1
1 Visio Abdiae. Haec dicit Dominus Deus ad Edom.
Auditum audivimus a Domino, et legatus ad gentes missus
est: “ Surgite, et consurgamus adversus eum in proelium!
”.
2 “ Ecce parvulum te dabo in gentibus, contemptibilis
tu es valde.
3 Superbia cordis tui decepit te habitantem in scissuris
petrae, exaltantem solium suum;
qui dicit in corde suo: “Quis detrahet me in terram?”.
4 Si exaltatus fueris ut aquila et si inter sidera posueris
nidum tuum, inde detraham te ”, dicit Dominus.
5 Si fures introissent ad te, si latrones per noctem,
quomodo periisses! Nonne furati essent sufficientia sibi?
Si vindemiatores introissent ad te, nonne racemos tantum
reliquissent?
6 Quomodo scrutati sunt Esau? Investigaverunt
abscondita eius.
7 Usque ad terminum eiecerunt te, omnes viri foederis tui
deceperunt te, invaluerunt adversum te viri pacis tuae;
qui comedunt tecum, ponent insidias subter te. Non est prudentia
in eo.
8 “ Numquid non in die illa, dicit Dominus,
perdam sapientes de Edom et prudentiam de monte Esau?
9 Et timebunt fortes tui Theman, ut intereat omnis vir de
monte Esau.
10 Propter interfectionem et propter
iniquitatem
in fratrem tuum Iacob operiet te confusio,
et peribis in aeternum.
11 In die cum stares ex adverso, quando capiebant alieni
exercitum eius, et extranei ingrediebantur portas eius et
super Ierusalem mittebant sortem,
tu quoque eras quasi unus ex eis ”.
12 Et non respicies diem fratris tui, diem calamitatis eius;
et non laetaberis super filios Iudae in die perditionis
eorum; et non magnificabis os tuum in die angustiae.
13 Neque ingredieris portam populi mei in die ruinae eorum;
neque respicies et tu malum eius
in die vastitatis illius et non mittes manum in opes eius
in die vastitatis illius;
14 neque stabis in exitibus, ut interficias eos, qui fugerint,
et non trades reliquos eius in die tribulationis.
15 Quoniam iuxta est dies Domini super omnes gentes: sicut
fecisti, fiet tibi, retributio tua convertetur in caput
tuum.
16 Quomodo enim bibistis super montem sanctum meum, bibent
omnes gentes iugiter; et bibent et absorbebunt et erunt
quasi non fuerint.
17 Et in monte Sion erit salvatio, et erit sanctum;
et possidebit domus Iacob eos, qui se possederant.
18 Et erit domus Iacob ignis, et domus Ioseph flamma, et
domus Esau stipula; et succendentur in eis, et devorabunt
eos, et non erunt reliquiae domus Esau, quia Dominus locutus
est.
19 Et hereditabunt austrum, montem
Esau,
et Sephelam Philisthim; et possidebunt regionem Ephraim
et regionem Samariae, et Beniamin possidebit Galaad;
20 et transmigratio prima filiorum Israel
possidebit terram Chananaeorum usque ad Sareptam; et transmigratio
Ierusalem, quae in Sapharad est, possidebit civitates austri.
21 Et ascendent salvatores in montem Sion iudicare montem
Esau, et erit Domino regnum.
|
1
1 Visione di Abdia. Così dice il Signore Dio per Edom: Udimmo
un messaggio da parte del Signore e un araldo è stato inviato
fra le genti: "Alzatevi, marciamo contro Edom in battaglia".
2 Ecco, ti faccio piccolo fra le nazioni, tu sei molto spregevole.
3 L`orgoglio del tuo cuore ti ha
esaltato, tu che abiti nei crepacci rocciosi, delle alture
fai la tua dimora e dici in cuor tuo: "Chi potrà gettarmi
a terra?".
4 Anche se t`innalzassi come un`aquila e collocassi il tuo
nido fra le stelle, di lassù ti farei precipitare, dice
il Signore.
5 Se entrassero da te ladri o predoni di notte, - come sarebbe
finita per te! - non ruberebbero quanto basta loro? Se vendemmiatori
venissero da te, non ti lascerebbero forse se non qualche
grappolo?
6 Come è stato perquisito Esaù, come sono stati scovati
i suoi nascondigli!
7 Ti hanno cacciato fino alla frontiera, tutti i tuoi alleati
ti hanno ingannato, i tuoi amici ti hanno vinto, quelli
che mangiavano il tuo pane ti hanno teso tranelli: in lui
non c`è senno!
8 Forse in quel giorno, dice il Signore, non disperderò
i saggi da Edom e l`intelligenza dal monte di Esaù?
9 Saranno fiaccati i tuoi prodi,
o Teman, e sarà sterminato ogni uomo dal monte di Esaù.
Per la carneficina
10 e la violenza contro Giacobbe tuo fratello la vergogna
ti coprirà e sarai sterminato per sempre.
11 Poiché tu eri presente quando gli stranieri ne deportavano
le ricchezze, quando i forestieri entravano per le sue porte
e gettavano le sorti su Gerusalemme, anzi ti sei comportato
come uno di loro.
12 Non guardare con gioia al giorno di tuo fratello, al
giorno della sua sventura. Non gioire dei figli di Giuda
nel giorno della loro rovina. Non spalancare la bocca nel
giorno della loro angoscia.
13 Non varcare la soglia del mio
popolo nel giorno della sua sventura, non guardare con compiacenza
la sua calamità; non stendere la mano sui suoi beni nel
giorno della sua sventura.
14 Non appostarti ai crocicchi delle strade, per massacrare
i suoi fuggiaschi; non far mercato dei suoi superstiti,
nel giorno dell`angoscia.
15 Perché è vicino il giorno del Signore contro tutte le
genti. Come hai fatto tu, così a te sarà fatto, ciò che
hai fatto agli altri ricadrà sul tuo capo.
16 Poiché come avete bevuto sul
mio monte santo così berranno tutte le genti senza fine,
berranno e tracanneranno: e saranno come se non fossero
mai stati.
17 Ma sul monte Sion vi saranno superstiti e saranno santi
e la casa di Giacobbe avrà in mano i suoi possessori.
18 La casa di Giacobbe sarà un fuoco e la casa di Giuseppe
una fiamma, la casa di Esaù sarà come paglia: la bruceranno
e la consumeranno, non scamperà nessuno della casa di Esaù,
poichè il Signore ha parlato.
19 Quelli del Negheb possederanno il monte d`Esaù e quelli
della Sefèla il paese dei Filistei; possederanno il territorio
di Efraim e di Samaria e Beniamino il Gàlaad.
20 Gli esuli di questo esercito
degli Israeliti occuperanno Canaan fino a Sarèfta e gli
esuli di Gerusalemme, che sono in Sefaràd,occuperanno le
città del Negheb.
21 Saliranno vittoriosi sul monte Sion per governare il
monte di Esaù e il regno sarà del Signore.
|