Ego sum Qui sum.
Liber Sofoniae
1 2 3 |
|
Libro di Sofonia
1 2 3 |
1
1 Verbum Domini, quod factum est ad Sophoniam filium Chusi
filii Godoliae filii Amariae filii Ezechiae, in diebus Iosiae
filii Amon regis Iudae.
2 “ Auferens auferam omnia a facie terrae, dicit Dominus,
3 auferam hominem et pecus, auferam volatile caeli et pisces
maris. Et ruinae impiorum erunt;
et disperdam homines a facie terrae, dicit Dominus.
4 Et extendam manum meam super Iudam et super omnes habitantes
Ierusalem; et disperdam de loco hoc reliquias Baal et nomina
aedituorum cum sacerdotibus
5 et eos, qui adorant super tecta militiam caeli
et adorant et iurant in Domino et iurant in Melchom,
6 et qui avertuntur de post tergum Domini, et qui non quaerunt
Dominum nec investigant eum ”.
7 Silete a facie Domini Dei, quia iuxta est dies Domini; quia
praeparavit Dominus hostiam,
sanctificavit vocatos suos.
8 “ Et erit in die hostiae Domini: visitabo super principes
et super filios regis et super omnes, qui induti sunt veste
peregrina;
9 et visitabo super omnem, qui arroganter ingreditur super
limen in die illa, qui complent domum domini sui iniquitate
et dolo.
10 Et erit in die illa, dicit Dominus, vox clamoris a porta
Piscium, et ululatus ab urbe Nova, et contritio magna a collibus.
11 Ululate, habitatores Pilae, quia interiit omnis populus
Chanaan, disperierunt omnes involuti argento.
12 Et erit in tempore illo: scrutabor Ierusalem in lucernis
et visitabo super viros defixos in faecibus suis, qui dicunt
in cordibus suis: “Non faciet bene Dominus et non faciet
male”.
13 Et erunt opes eorum in direptionem, et domus eorum in desertum;
et aedificabunt domos
et non habitabunt, et plantabunt vineas et non bibent vinum
earum ”.
14 Iuxta est dies Domini magnus, iuxta et velox nimis; vox
diei Domini amara, tribulabitur ibi fortis.
15 Dies irae dies illa, dies tribulationis et angustiae,
dies vastitatis et desolationis, dies tenebrarum et caliginis,
dies nebulae et turbinis,
16 dies tubae et clangoris super civitates munitas
et super angulos excelsos.
17 Et tribulabo homines, et ambulabunt ut caeci,
quia Domino peccaverunt; et effundetur sanguis eorum sicut
humus, et viscera eorum sicut stercora.
18 Sed et argentum eorum et aurum eorum non poterit liberare
eos in die irae Domini; in igne zeli eius devorabitur omnis
terra, quia consummationem cum festinatione faciet cunctis
habitantibus terram. |
1
1 Parola del Signore rivolta a Sofonìa figlio dell`Etiope,
figlio di Godolia, figlio di Amaria, figlio di Ezechia, al
tempo di Giosia figlio di Amon, re di Giuda.
2 Tutto farò sparire dalla terra. Oracolo del Signore. 3 Distruggerò
uomini e bestie; sterminerò gli uccelli del cielo e i pesci
del mare, abbatterò gli empi; sterminerò l`uomo dalla terra.
Oracolo del Signore.
4 Stenderò la mano su Giuda e su tutti gli abitanti di Gerusalemme;
sterminerò da questo luogo gli avanzi di Baal e il nome stesso
dei suoi falsi sacerdoti;
5 quelli che sui tetti si prostrano davanti alla milizia celeste
e quelli che si prostrano davanti al Signore, e poi giurano
per Milcom;
6 quelli che si allontanano dal seguire il Signore, che non
lo cercano, né si curano di lui.
7 Silenzio, alla presenza del Signore Dio, perchè il giorno
del Signore è vicino, perchè il Signore ha preparato un sacrificio,
ha mandato a chiamare i suoi invitati.
8 Nel giorno del sacrificio del Signore, io punirò i prìncipi
e i figli di re e quanti vestono alla moda straniera;
9 punirò in quel giorno chiunque salta la soglia, chi riempie
di rapine e di frodi il palazzo del suo padrone.
10 In quel giorno - parola del Signore - grida d`aiuto verranno
dalla Porta dei pesci, ululati dal quartiere nuovo e grande
fragore dai colli.
11 Urlate, abitanti del Mortaio, poichè tutta la turba dei
trafficanti è finita, tutti i pesatori d`argento sono sterminati.
12 In quel tempo perlustrerò Gerusalemme con lanterne e farò
giustizia di quegli uomini che riposando sulle loro fecce
pensano: "Il Signore non fa né bene né male".
13 I loro beni saranno saccheggiati e le loro case distrutte.
Hanno costruito case ma non le abiteranno, hanno piantato
viti, ma non ne berranno il vino.
14 E` vicino il gran giorno del Signore, è vicino e avanza
a grandi passi. Una voce: Amaro è il giorno del Signore! anche
un prode lo grida.
15 "Giorno d`ira quel giorno, giorno di angoscia e di afflizione,
giorno di rovina e di sterminio, giorno di tenebre e di caligine,
giorno di nubi e di oscurità,
16 giorno di squilli di tromba e d`allarme sulle fortezze
e sulle torri d`angolo.
17 Metterò gli uomini in angoscia e cammineranno come ciechi,
perchè han peccato contro il Signore; il loro sangue sarà
sparso come polvere e le loro viscere come escrementi.
18 Neppure il loro argento, neppure il loro oro potranno salvarli".
Nel giorno dell`ira del Signore e al fuoco della sua gelosia
tutta la terra sarà consumata, poichè farà improvvisa distruzione
di tutti gli abitanti della terra. |
2
1 Convenite, congregamini, gens non amabilis,
2 priusquam dispergamini quasi pulvis transeuntes,
antequam veniat super vos ira furoris Domini,
antequam veniat super vos dies furoris Domini.
3 Quaerite Dominum, omnes mansueti terrae,
qui iudicium eius estis operati; quaerite iustitiam, quaerite
mansuetudinem, si quomodo abscondamini in die furoris Domini.
4 Quia Gaza deserta erit, et Ascalon desolata,
Azotum in meridie eicient, et Accaron eradicabitur.
5 Vae, qui habitatis funiculum maris, gens Cretensium! Verbum
Domini super vos,
Chanaan, terra Philisthinorum: “ Disperdam te,
ita ut non sit inhabitator ”.
6 Et erit funiculus maris requies pastorum et caulae pecorum.
7 Et erit funiculus maris reliquiis domus Iudae:
ibi pascentur, in domibus Ascalonis ad vesperam requiescent,
quia visitabit eos Dominus Deus eorum et convertet sortem
eorum.
8 “ Audivi opprobrium Moab et blasphemias filiorum Ammon,
qui exprobraverunt populo meo
et magnificati sunt super terminos eorum.
9 Propterea vivo ego, dicit Dominus exercituum, Deus Israel,
quia Moab ut Sodoma erit,
et filii Ammon quasi Gomorra, possessio spinarum et acervi
salis et desertum usque in aeternum;
reliquiae populi mei diripient eos, et residui gentis meae
possidebunt illos ”.
10 Hoc eis eveniet pro superbia sua, quia blasphemaverunt
et magnificati sunt super populum Domini exercituum.
11 Horribilis Dominus super eos, quia attenuabit omnes deos
terrae; et adorabunt eum, singuli de loco suo, omnes insulae
gentium.
12 “ Sed et vos, Aethiopes, interfecti gladio meo eritis
”.
13 Et extendet manum suam super aquilonem
et perdet Assyriam; et ponet Nineven in solitudinem et in
aridam, quasi desertum.
14 Et accubabunt in medio eius greges,
omne genus animalium. Et onocrotalus et ulula
in capitellis eius morabuntur; vox cantat in fenestra, corvus
in limine,
quoniam tabulatum cedrinum sublatum est.
15 Haec est civitas exsultans, habitans in confidentia, quae
dicebat in corde suo:
“ Ego sum, et extra me non est alia amplius! ”.
Quomodo facta est in desertum, cubile bestiae?
Omnis, qui transit per eam, sibilabit et movebit manum suam. |
2
1 Radunatevi, raccoglietevi, o gente spudorata,
2 prima di essere travolti come pula che scompare in un giorno;
prima che piombi su di voi la collera furiosa del Signore.
3 Cercate il Signore voi tutti, umili della terra, che eseguite
i suoi ordini; cercate la giustizia, cercate l`umiltà, per
trovarvi al riparo nel giorno dell`ira del Signore.
4 Gaza infatti sarà desolata e Ascalòna ridotta a un deserto.
Asdòd in pieno giorno sarà deportata ed Ekròn distrutta dalle
fondamenta.
5 Guai agli abitanti della costa del mare, alla gente dei
Cretei! La parola del Signore è contro di te, Canaan, paese
dei Filistei: "Io ti distruggerò privandoti di ogni abitante.
6 Diverrai pascoli di pastori e recinti di greggi".
7 La costa del mare apparterrà al resto della casa di Giuda;
in quei luoghi pascoleranno e a sera nelle case di Ascalòna
prenderanno riposo, quando il Signore loro Dio li avrà visitati
e avrà restaurato le loro sorti.
8 "Ho udito l`insulto di Moab e gli oltraggi degli Ammoniti,
con i quali hanno insultato il mio popolo gloriandosi del
loro territorio.
9 Perciò, com`è vero ch`io vivo, - parola del Signore degli
eserciti Dio d`Israele - Moab diventerà come Sòdoma e gli
Ammoniti come Gomorra: un luogo invaso dai pruni, una cava
di sale, un deserto per sempre. I rimasti del mio popolo li
saccheggeranno e i superstiti della mia gente ne saranno gli
eredi".
10 Questo accadrà ad essi per la loro superbia, perchè hanno
insultato, hanno disprezzato il popolo del Signore.
11 Terribile sarà il Signore con loro, poichè annienterà tutti
gli idoli della terra, mentre a lui si prostreranno, ognuno
sul proprio suolo, i popoli di tutti i continenti.
12 "Anche voi, Etiopi, sarete trafitti dalla mia spada".
13 Stenderà la mano anche al settentrione e distruggerà Assur,
farà di Ninive una desolazione, arida come il deserto.
14 Alloggeranno in mezzo a lei, a branchi, tutti gli animali
della valle. Anche il pellicano, anche il riccio albergheranno
nei suoi capitelli; il gufo striderà sulle finestre e il corvo
sulle soglie.
15 E` questa la città gaudente che si sentiva sicura e che
pensava: "Io e non altri all`infuori di me"? Come mai è diventata
un deserto, un rifugio di animali? Chiunque le passa vicino
fischia e agita la mano. |
3
1 Vae, provocatrix et inquinata, civitas violenta!
2 Non audivit vocem, non suscepit disciplinam;
in Domino non est confisa, ad Deum suum non appropiavit.
3 Principes eius in medio eius leones rugientes;
iudices eius lupi deserti, ossa non relinquunt in mane.
4 Prophetae eius vaniloqui, viri fallaces;
sacerdotes eius polluerunt sanctum, iniuste egerunt contra
legem.
5 Dominus iustus in medio eius non faciet iniquitatem; mane,
mane iudicium suum dabit, sicut lucem, quae non deficit; nescivit
autem iniquus confusionem.
6 “ Disperdidi gentes, dissipati sunt anguli earum;
desertas feci vias eorum, dum non est qui transeat; desolatae
sunt civitates eorum,
non remanente viro nec ullo habitatore.
7 Dixi: Nunc timebis me, suscipies disciplinam!
Et non evanescent ab oculis eius omnia, in quibus visitavi
eam. Verumtamen acceleraverunt corrumpere omnes actiones suas.
8 Quapropter exspecta me, dicit Dominus,
in die qua surgam ut testis;
quia iudicium meum, ut congregem gentes et colligam regna,
ut effundam super eas indignationem meam, omnem iram furoris
mei;
in igne enim zeli mei devorabitur omnis terra.
9 Quia tunc reddam populis labium purum,
ut invocent omnes in nomine Domini et serviant ei umero uno.
10 Ultra flumina Aethiopiae, inde supplices mei,
filii dispersorum meorum deferent munus mihi.
11 In die illa non confunderis super cunctis actionibus tuis,
quibus praevaricata es in me;
quia tunc auferam de medio tui magniloquos superbos tuos,
et non adicies exaltari amplius
in monte sancto meo.
12 Et derelinquam in medio tui populum pauperem et egenum
”. Et sperabunt in nomine Domini
reliquiae Israel.
13 Non facient iniquitatem nec loquentur mendacium; et non
invenietur in ore eorum
lingua dolosa, quoniam ipsi pascentur et accubabunt, et non
erit qui exterreat.
14 Lauda, filia Sion; iubilate, Israel! Laetare et exsulta
in omni corde, filia Ierusalem!
15 Abstulit Dominus iudicium tuum, avertit inimicos tuos;
rex Israel, Dominus, in medio tui, non timebis malum ultra.
16 In die illa dicetur Ierusalem: “ Noli timere, Sion;
ne dissolvantur manus tuae!
17 Dominus Deus tuus in medio tui, fortis ipse salvabit; gaudebit
super te in laetitia, commotus in dilectione sua; exsultabit
super te in laude
18 sicut in die conventus ”. “ Auferam a te calamitatem,
ut non ultra habeas super ea opprobrium.
19 Ecce ego interficiam omnes, qui afflixerunt te
in tempore illo; et salvabo claudicantem et eam, quae eiecta
fuerat, congregabo; et ponam eos in laudem et in nomen in
omni terra confusionis eorum,
20 in tempore illo, quo adducam vos, et in tempore, quo congregabo
vos. Dabo enim vos in nomen et in laudem omnibus populis terrae,
cum convertero sortem vestram coram oculis vestris ”,
dicit Dominus |
3
1 Guai alla città ribelle e contaminata, alla città prepotente!
2 Non ha ascoltato la voce, non ha accettato la correzione.
Non ha confidato nel Signore, non si è rivolta al suo Dio.
3 I suoi capi in mezzo ad essa sono leoni ruggenti, i suoi
giudici sono lupi della sera, che non hanno rosicchiato dal
mattino.
4 I suoi profeti sono boriosi, uomini fraudolenti. I suoi
sacerdoti profanano le cose sacre, violano la legge.
5 In mezzo ad essa il Signore è giusto, non commette iniquità;
ogni mattino dá il suo giudizio, come la luce che non viene
mai meno.
6 Ho sterminato le nazioni, le loro torri d`angolo sono state
distrutte; ho reso deserte le loro strade sì che non c`è alcun
passante; sono state depredate le loro città e nessuno più
le abita.
7 Io pensavo: "Almeno ora mi temerà! Accoglierà la correzione.
Non si cancelleranno dai suoi occhi tutte le punizioni che
le ho inflitte". Ma invece si sono affrettati a pervertire
di nuovo ogni loro azione.
8 Perciò aspettatemi - parola del Signore - quando mi leverò
per accusare, perchè ho decretato di adunare le genti, di
convocare i regni, per riversare su di essi la mia collera,
tutta la mia ira ardente: poichè dal fuoco della mia gelosia
sarà consumata tutta la terra.
9 Allora io darò ai popoli un labbro puro perchè invochino
tutti il nome del Signore e lo servano tutti sotto lo stesso
giogo.
10 Da oltre i fiumi di Etiopia fino all`estremo settentrione,
i miei supplicanti mi porteranno offerte.
11 In quel giorno non avrai vergogna di tutti i misfatti commessi
contro di me, perchè allora eliminerò da te tutti i superbi
millantatori e tu cesserai di inorgoglirti sopra il mio santo
monte.
12 Farò restare in mezzo a te un popolo umile e povero; confiderà
nel nome del Signore
13 il resto d`Israele. Non commetteranno più iniquità e non
proferiranno menzogna; non si troverà più nella loro bocca
una lingua fraudolenta. Potranno pascolare e riposare senza
che alcuno li molesti.
14 Gioisci, figlia di Sion, esulta, Israele, e rallegrati
con tutto il cuore, figlia di Gerusalemme!
15 Il Signore ha revocato la tua condanna, ha disperso il
tuo nemico. Re d`Israele è il Signore in mezzo a te, tu non
vedrai più la sventura.
16 In quel giorno si dirà a Gerusalemme: "Non temere, Sion,
non lasciarti cadere le braccia!
17 Il Signore tuo Dio in mezzo a te è un salvatore potente.
Esulterà di gioia per te, ti rinnoverà con il suo amore, si
rallegrerà per te con grida di gioia,
18 come nei giorni di festa". Ho allontanato da te il male,
perchè tu non abbia a subirne la vergogna.
19 Ecco, in quel tempo io sterminerò tutti i tuoi oppressori.
Soccorrerò gli zoppicanti, radunerò i dispersi, li porrò in
lode e fama dovunque sulla terra sono stati oggetto di vergogna.
20 In quel tempo io vi guiderò, in quel tempo vi radunerò
e vi darò fama e lode fra tutti i popoli della terra, quando,
davanti ai vostri occhi, ristabilirò le vostre sorti, dice
il Signore. |
|
|
1
2 3 |
1
2 3 |
|
|
|
|
|