Ego sum Qui sum.
Liber Zachariae
8 9 10
11 12 13
14 |
|
Libro di Zaccaria
8 9 10
11 12 13
14 |
08
1 Et factum est verbum Domini exercituum dicens:
2 “ Haec dicit Dominus exercituum: Zelatus sum Sion
zelo magno et ardore magno zelatus sum eam.
3 Haec dicit Dominus: Reversus sum ad Sion et habitabo in
medio Ierusalem; et vocabitur Ierusalem civitas Veritatis,
et mons Domini exercituum mons Sanctitatis.
4 Haec dicit Dominus exercituum: Adhuc sedebunt senes et anus
in plateis Ierusalem et unusquisque cum baculo suo in manu
sua prae multitudine dierum;
5 et plateae civitatis complebuntur pueris et puellis ludentibus
in plateis eius.
6 Haec dicit Dominus exercituum: Si videbitur difficile in
oculis reliquiarum populi huius in diebus illis, numquid etiam
in oculis meis difficile erit?, dicit Dominus exercituum.
7 Haec dicit Dominus exercituum: Ecce ego salvabo populum
meum de terra orientis et de terra occasus solis:
8 et adducam eos, et habitabunt in medio Ierusalem; et erunt
mihi in populum, et ego ero eis in Deum in veritate et iustitia.
9 Haec dicit Dominus exercituum: Confortentur manus vestrae,
qui auditis in his diebus sermones istos per os prophetarum
in die, qua fundata est domus Domini exercituum, ut templum
aedificaretur.
10 Siquidem ante dies istos merces hominis non erat, nec merces
iumenti erat, neque introeunti neque exeunti erat pax prae
tribulatione; et dimisi omnes homines, unumquemque contra
proximum suum.
11 Nunc autem non iuxta dies priores ego sum
reliquiis populi huius, dicit Dominus exercituum;
12 sed semen pacis erit: vinea dabit fructum suum,
et terra dabit proventum suum, et possidere faciam reliquias
populi huius universa haec.
13 Et erit: sicut eratis maledictio in gentibus, domus Iudae
et domus Israel, sic salvabo vos, et eritis benedictio. Nolite
timere; confortentur manus vestrae.
14 Quia haec dicit Dominus exercituum: Sicut cogitavi, ut
affligerem vos, cum ad iracundiam provocassent patres vestri
me, dicit Dominus exercituum,
15 et non sum misertus, sic conversus cogitavi in diebus istis,
ut benefaciam Ierusalem et domui Iudae; nolite timere.
16 Haec sunt ergo, quae facietis: Loquimini veritatem unusquisque
cum proximo suo et iudicium pacis iudicate in portis vestris,
17 et unusquisque malum contra amicum suum ne cogitetis in
cordibus vestris et iuramentum mendax ne diligatis: omnia
enim haec sunt quae odi ”, dicit Dominus.
18 Et factum est verbum Domini exercituum ad me dicens:
19 “ Haec dicit Dominus exercituum: Ieiunium quarti
et ieiunium quinti et ieiunium septimi et ieiunium decimi
erit domui Iudae in gaudium et laetitiam et in sollemnitates
praeclaras; veritatem tantum et pacem diligite.
20 Haec dicit Dominus exercituum: Adhuc venient populi et
habitatores civitatum magnarum,
21 et ibunt habitatores unius ad alteram dicentes: “Eamus,
ut deprecemur faciem Domini et quaeramus Dominum exercituum;
vadam etiam ego”.
22 Et venient populi multi et gentes robustae ad quaerendum
Dominum exercituum in Ierusalem et deprecandam faciem Domini.
23 Haec dicit Dominus exercituum: In diebus illis apprehendent
decem homines ex omnibus linguis gentium, apprehendent fimbriam
viri Iudaei dicentes: “Ibimus vobiscum; audivimus enim
quoniam Deus vobiscum est” ”. |
08
1 Questa parola del Signore degli eserciti mi fu rivolta:
2 "Così dice il Signore degli eserciti: Sono acceso di grande
gelosia per Sion, un grande ardore m`infiamma per lei.
3 Dice il Signore: Tornerò a Sion e dimorerò in Gerusalemme.
Gerusalemme sarà chiamata Città della fedeltà e il monte
del Signore degli eserciti Monte santo".
4 Dice il Signore degli eserciti: "Vecchi e vecchie siederanno
ancora nelle piazze di Gerusalemme, ognuno con il bastone
in mano per la loro longevità.
5 Le piazze della città formicoleranno di fanciulli e di
fanciulle, che giocheranno sulle sue piazze".
6 Dice il Signore degli eserciti: "Se questo sembra impossibile
agli occhi del resto di questo popolo in quei giorni, sarà
forse impossibile anche ai miei occhi?" - dice il Signore
degli eserciti -.
7 Così dice il Signore degli eserciti: "Ecco, io salvo il
mio popolo dalla terra d`oriente e d`occidente:
8 li ricondurrò ad abitare in Gerusalemme; saranno il mio
popolo e io sarò il loro Dio, nella fedeltà e nella giustizia".
9 Dice il Signore degli eserciti: "Riprendano forza le vostre
mani. Voi in questi giorni ascoltate queste parole dalla
bocca dei profeti; oggi vien fondata la casa del Signore
degli eserciti con la ricostruzione del tempio.
10 Ma prima di questi giorni non c`era salario per l`uomo,
né salario per l`animale; non c`era sicurezza alcuna per
chi andava e per chi veniva a causa degli invasori: io stesso
mettevo gli uomini l`un contro l`altro.
11 Ora invece verso il resto di questo popolo io non sarò
più come sono stato prima - dice il Signore degli eserciti
-.
12 E` un seme di pace: la vite produrrà il suo frutto, la
terra darà i suoi prodotti, i cieli daranno la rugiada:
darò tutto ciò al resto di questo popolo.
13 Come foste oggetto di maledizione fra le genti, o casa
di Giuda e d`Israele, così quando vi avrò salvati, diverrete
una benedizione. Non temete dunque: riprendano forza le
vostre mani".
14 Così dice il Signore degli eserciti: "Come decisi di
affliggervi quando i vostri padri mi provocarono all`ira
- dice il Signore degli eserciti - e non mi lasciai commuovere,
15 così invece mi darò premura in questi giorni di fare
del bene a Gerusalemme e alla casa di Giuda; non temete.
16 Ecco ciò che voi dovrete fare: parlate con sincerità
ciascuno con il suo prossimo; veraci e sereni siano i giudizi
che terrete alle porte delle vostre città.
17 Nessuno trami nel cuore il male contro il proprio fratello;
non amate il giuramento falso, poiché io detesto tutto questo"
- oracolo del Signore -.
18 Mi fu ancora rivolta questa parola del Signore degli
eserciti:
19 "Così dice il Signore degli eserciti: Il digiuno del
quarto, quinto, settimo e decimo mese si cambierà per la
casa di Giuda in gioia, in giubilo e in giorni di festa,
purché amiate la verità e la pace".
20 Dice il Signore degli eserciti: "Anche popoli e abitanti
di numerose città si raduneranno
21 e si diranno l`un l`altro: Su, andiamo a supplicare il
Signore, a trovare il Signore degli eserciti; ci vado anch`io.
22 Così popoli numerosi e nazioni potenti verranno a Gerusalemme
a consultare il Signore degli eserciti e a supplicare il
Signore".
23 Dice il Signore degli eserciti: "In quei giorni, dieci
uomini di tutte le lingue delle genti afferreranno un Giudeo
per il lembo del mantello e gli diranno: Vogliamo venire
con voi, perché abbiamo compreso che Dio è con voi". |
09
1 Oraculum. “ Verbum Domini in terra Cadrach
et Damasci requiei eius, quia Domini est oculus Aram sicut
omnes tribus Israel.
2 Emath quoque in terminis eius et Tyrus et Sidon, quae sapiens
est valde.
3 Et aedificavit Tyrus munitionem suam et coacervavit argentum
quasi pulverem et aurum ut lutum platearum.
4 Ecce Dominus possidebit eam et percutiet in mari fortitudinem
eius; et haec igni devorabitur.
5 Videbit Ascalon et timebit, et Gaza dolore torquetur nimis,
et Accaron, quoniam confusa est spes eius; et peribit rex
de Gaza, et Ascalon non habitabitur.
6 Et habitabit spurius in Azoto, et disperdam superbiam Philisthim.
7 Et auferam sanguinem eius de ore eius et abominationes eius
de medio dentium eius, et relinquetur etiam ipse Deo nostro,
et erit quasi dux in Iuda, et Accaron quasi Iebusaeus.
8 Et circumdabo domum meam ut praesidium contra euntes et
revertentes; et non transibit super eos ultra exactor, quia
nunc vidi in oculis meis.
9 Exsulta satis, filia Sion; iubila, filia Ierusalem.
Ecce rex tuus venit tibi iustus et salvator ipse,
pauper et sedens super asinum et super pullum filium asinae.
10 Et disperdam currum ex Ephraim et equum de Ierusalem; et
confringetur arcus belli, et loquetur pacem gentibus. Et imperium
eius a mari usque ad mare et a flumine usque ad fines terrae.
11 Tu quoque: in sanguine testamenti tui extraho vinctos tuos
de lacu, in quo non est aqua.
12 Convertimini ad munitionem, vincti spei;
hodie quoque annuntians: Duplicia reddam tibi.
13 Nam extendi mihi Iudam quasi arcum,
implevi Ephraim; et suscitabo filios tuos, Sion,
super filios tuos, Graecia, et ponam te quasi gladium fortium.
14 Et Dominus super eos videbitur, et exibit ut fulgur iaculum
eius; et Dominus Deus in tuba canet
et vadet in procellis austri.
15 Dominus exercituum proteget eos; et devorabunt et conculcabunt
lapides fundae et bibent, agitabuntur quasi vino et replebuntur
ut phialae et quasi cornua altaris.
16 Et salvabit eos Dominus Deus eorum in die illa
ut gregem populi sui, quia lapides coronae
fulgebunt super terram eius.
17 Quid enim bonum eius est, et quid pulchrum eius! Frumentum
succrescere facit iuvenes,
et mustum virgines. |
09
1 Oracolo.La parola del Signore è sulla terra di Cadrach
e si posa su Damasco, poiché al Signore appartiene la perla
di Aram e tutte le tribù d`Israele;
2 anche Camat sua confinante e Sidòne, che è tanto saggia.
3 Tiro si è costruita una fortezza e vi ha accumulato argento
come polvere e oro come fango delle strade.
4 Ecco, il Signore se ne impossesserà, sprofonderà nel mare
le sue ricchezze ed essa sarà divorata dal fuoco.
5 Ascalona vedrà e ne sarà spaventata, Gaza sarà in grandi
dolori, come anche Accaron, perché svanirà la sua fiducia;
scomparirà il re da Gaza e Ascalona rimarrà disabitata.
6 Bastardi dimoreranno in Asdod, abbatterò l`orgoglio del
Filisteo.
7 Toglierò il sangue dalla sua bocca e i suoi abomini dai
suoi denti. Diventerà anche lui un resto per il nostro Dio,
sarà come una famiglia in Giuda ed Accaron sarà simile al
Gebuseo.
8 Mi porrò come sentinella per la mia casa contro chi va
e chi viene, non vi passerà più l`oppressore, perché ora
io stesso sorveglio con i miei occhi.
9 Esulta grandemente figlia di Sion, giubila, figlia di
Gerusalemme! Ecco, a te viene il tuo re. Egli è giusto e
vittorioso, umile, cavalca un asino, un puledro figlio d`asina.
10 Farà sparire i carri da Efraim e i cavalli da Gerusalemme,
l`arco di guerra sarà spezzato, annunzierà la pace alle
genti, il suo dominio sarà da mare a mare e dal fiume ai
confini della terra.
11 Quanto a te, per il sangue dell`alleanza con te,estrarrò
i tuoi prigionieri dal pozzo senz`acqua.
12 Ritornate alla cittadella, prigionieri della speranza!Ve
l`annunzio fino da oggi:vi ripagherò due volte.
13 Tendo Giuda come mio arco,Efraim come un arco teso;ecciterò
i tuoi figli, Sion, contro i tuoi figli, Grecia,ti farò
come spada di un eroe.
14 Allora il Signore comparirà contro di loro,come fulmine
guizzeranno le sue frecce;il Signore darà fiato alla tromba
e marcerà fra i turbini del mezzogiorno.
15 Il Signore degli eserciti li
proteggerà:divoreranno e calpesteranno le pietre della fionda,berranno
il loro sangue come vino,ne saranno pieni come bacini, come
i corni dell`altare.
16 Il Signore loro Dio in quel giorno salverà come un gregge
il suo popolo,come gemme di un diadema brilleranno sulla
sua terra.
17 Quali beni, quale bellezza!Il
grano darà vigore ai giovani e il vino nuovo alle fanciulle.
|
10
1 Petite a Domino pluviam in tempore pluviae serotinae. Dominus
facit fulgura et pluviam imbris dabit eis, singulis herbam
in agro.
2 Quia theraphim loquuntur inania, et divini vident mendacium,
et somnia loquuntur vana, vane consolantur; idcirco migrant
quasi grex, affliguntur, quia non est eis pastor.
3 Super pastores iratus est furor meus, et super hircos visitabo:
certe visitat Dominus exercituum
gregem suum, domum Iudae, et faciet eos quasi equum gloriae
suae in bello.
4 Ex ipso angulus, ex ipso paxillus, ex ipso arcus proelii,
ex ipso egredietur omnis exactor simul.
5 Et erunt quasi fortes conculcantes lutum viarum in proelio
et bellabunt, quia Dominus cum eis; et confundentur ascensores
equorum.
6 Et confortabo domum Iudae et domum Ioseph salvabo et reducam
eos, quia miserebor eorum;
et erunt, sicut non proiecissem eos: ego enim Dominus Deus
eorum et exaudiam eos.
7 Et erunt quasi fortes Ephraim, et laetabitur cor eorum quasi
a vino, et filii eorum videbunt et laetabuntur, et exsultabit
cor eorum in Domino.
8 Sibilabo eis et congregabo illos, quia redemi eos,
et multi erunt, sicut multi ante fuerant.
9 Et seminabo eos in populis, et de longe recordabuntur mei;
et alent filios suos et revertentur.
10 Et reducam eos de terra Aegypti et de Assyria congregabo
eos et ad terram Galaad et Libani adducam eos, et non invenietur
eis locus.
11 Et transibunt per mare angustiae, et percutiet in mari
fluctus, et exiccabuntur omnia profunda fluminis; et humiliabitur
superbia Assyriae, et sceptrum Aegypti recedet.
12 Confortabo eos in Domino, et in nomine eius ambulabunt
”, dicit Dominus. |
10
1 Chiedete al Signore la pioggia tardiva di primavera; è
il Signore che forma i nembi, egli riversa pioggia abbondante
dá il pane agli uomini, a ognuno l`erba dei campi.
2 Poiché gli strumenti divinatori dicono menzogne, gli indovini
vedono il falso, raccontano sogni fallaci, danno vane consolazioni:
per questo vanno vagando come pecore, sono oppressi, perché
senza pastore.
3 Contro i pastori divampa il mio sdegno e contro i montoni
dirigo lo sguardo, poiché il Signore visiterà il suo gregge
e ne farà come un cavallo da parata.
4 Da lui uscirà la pietra d`angolo, da lui il chiodo, da
lui l`arco di guerra, da lui tutti quanti i condottieri.
5 Saranno come prodi che calpestano il fango delle strade
in battaglia. Combatteranno perché il Signore è con loro
e rimarranno confusi coloro che cavalcano i destrieri.
6 Io rafforzerò la casa di Giuda e renderò vittoriosa la
casa di Giuseppe: li ricondurrò in patria, poiché ne ho
avuto pietà; saranno come se non li avessi mai ripudiati,
poiché io sono il Signore loro Dio e li esaudirò.
7 Saranno come un eroe quelli di Efraim, gioirà il loro
cuore come inebriato dal vino, vedranno i loro figli e gioiranno
e il loro cuore esulterà nel Signore.
8 Con un fischio li chiamerò a raccolta quando li avrò riscattati
e saranno numerosi come prima.
9 Dopo essere stati dispersi fra i popoli, nelle regioni
remote, si ricorderanno di me, alleveranno i figli e torneranno.
10 Li farò ritornare dall`Egitto, li raccoglierò dall`Assiria,
per ricondurli nella terra di Gàlaad e del Libano e non
basterà per loro lo spazio.
11 Attraverseranno il mare verso
Tiro, percuoteranno le onde del mare, saranno inariditi
i gorghi del Nilo. Sarà abbattuto l`orgoglio di Assur e
rimosso lo scettro d`Egitto.
12 Li renderò forti nel Signore e del suo nome si glorieranno.
Parola del Signore.
|
11
1 Aperi, Libane, portas tuas, et comedat ignis cedros tuas.
2 Ulula, abies, quia cecidit cedrus, quoniam magnifici vastati
sunt; ululate, quercus Basan,
quoniam corruit saltus impervius.
3 Vox ululatus pastorum, quia vastata est magnificentia eorum;
vox rugitus leonum,
quoniam vastata est superbia Iordanis.
4 Haec dicit Dominus Deus meus: “ Pasce pecora occisionis.
5 Quae, qui emunt, occidunt et non dolent; et, qui vendunt
ea, dicunt: “Benedictus Dominus! Dives factus sum”.
Et pastores eorum non miserentur eorum.
6 Et ego non miserebor ultra super habitantes terram, dicit
Dominus; ecce ego tradam homines, unumquemque in manu proximi
sui et in manu regis sui; et concident terram, et non eruam
de manu eorum ”.
7 Et ego pavi pecus occisionis pro mercatoribus gregis. Et
assumpsi mihi duas virgas: unam vocavi Gratiam et alteram
vocavi Funiculum; et pavi gregem.
8 Et succidi tres pastores in mense uno, et taeduit eorum
animam meam; siquidem et animam eorum taeduit mei.
9 Et dixi: “ Non pascam vos. Quae moritura est, moriatur;
et, quae succidenda est, succidatur; et reliquae devorent
unaquaeque carnem proximae suae ”.
10 Et tuli virgam meam, quae vocabatur Gratia, et abscidi
eam, ut irritum facerem foedus meum, quod percussi cum omnibus
populis.
11 Et irritum factum est in die illa; et cognoverunt mercatores
gregis, qui observabant me, quia verbum Domini est.
12 Et dixi ad eos: “ Si bonum est in oculis vestris,
afferte mercedem meam et, si non, quiescite ”. Et appenderunt
mercedem meam triginta siclos argenteos.
13 Et dixit Dominus ad me: “ Proice illud in thesaurum,
decorum pretium, quo appretiatus sum ab eis ”. Et tuli
triginta siclos argenteos et proieci illos in domum Domini
in thesaurum.
14 Et praecidi virgam meam secundam, quae appellabatur Funiculus,
ut dissolverem germanitatem inter Iudam et Israel.
15 Et dixit Dominus ad me: “ Adhuc sume tibi vasa pastoris
stulti;
16 quia ecce ego suscitabo pastorem in terra, qui perituram
ovem non visitabit, dispersam non quaeret et contritam non
sanabit et stantem non sustinebit et carnes pinguium comedet
et ungulas earum confringet.
17 Vae stulto meo pastori derelinquenti gregem!
Gladius super brachium eius et super oculum dextrum eius;
brachium eius ariditate siccetur,
et oculus dexter eius tenebrescens obscuretur ”. |
11
1 Apri, Libano, le tue porte, e il fuoco divori i tuoi cedri.
2 Urla, cipresso, perché il cedro è caduto, gli splendidi
alberi sono distrutti. Urlate, querce di Basan, perché la
foresta impenetrabile è abbattuta! 3
Si ode il lamento dei pastori, perché la loro gloria è distrutta!
Si ode il ruggito dei leoncelli, perché è devastata la magnificenza
del Giordano!
4 Così parla il Signore mio Dio: "Pasci quelle pecore da
macello
5 che i compratori sgozzano impunemente, e i venditori dicono:
Sia benedetto il Signore, mi sono arricchito, e i pastori
non se ne curano affatto.
6 Neppur io perdonerò agli abitanti
del paese. Oracolo del Signore. Ecco, io abbandonerò gli
uomini l`uno in balìa dell`altro, in balìa del loro re,
perché devastino il paese - non mi curerò di liberarli dalle
loro mani".
7 Io dunque mi misi a pascolare le pecore da macello da
parte dei mercanti di pecore. Presi due bastoni: uno lo
chiamai Benevolenza e l`altro Unione e condussi al pascolo
le pecore.
8 Nel volgere d`un sol mese eliminai tre pastori. Ma io
mi irritai contro di esse, perché anch`esse si erano tediate
di me.
9 Perciò io dissi: "Non sarò più il vostro pastore. Chi
vuol morire, muoia; chi vuol perire, perisca; quelle che
rimangono si divorino pure fra di loro!".
10 Presi il bastone chiamato Benevolenza e lo spezzai: ruppi
così l`alleanza da me stabilita con tutti i popoli.
11 Lo ruppi in quel medesimo giorno; i mercanti di pecore
che mi osservavano, riconobbero che quello era l`ordine
del Signore.
12 Poi dissi loro: "Se vi pare giusto, datemi la mia paga;
se no, lasciate stare". Essi allora pesarono trenta sicli
d`argento come mia paga.
13 Ma il Signore mi disse: "Getta
nel tesoro questa bella somma, con cui sono stato da loro
valutato!". Io presi i trenta sicli d`argento e li gettai
nel tesoro della casa del Signore.
14 Poi feci a pezzi il secondo bastone chiamato Unione per
rompere così la fratellanza fra Giuda e Israele.
15 Quindi il Signore mi disse: "Prenditi gli attrezzi di
un pastore insensato,
16 poiché ecco, io susciterò nel paese un pastore, che non
avrà cura di quelle che si perdono, non cercherà le disperse,
non curerà le malate, non nutrirà le affamate; mangerà invece
le carni delle più grasse e strapperà loro perfino le unghie.
17 Guai al pastore stolto che abbandona il gregge! Una spada
sta sopra il suo braccio e sul suo occhio destro. Tutto
il suo braccio si inaridisca e tutto il suo occhio destro
resti accecato".
|
12
1 Oraculum. Verbum Domini super Israel et super Iudam. Oraculum
Domini, qui extendit caelum et fundat terram et fingit spiritum
hominis in eo:
2 “ Ecce ego pono Ierusalem pateram crapulae omnibus
populis in circuitu. Hoc erit in obsidione contra Ierusalem.
3 Et erit: in die illa ponam Ierusalem lapidem portandum cunctis
populis; omnes portantes eam concisione lacerabuntur, et colligentur
adversus eam omnes gentes terrae.
4 In die illa, dicit Dominus, percutiam omnem equum in stuporem
et ascensorem eius in amentiam; et super domum Iudae aperiam
oculos meos et omnem equum populorum percutiam caecitate.
5 Et dicent duces Iudae in corde suo: “Robur habitantium
Ierusalem est in Domino exercituum, Deo eorum”.
6 In die illa ponam duces Iudae sicut ollam ignis super ligna
et sicut facem ignis super fenum; et devorabunt ad dexteram
et ad sinistram omnes populos in circuitu, et habitabitur
Ierusalem rursus in loco suo.
7 Et salvabit Dominus prius tabernacula Iudae, ut non elevetur
gloria domus David et gloria habitantium Ierusalem contra
Iudam.
8 In die illa proteget Dominus habitatores Ierusalem; et erit,
qui offenderit ex eis in die illa quasi David, et domus David
quasi Deus, sicut angelus Domini in conspectu eorum.
9 Et erit: in die illa quaeram conterere omnes gentes, quae
veniunt contra Ierusalem,
10 et effundam super domum David et super habitatores Ierusalem
spiritum gratiae et precum; et aspicient ad me. Quem confixerunt,
plangent quasi planctu super unigenitum et dolebunt super
eum, ut doleri solet super primogenitum.
11 In die illa magnus erit planctus in Ierusalem sicut planctus
Adadremmon in campo Mageddo;
12 et planget terra, singulae familiae seorsum:
familia domus David seorsum et mulieres eorum seorsum; familia
domus Nathan seorsum et mulieres eorum seorsum;
13 familia domus Levi seorsum et mulieres eorum seorsum; familia
Semei seorsum et mulieres eorum seorsum;
14 omnes reliquae familiae, singulae familiae seorsum et mulieres
eorum seorsum. |
12
1 Oracolo. Parola del Signore su Israele. Dice il Signore
che ha steso i cieli e fondato la terra, che ha formato lo
spirito nell`intimo dell`uomo:
2 "Ecco, io farò di Gerusalemme come una coppa che dá le vertigini
a tutti i popoli vicini e anche Giuda sarà in angoscia nell`assedio
contro Gerusalemme.
3 In quel giorno io farò di Gerusalemme come una pietra da
carico per tutti i popoli: quanti vorranno sollevarla ne resteranno
sgraffiati; contro di essa si raduneranno tutte le genti della
terra.
4 In quel giorno - parola del Signore - colpirò di terrore
tutti i cavalli e i loro cavalieri di pazzia; mentre sulla
casa di Giuda terrò aperti i miei occhi, colpirò di cecità
tutti i cavalli delle genti.
5 Allora i capi di Giuda penseranno: La forza dei cittadini
di Gerusalemme sta nel Signore degli eserciti, loro Dio.
6 In quel giorno farò dei capi di Giuda come un braciere acceso
in mezzo a una catasta di legna e come una torcia ardente
fra i covoni; essi divoreranno a destra e a sinistra tutti
i popoli vicini. Solo Gerusalemme resterà al suo posto.
7 Il Signore salverà in primo luogo le tende di Giuda; perché
la gloria della casa di Davide e la gloria degli abitanti
di Gerusalemme non cresca più di quella di Giuda.
8 In quel giorno il Signore farà da scudo agli abitanti di
Gerusalemme e chi tra di loro vacilla diverrà come Davide
e la casa di Davide come Dio, come l`angelo del Signore davanti
a loro.
9 In quel giorno io m`impegnerò a distruggere tutte le genti
che verranno contro Gerusalemme.
10 Riverserò sopra la casa di Davide e sopra gli abitanti
di Gerusalemme uno spirito di grazia e di consolazione: guarderanno
a colui che hanno trafitto. Ne faranno il lutto come si fa
il lutto per un figlio unico, lo piangeranno come si piange
il primogenito.
11 In quel giorno grande sarà il lamento in Gerusalemme simile
al lamento di Adad-Rimmon nella pianura di Meghìddo.
12 Farà il lutto il paese, famiglia per famiglia: la famiglia
della casa di Davide a parte e le loro donne a parte; la famiglia
della casa di Natan a parte e le loro donne a parte;
13 la famiglia della casa di Levi a parte e le loro donne
a parte; la famiglia della casa di Simeì a parte e le loro
donne a parte;
14 così tutte le altre famiglie a parte e le loro donne a
parte". |
13
1 In die illa erit fons patens domui David et habitantibus
Ierusalem pro peccatis et immunditia.
2 Et erit in die illa, dicit Dominus exercituum, disperdam
nomina idolorum de terra, et non memorabuntur ultra; et pseudoprophetas
et spiritum immundum auferam de terra.
3 Et erit: cum prophetaverit quispiam ultra, dicent ei pater
eius et mater eius, qui genuerunt eum: “Non vives, quia
mendacium locutus es in nomine Domini”; et configent
eum pater eius et mater eius, qui genuerunt eum, cum prophetaverit.
4 Et erit: in die illa confundentur prophetae, unusquisque
ex visione sua, cum prophetaverit; nec operientur pallio saccino,
ut mentiantur,
5 sed dicet: “Non sum propheta; homo operans terram
ego sum, quoniam terra est possessio mea ab adulescentia mea”.
6 Et dicetur ei: “Quid sunt plagae istae in medio manuum
tuarum?”. Et dicet: “His plagatus sum in domo
eorum, qui diligebant me”.
7 Framea, suscitare super pastorem meum
et super virum cohaerentem mihi, dicit Dominus exercituum.
Percute pastorem, et dispergentur oves, et convertam manum
meam contra parvulos.
8 Et erit in omni terra, dicit Dominus: partes duae in ea
dispergentur et deficient, et tertia pars relinquetur in ea;
9 et ducam tertiam partem per ignem et purgabo eos, sicut
purgatur argentum, et probabo eos, sicut probatur aurum: ipse
vocabit nomen meum,
et ego exaudiam eum. Dicam: Populus meus est ille; et ipse
dicet: “Dominus est Deus meus”. |
13
1 In quel giorno vi sarà per la casa di Davide e per gli
abitanti di Gerusalemme una sorgente zampillante per lavare
il peccato e l`impurità.
2 In quel giorno - dice il Signore degli eserciti - io estirperò
dal paese i nomi degli idoli, né più saranno ricordati:
anche i profeti e lo spirito immondo farò sparire dal paese.
3 Se qualcuno oserà ancora fare il profeta, il padre e la
madre che l`hanno generato, gli diranno: "Tu morirai, perché
proferisci menzogne nel nome del Signore", e il padre e
la madre che l`hanno generato lo trafiggeranno perché fa
il profeta.
4 In quel giorno ogni profeta si vergognerà della visione
che avrà annunziata, né indosserà più il mantello di pelo
per raccontare bugie.
5 Ma ognuno dirà: "Non sono un profeta: sono un lavoratore
della terra, ad essa mi sono dedicato fin dalla mia giovinezza".
6 E se gli si dirà: "Perché quelle piaghe in mezzo alle
tue mani?", egli risponderà: "Queste le ho ricevute in casa
dei miei amici".
7 Insorgi, spada, contro il mio pastore, contro colui che
è mio compagno. Oracolo del Signore degli eserciti. Percuoti
il pastore e sia disperso il gregge, allora volgerò la mano
sopra i deboli.
8 In tutto il paese, - oracolo del Signore - due terzi saranno
sterminati e periranno; un terzo sarà conservato.
9 Farò passare questo terzo per
il fuoco e lo purificherò come si purifica l`argento; lo
proverò come si prova l`oro. Invocherà il mio nome e io
l`ascolterò; dirò: "Questo è il mio popolo". Esso dirà:
"Il Signore è il mio Dio".
|
14
1 Ecce venit dies Domino, et dividentur spolia tua in me
dio tui,
2 et congregabo omnes gentes ad Ierusalem in proelium, et
capietur civitas, et vastabuntur domus, et mulieres violabuntur;
et egredietur media pars civitatis in captivitatem, et reliquum
populi non auferetur ex urbe.
3 Et egredietur Dominus et proeliabitur contra gentes illas,
sicut proeliatus est in die certaminis.
4 Et stabunt pedes eius in die illa super montem Olivarum,
qui est contra Ierusalem ad orientem; et scindetur mons
Olivarum ex media parte sui ad orientem et ad occidentem,
praerupto grandi valde, et separabitur medium montis ad
aquilonem et medium eius ad meridiem.
5 Et fugietis ad vallem montium eorum, quoniam vallis montium
pertinget usque ad Iasol; et fugietis, sicut fugistis a
facie terraemotus in diebus Oziae regis Iudae, et veniet
Dominus Deus meus, omnesque sancti cum eo.
6 Erit: in die illa non erit lux sed frigus et gelu;
7 et erit dies una, quae nota est Domino, non dies neque
nox; et in tempore vesperi erit lux.
8 Et erit: in die illa exibunt
aquae vivae de Ierusalem, medium earum ad mare orientale,
et medium earum ad mare occidentale: in aestate et in hieme
erunt.
9 Et erit Dominus rex super omnem terram: in die illa erit
Dominus unus, et erit nomen eius unum.
10 Et revertetur omnis terra in desertum, a Gabaa usque
ad Remmon ad austrum Ierusalem, quae exaltabitur et habitabitur
in loco suo, a porta Beniamin usque ad locum portae Prioris,
et usque ad portam Angulorum, et a turre Hananeel usque
ad Torcularia regis.
11 Et habitabunt in ea, et anathema non erit amplius; sed
habitabitur Ierusalem secura.
12 Et haec erit plaga, qua percutiet Dominus omnes gentes,
quae pugnaverunt adversus Ierusalem: tabescet caro uniuscuiusque
stantis super pedes suos, et oculi eius contabescent in
foraminibus suis, et lingua eius contabescet in ore suo.
13 In die illa erit tumultus Domini magnus in eis, et apprehendet
vir manum proximi sui, et elevabitur manus eius super manum
proximi sui.
14 Sed et Iudas pugnabit in Ierusalem, et congregabuntur
divitiae omnium gentium in circuitu, aurum et argentum et
vestes multae nimis.
15 Et sic erit ruina equi, muli, cameli et asini et omnium
iumentorum, quae fuerint in castris illis, sicut ruina haec.
16 Et omnes, qui reliqui fuerint de universis gentibus,
quae venerunt contra Ierusalem, ascendent ab anno in annum,
ut adorent Regem, Dominum exercituum, et celebrent festivitatem
Tabernaculorum.
17 Et erit: qui non ascenderit de familiis terrae ad Ierusalem,
ut adoret Regem, Dominum exercituum, non erit super eos
imber.
18 Quod et si familia Aegypti non ascenderit et non venerit,
super eos erit plaga, qua percutit Dominus gentes, quae
non ascenderint ad celebrandam festivitatem Tabernaculorum.
19 Haec erit poena Aegypti, et haec poena omnium gentium,
quae non ascenderint ad celebrandam festivitatem Tabernaculorum.
20 In die illa erit super tintinnabula equorum; “Sanctum
Domino”; et erunt lebetes in domo Domini quasi phialae
coram altari.
21 Et erit omnis lebes in Ierusalem et in Iuda sanctificatus
Domino exercituum; et venient omnes immolantes et sument
ex eis et coquent in eis, et non erit mercator ultra in
domo Domini exercituum in die illo ”.
|
14
1 Ecco, viene un giorno per il Signore; allora le tue spoglie
saranno spartite in mezzo a te.
2 Il Signore radunerà tutte le genti contro Gerusalemme
per la battaglia; la città sarà presa, le case saccheggiate,
le donne violate, una metà della cittadinanza partirà per
l`esilio, ma il resto del popolo non sarà strappato dalla
città.
3 Il Signore uscirà e combatterà contro quelle nazioni,
come quando combattè nel giorno della battaglia.
4 In quel giorno i suoi piedi si poseranno sopra il monte
degli Ulivi che sta di fronte a Gerusalemme verso oriente,
e il monte degli Ulivi si fenderà in due, da oriente a occidente,
formando una valle molto profonda; una metà del monte si
ritirerà verso settentrione e l`altra verso mezzogiorno.
5 Sarà ostruita la valle fra i monti, poiché la nuova valle
fra i monti giungerà fino ad Asal; sarà ostruita come fu
ostruita durante il terremoto, avvenuto al tempo di Ozia
re di Giuda. Verrà allora il Signore mio Dio e con lui tutti
i suoi santi.
6 In quel giorno, non vi sarà né luce né freddo, né gelo:
7 sarà un unico giorno, il Signore lo conosce; non ci sarà
né giorno né notte; verso sera risplenderà la luce.
8 In quel giorno acque vive sgorgheranno da Gerusalemme
e scenderanno parte verso il mare orientale, parte verso
il Mar Mediterraneo, sempre, estate e inverno.
9 Il Signore sarà re di tutta la terra e ci sarà il Signore
soltanto, e soltanto il suo nome.
10 Tutto il paese si trasformerà in pianura da Gabaa fino
a Rimmon nel Negheb; Gerusalemme si eleverà e sarà abitata
nel luogo dov`è, dalla porta di Beniamino fino al posto
della prima porta, cioè fino alla porta dell`Angolo, e dalla
torre di Cananeel fino ai torchi del re.
11 Ivi abiteranno: non vi sarà
più sterminio e Gerusalemme se ne starà tranquilla e sicura.
12 Questa sarà la piaga con cui il Signore colpirà tutti
i popoli che avranno mosso guerra a Gerusalemme: imputridiranno
le loro carni, mentre saranno ancora in piedi; i loro occhi
marciranno nelle orbite; la lingua marcirà loro in bocca.
13 In quel giorno vi sarà per opera del Signore un grande
tumulto tra di loro: uno afferrerà la mano dell`altro e
alzerà la mano sopra la mano del suo amico.
14 Anche Giuda combatterà in Gerusalemme e là si ammasseranno
le ricchezze di tutte le nazioni vicine: oro, argento e
vesti in grande quantità.
15 Di piaga simile saranno colpiti i cavalli, i muli, i
cammelli, gli asini e tutte le bestie degli accampamenti.
16 Allora fra tutte le genti che avranno combattuto contro
Gerusalemme, i superstiti andranno ogni anno per adorare
il re, il Signore degli eserciti, e per celebrare la solennità
delle capanne.
17 Se qualche stirpe della terra non andrà a Gerusalemme
per adorare il re, il Signore degli eserciti, su di essa
non ci sarà pioggia.
18 Se la stirpe d`Egitto non salirà e non vorrà venire,
sarà colpita dalla stessa pena che il Signore ha inflitta
alle genti che non sono salite a celebrare la festa delle
capanne.
19 Questo sarà il castigo per l`Egitto e per tutte le genti
che non saliranno a celebrare la festa delle capanne.
20 In quel tempo anche sopra i sonagli dei cavalli si troverà
scritto: "Sacro al Signore", e le caldaie nel tempio del
Signore saranno come i bacini che sono davanti all`altare.
21 Anzi, tutte le caldaie di Gerusalemme e di Giuda saranno
sacre al Signore, re degli eserciti; quanti vorranno sacrificare
verranno e le adopereranno per cuocere le carni. In quel
giorno non vi sarà neppure un Cananeo nella casa del Signore
degli eserciti.
|
|
|
8 9 10
11 12 13
14 |
8 9 10
11 12 13
14 |
|
|
|
|
|