di Bike-Aven e chi detiene lo scettro di Bet-Eden e il popolo di Aram andrà schiavo a Kir", dice il Signore.
6 Così dice il Signore: "Per tre misfatti di Gaza e per quattro non revocherò il mio decreto, perchè hanno deportato popolazioni intere per consegnarle a Edom;
7 appiccherò il fuoco alle mura di Gaza e divorerà i suoi palazzi,
8 estirperò da Asdod chi siede sul trono e da Ascalòna chi vi tiene lo scettro; rivolgerò la mano contro Accaron e così perirà il resto dei Filistei", dice il Signore.
9 Così dice il Signore: "Per tre misfatti di Tiro e per quattro non revocherò il mio decreto, perchè hanno deportato popolazioni intere a Edom, senza ricordare l`alleanza fraterna;
10 appiccherò il fuoco alle mura di Tiro e divorerà i suoi palazzi". Contro l` Indumea
11 Così dice il Signore: "Per tre misfatti di Edom e per quattro non revocherò il mio decreto, perchè ha inseguito con la spada suo fratello e ha soffocato la pietà verso di lui, perchè ha continuato l`ira senza fine e ha conservato lo sdegno per sempre;
12 appiccherò il fuoco a Teman e divorerà i palazzi di Bozra".
13 Così dice il Signore: "Per tre misfatti degli Ammoniti e per quattro non revocherò il mio decreto, perchè hanno sventrato le donne incinte di Galaad per allargare il loro confine;
14 appiccherò il fuoco alle mura di Rabba e divorerà i suoi palazzi tra il fragore di un giorno di battaglia, fra il turbine di un giorno di tempesta;
15 il loro re andrà in esilio, egli insieme ai suoi capi", dice il Signore.
2
1 Haec dicit Dominus: “ Super tribus sceleribus Moab et super quattuor verbum non revocabo:
eo quod incenderit ossa regis Edom usque ad cinerem,
2 mittam ignem in Moab, et devorabit aedes Carioth, et morietur in tumultu Moab, in clamore et voce tubae;
3 disperdam iudicem de medio eius et omnes principes eius interficiam cum eo ”, dicit Dominus.
4 Haec dicit Dominus: “ Super tribus sceleribus Iudae et super quattuor verbum non revocabo:
eo quod abiecerint legem Domini et mandata eius non custodierint deceperunt enim eos idola sua,
post quae abierant patres eorum
5 mittam ignem in Iudam, et devorabit aedes Ierusalem ”.
6 Haec dicit Dominus: “ Super tribus sceleribus Israel et super quattuor verbum non revocabo:
eo quod vendiderint pro argento iustum et pauperem pro calceamentis;
7 qui contriverint super pulverem terrae capita pauperum et viam humilium declinaverint,
et filius ac pater eius iverint ad puellam, ut violarent nomen sanctum meum;
8 et super vestimentis pignoratis accubuerint
iuxta omne altare et vinum damnatorum biberint
in domo Dei sui.
9 Ego autem exterminaveram Amorraeum a facie eorum, cuius altitudo sicut altitudo cedrorum,
et fortitudo quasi quercuum; exterminaveram fructum eius desuper et radices eius subter.
10 Ego ascendere vos feci de terra Aegypti
et duxi vos in deserto quadraginta annis,
ut possideretis terram Amorraei;
11 et suscitavi de filiis vestris prophetas et de iuvenibus vestris nazaraeos. Numquid non ita est, filii Israel?, dicit Dominus.
12 Et propinastis nazaraeis vinum et prophetis mandastis dicentes: “Ne prophetetis”.
13 Ecce ego comprimam vos ad solum,
sicut comprimit plaustrum onustum feno;
14 deerit fuga a veloce, et fortis non firmabit virtutem suam, et robustus non salvabit animam suam;
15 tenens arcum non stabit, et velox pedibus suis non salvabitur; ascensor equi non salvabit animam suam,
16 et fortissimus corde inter robustos
nudus fugiet in illa die ”, dicit Dominus.

2
1 Così dice il Signore: "Per tre misfatti di Moab e per quattro non revocherò il mio decreto, perchè ha bruciato le ossa del re di Edom per ridurle in calce;
2 appiccherò il fuoco a Moab e divorerà i palazzi di Keriot e Moab morirà nel tumulto, al grido di guerra, al suono del corno;
3 farò sparire da lui il giudice e tutti i suoi capi ucciderò insieme con lui", dice il Signore.
4 Così dice il Signore: "Per tre misfatti di Giuda e per quattro non revocherò il mio decreto, perchè hanno disprezzato la legge del Signore e non ne hanno osservato i decreti; si son lasciati traviare dai loro idoli che i loro padri avevano seguito;
5 appiccherò il fuoco a Giuda e divorerà i palazzi di Gerusalemme".
6 Così dice il Signore: "Per tre misfatti d`Israele e per quattro non revocherò il mio decreto, perchè hanno venduto il giusto per denaro e il povero per un paio di sandali;
7 essi che calpestano come la polvere della terra la testa dei poveri e fanno deviare il cammino dei miseri; e padre e figlio vanno dalla stessa ragazza, profanando così il mio santo nome.
8 Su vesti prese come pegno si stendono presso ogni altare e bevono il vino confiscato come ammenda nella casa del loro Dio.
9 Eppure io ho sterminato davanti a loro l`Amorreo, la cui statura era come quella dei cedri, e la forza come quella della quercia; ho strappato i suoi frutti in alto e le sue radici di sotto.
10 Io vi ho fatti uscire dal paese di Egitto e vi ho condotti per quarant`anni nel deserto, per darvi in possesso il paese dell`Amorreo.
11 Ho fatto sorgere profeti tra i vostri figli e nazirei fra i vostri giovani. Non è forse così, o Israeliti?". Oracolo del Signore.
12 "Ma voi avete fatto bere vino ai nazirei e ai profeti avete ordinato: Non profetate!
13 Ebbene, io vi affonderò nella terra come affonda un carro quando è tutto carico di paglia.
14 Allora nemmeno l`uomo agile potrà più fuggire, nè l`uomo forte usare la sua forza; il prode non potrà salvare la sua vita
15 né l`arciere resisterà; non scamperà il corridore, nè si salverà il cavaliere.

16 Il più coraggioso fra i prodi fuggirà nudo in quel giorno!". Oracolo del Signore.

3
1 Audite verbum hoc, quod locutus est Dominus super vos, filii Israel, super omnem cognationem, quam eduxi de terra Aegypti, dicens: 
2 “ Tantummodo vos cognovi ex omnibus cognationibus terrae; idcirco visitabo super vos
omnes iniquitates vestras.
3 Numquid ambulabunt duo pariter, nisi convenerint?
4 Numquid rugiet leo in saltu, nisi habuerit praedam? Numquid dabit catulus leonis vocem de cubili suo, nisi aliquid apprehenderit?
5 Numquid cadet avis super terram absque laqueo?
Numquid laxatur laqueus de terra, antequam quid ceperit?
6 Si clanget tuba in civitate, populus non expavescet? Si erit malum in civitate, nonne Dominus fecit?

7 Nihil enim faciet Dominus Deus, nisi revelaverit secretum suum ad servos suos prophetas.

8 Leo rugit, quis non timebit? Dominus Deus locutus est, quis non prophetabit?
9 Auditum facite in aedibus Assyriae et in aedibus terrae Aegypti et dicite: “Congregamini super montes Samariae”; et videte insanias multas in medio eius et oppressos in sinu eius.
10 Et nescierunt facere rectum, dicit Dominus,
thesaurizantes violentiam et rapinas in aedibus suis
”.
11 Propterea haec dicit Dominus Deus: “ Inimicus circumdabit terram, et detrahetur ex te fortitudo tua, et diripientur aedes tuae ”.
12 Haec dicit Dominus: “ Quomodo si eruat pastor de ore leonis duo crura aut extremum auriculae, sic eruentur filii Israel, qui habitant in Samaria,
in margine lectuli et in Damasci grabato.

13 Audite et contestamini in domo Iacob,
dicit Dominus, Deus exercituum:
14 In die cum visitavero praevaricationes Israel,
super eum visitabo et super altaria Bethel, et amputabuntur cornua altaris et cadent in terram;
15 et percutiam domum hiemalem
cum domo aestiva, et peribunt domus eburneae,
et dissipabuntur aedes magnae ”, dicit Dominus.

3
1 Ascoltate questa parola che il Signore ha detto riguardo a voi, Israeliti, e riguardo a tutta la stirpe che ho fatto uscire dall`Egitto:
2 "Soltanto voi ho eletto tra tutte le stirpi della terra; perciò io vi farò scontare tutte le vostre iniquità".
3 Camminano forse due uomini insieme senza essersi messi d`accordo?
4 Ruggisce forse il leone nella foresta, se non ha qualche preda? Il leoncello manda un grido dalla sua tana se non ha preso nulla?
5 Cade forse l`uccello a terra, se non gli è stata tesa un`insidia? Scatta forse la tagliola dal suolo, se non ha preso qualche cosa?
6 Risuona forse la tromba nella città, senza che il popolo si metta in allarme? Avviene forse nella città una sventura, che non sia causata dal Signore?
7 In verità, il Signore non fa cosa alcuna senza aver rivelato il suo consiglio ai suoi servitori, i profeti.
8 Ruggisce il leone: chi mai non trema? Il Signore Dio ha parlato: chi può non profetare?
9 Fatelo udire nei palazzi di Asdod e nei palazzi del paese d`Egitto e dite: Adunatevi sui monti di Samaria e osservate quanti disordini sono in essa, e quali violenze sono nel suo seno.
10 Non sanno agire con rettitudine, dice il Signore, violenza e rapina accumulano nei loro palazzi.

11 Perciò così dice il Signore Dio: Il nemico circonderà il paese, sarà abbattuta la tua potenza e i tuoi palazzi saranno saccheggiati.
12 Così dice il Signore: Come il pastore strappa dalla bocca del leone due zampe o il lobo d`un orecchio, così scamperanno gli Israeliti che abitano a Samaria su un cantuccio di divano o su una coperta da letto.
13 Ascoltate e attestatelo nella casa di Giacobbe, dice il Signore Dio, Dio degli eserciti:
14 Quando farò giustizia dei misfatti d`Israele, io infierirò contro gli altari di Betel; saranno spezzati i corni dell`altare e cadranno a terra.
15 Demolirò la casa d`inverno insieme con al sua casa d`estate e andranno in rovina le case d`avorio e scompariranno i grandi palazzi. Oracolo del Signore.
4
1 Audite verbum hoc, vaccae Basan, quae estis in monte Samariae, quae opprimitis egenos
et vexatis pauperes, quae dicitis dominis vestris:
“ Affer, ut bibamus ”.
2 Iuravit Dominus Deus in sanctitate sua: “ Ecce dies venient super vos, et levabunt vos in contis
et posteros vestros in hamis piscatoriis;
3 et per aperturas exibitis altera contra alteram
et proiciemini in Armon ”, dicit Dominus.
4 “ Venite in Bethel et impie agite, ad Galgalam et multiplicate praevaricationem; et offerte mane victimas vestras, tribus diebus decimas vestras,
5 et sacrificate de fermentato laudem et vocate voluntarias oblationes et annuntiate; sic enim diligitis, filii Israel ”, dicit Dominus Deus.

6 “ Unde et ego dedi vobis vacuitatem dentium in cunctis urbibus vestris et indigentiam panis in omnibus locis vestris; et non estis reversi ad me ”,
dicit Dominus.
7 “ Ego quoque prohibui a vobis imbrem, cum adhuc tres menses superessent usque ad messem;
et plui super unam civitatem et super alteram civitatem non plui: pars una compluta est, et pars, super quam non plui, aruit. 
8 Tunc fugiebant duae, tres civitates ad unam civitatem, ut biberent aquam, et non satiabantur;
sed non redistis ad me ”, dicit Dominus.

9 “ Percussi vos in vento urente et in aurugine;
multitudinem hortorum vestrorum et vinearum vestrarum, ficeta vestra et oliveta vestra comedit eruca; sed non redistis ad me ”, dicit Dominus.
10 “ Misi in vos pestem sicut pestem Aegypti,
percussi in gladio iuvenes vestros, captis equis vestris; et ascendere feci putredinem castrorum vestrorum in nares vestras; sed non redistis ad me”, dicit Dominus.

11 “ Subverti vos, sicut subvertit Deus Sodomam et Gomorram, et facti estis quasi torris raptus ab incendio; sed non redistis ad me ”, dicit Dominus.

12 Quapropter haec faciam tibi, Israel,
et quia haec faciam tibi,
praeparare in occursum Dei tui, Israel;
13 quia ecce formans montes et creans ventum
et annuntians homini cogitationem eius,
faciens auroram et tenebras et gradiens super excelsa terrae; Dominus, Deus exercituum, nomen eius.
4
1 Ascoltate queste parole, o vacche di Basan, che siete sul monte di Samaria, che opprimete i deboli, schiacciate i poveri e dite ai vostri mariti: Porta qua, beviamo!
2 Il Signore Dio ha giurato per la sua santità: Ecco, verranno per voi giorni, in cui sarete prese con ami e le rimanenti di voi con arpioni da pesca.
3 Uscirete per le brecce, una dopo l`altra e sarete cacciate oltre l`Ermon, oracolo del Signore.
4 Andate pure a Betel e peccate! A Gàlgala e peccate ancora di più! Offrite ogni mattina i vostri sacrifici e ogni tre giorni le vostre decime.
5 Offrite anche sacrifici di grazie con lievito e proclamate ad alta voce le offerte spontanee perchè così vi piace di fare, o Israeliti, dice il Signore.
6 Eppure, vi ho lasciato a denti asciutti in tutte le vostre città e con mancanza di pane in tutti i vostri villaggi: e non siete ritornati a me, dice il Signore.

7 Vi ho pure rifiutato la pioggia tre mesi prima della mietitura; facevo piovere sopra una città e non sopra l`altra; un campo era bagnato di pioggia, mentre l`altro, su cui non pioveva, seccava;
8 due, tre città si muovevano titubanti verso un`altra città per bervi acqua, senza potersi dissetare: e non siete ritornati a me, dice il Signore.
9 Vi ho colpiti con ruggine e carbonchio, vi ho inaridito i giardini e le vigne; i fichi, gli oliveti li ha divorati la cavalletta: e non siete ritornati a me, dice il Signore.
10 Ho mandato contro di voi la peste, come un tempo contro l`Egitto; ho ucciso di spada i vostri giovani, mentre i vostri cavalli diventavano preda; ho fatto salire il fetore dei vostri campi fino alle vostre narici: e non siete ritornati a me, dice il Signore.
11 Vi ho travolti come Dio aveva travolto Sòdoma e Gomorra; eravate come un tizzone strappato da un incendio: e non siete ritornati a me dice il Signore.
12 Perciò ti tratterò così, Israele! Poichè questo devo fare di te, prepàrati all`incontro con il tuo Dio, o Israele!
13 Ecco colui che forma i monti e crea i venti, che manifesta all`uomo qual è il suo pensiero, che fa l`alba e le tenebre e cammina sulle alture della terra, Signore, Dio degli eserciti è il suo nome.
5
1 Audite verbum istud, quod ego levo super vos,
planctum, domus Israel:
2 Cecidit, non adiciet ut resurgat virgo Israel;
proiecta est in terram suam, non est qui suscitet eam.
3 Quia haec dicit Dominus Deus: “ Urbs, de qua egrediebantur mille, relinquentur in ea centum;
et de qua egrediebantur centum, relinquentur in ea decem pro domo Israel ”.
4 Quia haec dicit Dominus domui Israel: “ Quaerite me et vivetis;
5 et nolite quaerere Bethel et in Galgalam nolite intrare et in Bersabee nolite transire, quia Galgala captiva ducetur, et Bethel erit iniquitas ”.
6 Quaerite Dominum et vivite; ne forte invadat sicut ignis domum Ioseph, et devoret, et non sit
qui exstinguat Bethel.
7 Qui convertunt in absinthium iudicium et iustitiam in terram deiciunt.
8 Qui facit stellas Pliadis et Orionem et convertit in mane tenebras et diem in noctem obscurat; qui vocat aquas maris et effundit eas super faciem terrae; Dominus nomen eius.

9 Qui micare facit vastitatem super robustum et vastitatem super arcem affert.
10 Odio habuerunt corripientem in porta et loquentem perfecte abominati sunt.
11 Idcirco, pro eo quod conculcastis pauperem et portionem frumenti abstulistis ab eo, domos quadro lapide aedificastis et non habitabitis in eis,
vineas plantastis amantissimas et non bibetis vinum earum.
12 Quia cognovi multa scelera vestra et fortia peccata vestra, opprimentes iustum, accipientes munus et pauperes deprimentes in porta.

13 Ideo prudens in tempore illo tacet, quia tempus malum est.
14 Quaerite bonum et non malum, ut vivatis, ita ut sit Dominus, Deus exercituum, vobiscum, sicut dixistis.
15 Odite malum et diligite bonum et constituite in porta iudicium, si forte misereatur Dominus, Deus exercituum, reliquiis Ioseph.
16 Propterea haec dicit Dominus, Deus exercituum, dominator: “ In omnibus plateis planctus, et in cunctis viis dicetur: “Vae, vae!”; et vocabunt agricolam ad luctum et ad planctum eos, qui sciunt lamentationem.
17 Et in omnibus vineis erit luctus, quia pertransibo in medio tui ”, dicit Dominus.
18 Vae desiderantibus diem Domini! Ad quid vobis dies Domini? Tenebrae et non lux.

19 Quomodo si fugiat vir a facie leonis, et occurrat ei ursus; et ingrediatur domum et innitatur manu sua super parietem, et mordeat eum coluber.
20 Numquid non tenebrae dies Domini et non lux?
Et caligo sine splendore in ea?
21 “ Odi, proieci festivitates vestras et non delector coetibus vestris.
22 Quod si obtuleritis mihi holocautomata, oblationes vestras non suscipiam
et sacrificia pinguium vestrorum non respiciam.
23 Aufer a me tumultum carminum tuorum, et canticum lyrarum tuarum non audiam.
24 Et affluat quasi aqua iudicium, et iustitia quasi torrens perennis.
25 Numquid hostias et oblationes obtulistis mihi in deserto quadraginta annis, domus Israel?
26 Et portastis Saccut regem vestrum, et Caivan, imagines vestras, sidus deorum vestrorum, quae fecistis vobis.
27 Et migrare vos faciam trans Damascum ”, dicit Dominus; Deus exercituum nomen eius.
5
1 Ascoltate queste parole, questo lamento che io pronunzio su di voi, o casa di Israele!
2 E` caduta, non si alzerà più, la vergine d`Israele; è stesa al suolo, nessuno la fa rialzare.

3 Poiché così dice il Signore Dio: La città che usciva con mille uomini resterà con cento e la città di cento resterà con dieci, nella casa d`Israele.

4 Poiché così dice il Signore alla casa d`Israele: Cercate me e vivrete!
5 Non rivolgetevi a Betel, non andate a Gàlgala, non passate a Bersabea, perchè Gàlgala andrà tutta in esilio e Betel sarà ridotta al nulla.
6 Cercate il Signore e vivrete, perchè egli non irrompa come fuoco sulla casa di Giuseppe e la consumi e nessuno spenga Betel!
7 Essi trasformano il diritto in veleno e gettano a terra la giustizia.
8 Colui che ha fatto le Pleiadi e Orione, cambia il buio in chiarore del mattino e stende sul giorno l`oscurità della notte; colui che comanda alle acque del mare e le spande sulla terra, Signore è il suo nome.
9 Egli fa cadere la rovina sulle fortezze e fa giungere la devastazione sulle cittadelle.
10 Essi odiano chi ammonisce alla porta e hanno in abominio chi parla secondo verità.
11 Poiché voi schiacciate l`indigente e gli estorcete una parte del grano, voi che avete costruito case in pietra squadrata, non le abiterete; vigne deliziose avete piantato, ma non ne berrete il vino,

12 perché so che numerosi sono i vostri misfatti, enormi i vostri peccati. Essi sono oppressori del giusto, incettatori di ricompense e respingono i poveri nel tribunale.
13 Perciò il prudente in questo tempo tacerà, perchè sarà un tempo di sventura.
14 Cercate il bene e non il male, se volete vivere, e così il Signore, Dio degli eserciti, sia con voi, come voi dite.
15 Odiate il male e amate il bene e ristabilite nei tribunali il diritto; forse il Signore, Dio degli eserciti, avrà pietà del resto di Giuseppe.
16 Perciò così dice il Signore, Dio degli eserciti, il Signore: In tutte le piazze vi sarà lamento, in tutte le strade si dirà: Ah! ah! Si chiamerà l`agricoltore a fare il lutto e a fare il lamento quelli che conoscono la nenia.
17 In tutte le vigne vi sarà lamento, perchè io passerò in mezzo a te, dice il Signore.
18 Guai a coloro che attendono il giorno del Signore! Che sarà per voi il giorno del Signore? Sarà tenebre e non luce.
19 Come quando uno fugge davanti al leone e s`imbatte in un orso; entra in casa, appoggia la mano sul muro e un serpente lo morde.
20 Non sarà forse tenebra e non luce il giorno del Signore, e oscurità senza splendore alcuno?
21 Io detesto, respingo le vostre feste e non gradisco le vostre riunioni;
22 anche se voi mi offrite olocausti, io non gradisco i vostri doni e le vittime grasse come pacificazione io non le guardo.
23 Lontano da me il frastuono dei tuoi canti: il suono delle tue arpe non posso sentirlo!
24 Piuttosto scorra come acqua il diritto e la giustizia come un torrente perenne.
25 Mi avete forse offerto vittime e oblazioni nel deserto per quarant`anni, o Israeliti?
26 Voi avete innalzato Siccut vostro re e Chiion vostro idolo, la stella dei vostri dei che vi siete fatti.
27 Ora, io vi manderò in esilio al di là di Damasco, dice il Signore, il cui nome è Dio degli eserciti.
6
1 Vae, qui tranquilli sunt in Sion et confidunt in monte Samariae; designati primitiae populorum,
ad quos venit domus Israel!

2 Transite in Chalanne et videte; et ite inde in Emath magnam et descendite in Geth Palaestinorum. Numquid meliores regnis istis vos,
aut latior terminus eorum termino vestro est?
3 Qui removetis diem malum et appropinquare facitis solium violentiae.
4 Qui dormiunt in lectis eburneis, recumbentes in stratis suis, comedentes agnos de grege et vitulos de medio armenti;
5 canentes ad vocem psalterii, sicut David excogitant sibi vasa cantici;
6 bibentes vinum in phialis, optimis unguentis delibuti, et non sunt contristati super ruina Ioseph.

7 Quapropter nunc migrabunt in capite transmigrantium, et auferetur factio lascivientium.
8 Iuravit Dominus Deus in anima sua, dicit Dominus, Deus exercituum: “ Detestor ego superbiam Iacob et domos eius odi et tradam civitatem et plenitudinem eius ”.
9 Quod si reliqui fuerint decem viri in domo una,
et ipsi morientur;
10 et tollet eum propinquus suus et comburet eum, ut efferat ossa de domo, et dicet ei, qui in penetralibus domus est: “ Numquid adhuc est penes te? ”. Et respondebit: “Non est”; et dicet ei: “Tace!”; non est qui recordetur nominis Domini.
11 Quia ecce Dominus mandat et percutiet domum maiorem ruinis et domum minorem scissionibus.

12 Numquid currunt in petris equi, aut aratur mare in bobus, quoniam convertistis in venenum iudicium et fructum iustitiae in absinthium?
13 Qui laetantur pro Lodabar, qui dicunt: “ Numquid non in fortitudine nostra cepimus nobis Carnaim? ”.
14 “ Ecce enim suscitabo super vos, domus Israel,
dicit Dominus, Deus exercituum, gentem; et oppriment vos ab introitu Emath usque ad torrentem Arabae ”.
6
1 Guai agli spensierati di Sion e a quelli che si considerano sicuri sulla montagna di Samaria! Questi notabili della prima tra le nazioni, ai quali si recano gli Israeliti!
2 Passate a Calne e guardate, andate di lì ad Camat la grande e scendete a Gat dei Filistei: siete voi forse migliori di quei regni o è più grande il vostro territorio del loro?
3 Voi credete di ritardare il giorno fatale e affrettate il sopravvento della violenza.
4 Essi su letti d`avorio e sdraiati sui loro divani mangiano gli agnelli del gregge e i vitelli cresciuti nella stalla.
5 Canterellano al suono dell`arpa, si pareggiano a David negli strumenti musicali;
6 bevono il vino in larghe coppe e si ungono con gli unguenti più raffinati, ma della rovina di Giuseppe non si preoccupano.
7 Perciò andranno in esilio in testa ai deportati e cesserà l`orgia dei buontemponi.
8 Ha giurato il Signore Dio, per se stesso! Oracolo del Signore, Dio degli eserciti. Detesto l`orgoglio di Giacobbe, odio i suoi palazzi, consegnerò la città e quanto contiene.
9 Se sopravviveranno in una sola casa dieci uomini, anch`essi moriranno.
10 Lo prenderà il suo parente e chi prepara il rogo, portando via le ossa dalla casa, egli dirà a chi è in fondo alla casa: "Ce n`è ancora con te?". L`altro risponderà: "No". Quegli dirà: "Zitto!": non si deve menzionare il nome del Signore.
11 Poiché ecco: il Signore comanda di fare a pezzi la casa grande e quella piccola di ridurla in frantumi.
12 Corrono forse i cavalli sulle rocce e si ara il mare con i buoi? Poichè voi cambiate il diritto in veleno e il frutto della giustizia in assenzio.
13 Voi vi compiacete di Lo-debar dicendo: "Non è per il nostro valore che abbiam preso Karnaim?".

14 Ora ecco, io susciterò contro di voi, gente d`Israele, - oracolo del Signore, Dio degli eserciti - un popolo che vi opprimerà dall`ingresso di Camat fino al torrente dell`Araba.
7
1 Haec ostendit mihi Dominus Deus: et ecce, ipse formabat lo custas in principio, cum germinarent serotinae fruges; et ecce fruges serotinae post fruges demessas regis.
2 Et factum est, cum consummasset comedere herbam terrae, dixi: “Domine Deus, propitius esto, obsecro; quomodo stabit Iacob, quia parvulus est?”.
3 Misertus est Dominus super hoc. “ Non erit ”, dixit Dominus Deus.
4 Haec ostendit mihi Dominus Deus: et ecce, vocabat ad iudicium per ignem Dominus Deus, et devoravit abyssum magnam et comedit simul partem.
5 Et dixi: “ Domine Deus, quiesce, obsecro; quomodo stabit Iacob, quia parvulus est? ”.
6 Misertus est Dominus super hoc. “ Sed et istud non erit ”, dicit Dominus Deus.
7 Haec ostendit mihi Dominus Deus: ecce vir stans super murum litum, et in manu eius trulla caementarii.
8 Et dixit Dominus ad me: “ Quid tu vides, Amos? ”. Et dixi: “ Trullam caementarii ”. Et dixit Dominus: “Ecce ego ponam trullam in medio populi mei Israel; non adiciam ultra ignoscere ei.
9 Et demolientur excelsa Isaac, et sanctuaria Israel desolabuntur, et consurgam super domum Ieroboam in gladio ”.
10 Et misit Amasias sacerdos Bethel ad Ieroboam regem Israel dicens: “ Conspiravit contra te Amos in medio domus Israel; non poterit terra sustinere universos sermones eius.
11 Haec enim dicit Amos: “In gladio morietur Ieroboam, et Israel captivus migrabit de terra sua”.
12 Et dixit Amasias ad Amos: “ Qui vides, gradere. Fuge in terram Iudae et comede ibi panem et prophetabis ibi;
13 et in Bethel non adicies ultra ut prophetes, quia sanctuarium regis est, et domus regni est ”.
14 Responditque Amos et dixit ad Amasiam: “ Non sum propheta et non sum filius prophetae;
sed armentarius ego sum, vellicans sycomoros.
15 Et tulit me Dominus, cum sequerer gregem,
et dixit Dominus ad me: “Vade, propheta ad populum meum Israel”.
16 Et nunc audi verbum Domini. Tu dicis: “Non prophetabis super Israel et non stillabis verba super domum Isaac”.
17 Propter hoc haec dicit Dominus: “Uxor tua in civitate fornicabitur, et filii tui et filiae tuae in gladio cadent, et humus tua funiculo metietur; et tu in terra polluta morieris, et Israel captivus migrabit de terra sua” ”.
7
1 Ecco ciò che mi fece vedere il Signore Dio: egli formava uno sciame di cavallette quando cominciava a germogliare la seconda erba, quella che spunta dopo la falciatura del re.
2 Quando quelle stavano per finire di divorare l`erba della regione, io dissi: "Signore Dio, perdona, come potrà resistere Giacobbe? E` tanto piccolo".
3 Il Signore si impietosì: "Questo non avverrà", disse il Signore.
4 Ecco ciò che mi fece vedere il Signore Dio: il Signore Dio chiamava per il castigo il fuoco che consumava il grande abisso e divorava la campagna.
5 Io dissi: "Signore Dio, desisti! Come potrà resistere Giacobbe? E` tanto piccolo".
6 Il Signore se ne pentì: "Neanche questo avverrà", disse il Signore.
7 Ecco ciò che mi fece vedere il Signore Dio: il Signore stava sopra un muro tirato a piombo e con un piombino in mano.
8 Il Signore mi disse: "Che cosa vedi, Amos?". Io risposi: "Un piombino". Il Signore mi disse: "Io pongo un piombino in mezzo al mio popolo, Israele; non gli perdonerò più.
9 Saranno demolite le alture d`Isacco e i santuari d`Israele saranno ridotti in rovine, quando io mi leverò con la spada contro la casa di Geroboamo".
10 Amasia, sacerdote di Betel, mandò a dire a Geroboàmo re di Israele: "Amos congiura contro di te in mezzo alla casa di Israele; il paese non può sopportare le sue parole,
11 poiché così dice Amos: Di spada morirà Geroboamo e Israele sarà condotto in esilio lontano dal suo paese".
12 Amasia disse ad Amos: "Vattene, veggente, ritirati verso il paese di Giuda; là mangerai il tuo pane e là potrai profetizzare,
13 ma a Betel non profetizzare più, perché questo è il santuario del re ed è il tempio del regno".
14 Amos rispose ad Amasia: "Non ero profeta, né figlio di profeta; ero un pastore e raccoglitore di sicomori;
15 Il Signore mi prese di dietro al bestiame e il Signore mi disse: Và, profetizza al mio popolo Israele.
16 Ora ascolta la parola del Signore: Tu dici: Non profetizzare contro Israele, né predicare contro la casa di Isacco.
17 Ebbene, dice il Signore: Tua moglie si prostituirà nella città, i tuoi figli e le tue figlie cadranno di spada, la tua terra sarà spartita con la corda, tu morirai in terra immonda e Israele sarà deportato in esilio lontano dalla sua terra".
8
1 Haec ostendit mihi Dominus Deus: et ecce canistrum pomorum.
2 Et dixit: “ Quid tu vides, Amos? ”. Et dixi: “ Canistrum pomorum ”. Et dixit Dominus ad me:
“ Venit finis super populum meum Israel; non adiciam ultra ignoscere ei.
3 Et lugent cantatrices palatii in die illa, dicit Dominus Deus; multa erunt cadavera, in omni loco proicientur: silentium.
4 Audite hoc, qui conteritis pauperem et deficere facitis egenos terrae,
5 dicentes: “Quando transibit neomenia, et venumdabimus merces? Et sabbatum, et aperiemus frumentum, ut imminuamus mensuram et augeamus siclum et supponamus stateras dolosas,
6 ut possideamus in argento egenos et pauperem pro calceamentis et quisquilias frumenti vendamus?””.
7 Iuravit Dominus in superbia Iacob: “ Non obliviscar in perpetuum omnia opera eorum.
8 Numquid super isto non commovebitur terra,
et lugebit omnis habitator eius, et ascendet quasi fluvius universa, fervebit et decrescet quasi flumen Aegypti?
9 Et erit: in die illa, dicit Dominus Deus, occidere faciam solem in meridie et tenebrescere faciam terram in die luminis
10 et convertam festivitates vestras in luctum et omnia cantica vestra in planctum; et inducam super omnes lumbos saccum et super omne caput calvitium; et ponam eam quasi luctum unigeniti
et novissima eius quasi diem amarum.
11 Ecce dies veniunt, dicit Dominus, et mittam famem in terram; non famem panis neque sitim aquae, sed audiendi verbum Domini ”.

12 Et fugient a mari usque ad mare; et ab aquilone usque ad orientem circuibunt, quaerentes verbum Domini, et non invenient.
13 In die illa deficient virgines pulchrae et adulescentes in siti.
14 Qui iurant in delicto Samariae et dicunt: “ Vivit Deus tuus, Dan! ” et “ Vivit via, Bersabee! ”, et cadent et non resurgent ultra.
8
1 Ecco ciò che mi fece vedere il Signore Dio: era un canestro di frutta matura.
2 Egli domandò: "Che vedi Amos?". Io risposi: "Un canestro di frutta matura". Il Signore mi disse: E` maturata la fine per il mio popolo, Israele; non gli perdonerò più.
3 In quel giorno urleranno le cantanti del tempio, oracolo del Signore Dio. Numerosi i cadaveri, gettati dovunque. Silenzio! Contro gli sfruttatori
4 Ascoltate questo, voi che calpestate il povero e sterminate gli umili del paese,
5 voi che dite: "Quando sarà passato il novilunio e si potrà vendere il grano? E il sabato, perché si possa smerciare il frumento, diminuendo le misure e aumentando il siclo e usando bilance false,

6 per comprare con denaro gli indigenti e il povero per un paio di sandali? Venderemo anche lo scarto del grano".
7 Il Signore lo giura per il vanto di Giacobbe: certo non dimenticherò mai le loro opere.
8 Non forse per questo trema la terra, sono in lutto tutti i suoi abitanti, si solleva tutta come il Nilo, si agita e si riabbassa come il fiume d`Egitto? Castigo misterioso
9 In quel giorno - oracolo del Signore Dio - farò tramontare il sole a mezzodì e oscurerò la terra in pieno giorno!
10 Cambierò le vostre feste in lutto e tutti i vostri canti in lamento: farò vestire ad ogni fianco il sacco, renderò calva ogni testa: ne farò come un lutto per un figlio unico e la sua fine sarà come un giorno d`amarezza.
11 Ecco, verranno giorni, - dice il Signore Dio - in cui manderò la fame nel paese, non fame di pane, né sete di acqua, ma d`ascoltare la parola del Signore.
12 Allora andranno errando da un mare all`altro e vagheranno da settentrione a oriente, per cercare la parola del Signore, ma non la troveranno.
13 In quel giorno appassiranno le belle fanciulle e i giovani per la sete.
14 Quelli che giurano per il peccato di Samaria e dicono: "Per la vita del tuo dio, Dan!" oppure: "Per la vita del tuo diletto, Bersabea!", cadranno senza più rialzarsi!
9
1 Vidi Dominum stantem super altare, et dixit: “Percute capitellum, et commoveantur superliminaria; frange eos in capite omnes,
et novissimum eorum in gladio interficiam; non fugiet ex eis fugitivus, et non salvabitur superstes eis.
2 Si descenderint usque ad infernum, inde manus mea educet eos; et si ascenderint usque in caelum,
inde detraham eos.
3 Et si absconditi fuerint in vertice Carmeli, inde quaeram et auferam eos; et si celaverint se ab oculis meis in profundo maris, ibi mandabo serpenti, et mordebit eos;
4 et si abierint in captivitatem coram inimicis suis,
ibi mandabo gladio, et occidet eos, et ponam oculos meos super eos in malum et non in bonum”.
5 Et Dominus, Deus exercituum, qui tangit terram, et tabescet. Et lugebunt omnes habitantes in ea;
et ascendet sicut fluvius ea omnis et decrescet sicut flumen Aegypti.
6 Qui aedificat in caelo ascensus suos et cameram suam super terram fundat, qui vocat aquas maris
et effundit eas super faciem terrae; Dominus nomen eius.
7 “ Numquid non ut filii Aethiopum vos estis mihi, filii Israel?, ait Dominus. Numquid non Israel ascendere feci de terra Aegypti et Philisthim de Caphtor et Syros de Cir?
8 Ecce oculi Domini Dei super regnum peccans,
et conteram illud a facie terrae; verumtamen conterens non conteram domum Iacob, dicit Dominus.
9 Ecce enim mandabo ego et concutiam in omnibus gentibus domum Israel, sicut concutitur triticum in cribro, et non cadet lapillus super terram.
10 In gladio morientur omnes peccatores populi mei, qui dicunt: “Non appropinquabit et non veniet
super nos malum”.
11 In die illa suscitabo tabernaculum David, quod cecidit, et reaedificabo rupturas eius; et ea, quae corruerant, instaurabo et reaedificabo illud sicut diebus antiquis,
12 ut possideant reliquias Edom et omnes nationes,
super quas invocatum est nomen meum, dicit Dominus, qui faciet haec.
13 Ecce dies veniunt, dicit Dominus, et comprehendet arator messorem, et calcator uvae mittentem semen; et stillabunt montes mustum,
et omnes colles liquefient.
14 Et convertam captivitatem populi mei Israel;
et aedificabunt civitates vastatas et inhabitabunt
et plantabunt vineas et bibent vinum earum
et facient hortos et comedent fructus eorum.
15 Et plantabo eos super humum suam, et non evellentur ultra de terra sua, quam dedi eis ”,
dicit Dominus Deus tuus.
9
1 Vidi il Signore che stava presso l`altare e mi diceva: "Percuoti il capitello e siano scossi gli architravi, spezza la testa di tutti e io ucciderò il resto con la spada; nessuno di essi riuscirà a fuggire, nessuno di essi scamperà.

2 Anche se penetrano negli inferi, di là li strapperà la mia mano; se salgono al cielo, di là li tirerò giù;

3 se si nascondono in vetta al Carmelo, di là li scoverò e li prenderò; se si occultano al mio sguardo in fondo al mare, là comanderò al serpente di morderli;
4 se vanno in schiavitù davanti ai loro nemici, là comanderò alla spada di ucciderli. Io volgerò gli occhi su di loro per il male e non per il bene".
5 Il Signore, Dio degli eserciti, colpisce la terra ed essa si fonde e tutti i suoi abitanti prendono il lutto; essa si solleva tutta come il Nilo e si abbassa come il fiume d`Egitto.
6 Egli costruisce nel cielo il suo soglio e fonda la sua volta sulla terra; egli chiama le acque del mare e le riversa sulla terra; Signore è il suo nome.

7 Non siete voi per me come gli Etiopi, Israeliti? Parola del Signore. Non io ho fatto uscire Israele dal paese d`Egitto, i Filistei da Caftor e gli Aramei da Kir?
8 Ecco, lo sguardo del Signore Dio è rivolto contro il regno peccatore: io lo sterminerò dalla terra, ma non sterminerò del tutto la casa di Giacobbe, oracolo del Signore.
9 Ecco infatti, io darò ordini e scuoterò, fra tutti i popoli, la casa d`Israele come si scuote il setaccio e non cade un sassolino per terra.
10 Di spada periranno tutti i peccatori del mio popolo, essi che dicevano: "Non si avvicinerà, non giungerà fino a noi la sventura".
11 In quel giorno rialzerò la capanna di Davide, che è caduta; ne riparerò le brecce, ne rialzerò le rovine, la ricostruirò come ai tempi antichi,

12 perché conquistino il resto di Edom e tutte le nazioni sulle quali è stato invocato il mio nome, dice il Signore, che farà tutto questo.
13 Ecco, verranno giorni, - dice il Signore - in cui chi ara s`incontrerà con chi miete e chi pigia l`uva con chi getta il seme; dai monti stillerà il vino nuovo e colerà giù per le colline.
14 Farò tornare gli esuli del mio popolo Israele, e ricostruiranno le città devastate e vi abiteranno; pianteranno vigne e ne berranno il vino; coltiveranno giardini e ne mangeranno il frutto.
15 Li pianterò nella loro terra e non saranno mai divelti da quel suolo che io ho concesso loro, dice il Signore tuo Dio.
   
1 2 3 4 5 6 7 8 9 1 2 3 4 5 6 7 8 9
   


A B C D E F G H I L M N O P Q R S T U V
Home Revigozzo Valnure Gastronomia Castelli S.P.Q.R. Contatti Link Autori
Grazie per la visita: pagine viste dal 20.02.06
Alcuni diritti riservati come da Creative Commons License
CreativeCommons License
Realizzato da Luca, Catia e Antonio.
Ottimizzato per Internet Explorer e Mozilla firefox.
Risoluzione consigliata 800*600 - 1024*768 pixel.
Per una migliore visualizzazione premere F11
Tutti i diritti riservati.