Ego sum Qui sum.
Liber Malachiae
1 2 3 |
|
Libro di Malachia
1 2 3 |
1
1 Oraculum. Verbum Domini ad Israel in manu Malachiae.
2 “ Dilexi vos, dicit Dominus, et dixistis: “In
quo dilexisti nos?”. Nonne frater erat Esau Iacob?,
dicit Dominus; et dilexi Iacob,
3 Esau autem odio habui et posui montes eius in solitudinem
et hereditatem eius thoibus deserti.
4 Quod si dixerit Edom: “Destructi sumus, sed revertentes
aedificabimus, quae destructa sunt”, haec dicit Dominus
exercituum: Isti aedificabunt, et ego destruam; et vocabuntur
'Termini impietatis' et 'Populus, cui iratus est Dominus usque
in aeternum'.
5 Et oculi vestri videbunt, et vos dicetis: “Magnificatus
est Dominus ultra terminos Israel”.
6 Filius honorat patrem, et servus dominum suum. Si ergo pater
ego sum, ubi est honor meus? Et si Dominus ego sum, ubi est
timor meus?, dicit Dominus exercituum ad vos, o sacerdotes,
qui despicitis nomen meum et dicitis: “In quo despeximus
nomen tuum?”.
7 Offertis super altare meum panem pollutum et dicitis: “In
quo polluimus te?”. In eo quod dicitis: “Mensa
Domini contemptibilis est”.
8 Si offeratis caecum ad immolandum, nonne malum est? Et si
offeratis claudum et languidum, nonne malum est? Offer illud
duci tuo, si placuerit ei, aut si susceperit faciem tuam!,
dicit Dominus exercituum.
9 Sed nunc deprecamini vultum Dei, ut misereatur vestri! De
manu enim vestra factum est hoc. Num suscipiet facies vestras?,
dicit Dominus exercituum.
10 Quis est in vobis, qui claudat ostia, ne incendatis altare
meum gratuito? Non est mihi voluntas in vobis, dicit Dominus
exercituum; et munus non suscipiam de manu vestra.
11 Ab ortu enim solis usque ad occasum magnum est nomen meum
in gentibus, et in omni loco sacrificatur et offertur nomini
meo oblatio munda, quia magnum nomen meum in gentibus, dicit
Dominus exercituum.
12 Vos autem polluistis illud in eo quod dicitis: “Mensa
Domini contaminata est, et contemptibilis esca eius”.
13 Et dicitis: “Quantus labor!”, et despicitis
illam, dicit Dominus exercituum. Et infertis de rapinis claudum
et languidum et infertis sicut munus. Numquid suscipiam illud
de manu vestra?, dicit Dominus.
14 Maledictus dolosus, qui habet in grege suo masculum et
votum faciens immolat debile Domino. Quia Rex magnus ego,
dicit Dominus exercituum, et nomen meum horribile in gentibus. |
1
1 Oracolo. Parola del Signore a Israele per mezzo di Malachia.
2 Vi ho amati, dice il Signore. E voi dite: "Come ci hai
amati?". Non era forse Esaù fratello di Giacobbe? - oracolo
del Signore - Eppure ho amato Giacobbe
3 e ho odiato Esaù. Ho fatto dei suoi monti un deserto e
ho dato la sua eredità agli sciacalli del deserto.
4 Se Edom dicesse: "Siamo stati distrutti, ma ci rialzeremo
dalle nostre rovine!", il Signore degli Eserciti dichiara:
Essi ricostruiranno: ma io demolirò. Saranno chiamati Regione
empia e Popolo contro cui il Signore è adirato per sempre.
5 I vostri occhi lo vedranno e voi direte: "Grande è il
Signore anche al di là dei confini d`Israele".
6 Il figlio onora suo padre e il servo rispetta il suo padrone.
Se io sono padre, dov`è l`onore che mi spetta? Se sono il
padrone, dov`è il timore di me? Dice il Signore degli Eserciti
a voi, sacerdoti, che disprezzate il mio nome. Voi domandate:
"Come abbiamo disprezzato il tuo nome?".
7 Offrite sul mio altare un cibo contaminato e dite: "Come
ti abbiamo contaminato?". Quando voi dite: "La tavola del
Signore è spregevole"
8 e offrite un animale cieco in sacrificio, non è forse
un male? Quando voi offrite un animale zoppo o malato, non
è forse un male? Offritelo pure al vostro governatore: pensate
che l`accetterà o che vi sarà grato? Dice il Signore degli
Eserciti.
9 Ora supplicate pure Dio perché abbia pietà di voi! Se
fate tali cose, dovrebbe mostrarsi favorevole a voi? Dice
il Signore degli Eserciti.
10 Oh, ci fosse fra di voi chi chiude le porte, perché non
arda più invano il mio altare! Non mi compiaccio di voi,
dice il Signore degli Eserciti, non accetto l`offerta delle
vostre mani!
11 Poiché dall`oriente all`occidente
grande è il mio nome fra le genti e in ogni luogo è offerto
incenso al mio nome e una oblazione pura, perché grande
è il mio nome fra le genti, dice il Signore degli Eserciti.
12 Ma voi lo profanate quando dite:
"La tavola del Signore è contaminata e spregevole ciò che
v`è sopra, il suo cibo".
13 Voi aggiungete: "Ah! che pena!". Voi mi disprezzate,
dice il Signore degli Eserciti, e offrite animali rubati,
zoppi, malati e li portate in offerta! Posso io gradirla
dalle vostre mani? Dice il Signore.
14 Maledetto il fraudolento che ha nel gregge un maschio,
ne fa voto e poi mi sacrifica una bestia difettosa. Poiché
io sono un re grande, dice il Signore degli Eserciti, e
il mio nome è terribile fra le nazioni.
|
2
1 Et nunc ad vos mandatum hoc, o sacerdotes.
2 Si nolueritis audi re et si nolueritis ponere super cor,
ut detis gloriam nomini meo, ait Dominus exercituum, mittam
in vos maledictionem et maledicam benedictionibus vestris;
et maledicam illis, quoniam non posuistis super cor.
3 Ecce ego abscindam vobis brachium
et dispergam stercus super vultum vestrum,
stercus sollemnitatum vestrarum, et assumet vos secum;
4 et scietis quia misi ad vos mandatum istud,
ut esset pactum meum cum Levi, dicit Dominus exercituum.
5 Pactum meum fuit cum eo vitae et pacis, et dedi haec ei
simul cum timore, et timuit me et a facie nominis mei pavebat.
6 Lex veritatis fuit in ore eius, et iniquitas non est inventa
in labiis eius; in pace et in aequitate ambulavit mecum
et multos avertit ab iniquitate.
7 Labia enim sacerdotis custodiunt scientiam,
et legem requirunt ex ore eius, quia angelus Domini exercituum
est.
8 Vos autem recessistis de via et scandalizastis plurimos
in lege; irritum fecistis pactum Levi,
dicit Dominus exercituum;
9 propter quod et ego dedi vos contemptibiles et humiles
omnibus populis, sicut non servastis vias meas et accepistis
personam in lege.
10 Numquid non pater unus omnium nostrum? Numquid non Deus
unus creavit nos? Quare ergo dolum facit unusquisque nostrum
cum fratre suo, violans pactum patrum nostrorum?
11 Dolum fecit Iuda, et abominatio facta est in Israel et
in Ierusalem, quia contaminavit Iuda sanctuarium Domini,
quod diligit, et accepit uxorem filiam dei alieni.
12 Disperdet Dominus virum, qui fecerit hoc, filium et nepotem,
de tabernaculis Iacob et de offerentibus munus Domino exercituum.
13 Et hoc rursum facitis: operitis lacrimis altare Domini,
fletu et mugitu, ita ut non respiciam ultra ad sacrificium
nec accipiam placabile quid de manu vestra;
14 et dicitis: “Quam ob causam?”. Quia Dominus
testificatus est inter te et uxorem adulescentiae tuae,
cui tu factus es infidelis; et haec particeps tua et uxor
foederis tui.
15 Nonne unitatem fecit carnis et spiritus? Et quid unitas
quaerit nisi semen a Deo? Custodite ergo spiritum vestrum;
et uxori adulescentiae tuae noli esse infidelis.
16 Si quis odio dimittit, dicit
Dominus, Deus Israel, operit iniquitas vestimentum eius,
dicit Dominus exercituum. Custodite spiritum vestrum et
nolite esse infideles.
17 Laborare facitis Dominum in sermonibus vestris et dicitis:
“In quo eum facimus laborare?”. In eo quod dicitis:
“Omnis, qui facit malum, bonus est in conspectu Domini,
et tales ei placent” aut: “Ubi est Deus iudicii?”.
|
2
1 Ora a voi questo monito, o sacerdoti.
2 Se non mi ascolterete e non vi prenderete a cuore di dar
gloria al mio nome, dice il Signore degli Eserciti, manderò
su di voi la maledizione e cambierò in maledizione le vostre
benedizioni. Anzi le ho già maledette, perché nessuno tra
di voi se la prende a cuore.
3 Ecco, io spezzerò il vostro braccio e spanderò sulla vostra
faccia escrementi, gli escrementi delle vittime immolate
nelle vostre solennità, perché siate spazzati via insieme
con essi.
4 Così saprete che io ho diretto a voi questo monito, perché
c`è anche un`alleanza fra me e Levi, dice il Signore degli
Eserciti.
5 La mia alleanza con lui era alleanza di vita e di benessere
e io glieli concessi; alleanza di timore ed egli mi temette
ed ebbe riverenza del mio nome.
6 Un insegnamento fedele era sulla sua bocca, né c`era falsità
sulle sue labbra; con pace e rettitudine ha camminato davanti
a me e ha trattenuto molti dal male.
7 Infatti le labbra del sacerdote devono custodire la scienza
e dalla sua bocca si ricerca l`istruzione, perché egli è
messaggero del Signore degli Eserciti.
8 Voi invece vi siete allontanati dalla retta via e siete
stati d`inciampo a molti con il vostro insegnamento; avete
rotto l`alleanza di Levi, dice il Signore degli Eserciti.
9 Perciò anch`io vi ho reso spregevoli e abbietti davanti
a tutto il popolo, perché non avete osservato le mie disposizioni
e avete usato parzialità riguardo alla legge.
10 Non abbiamo forse tutti noi un solo Padre? Forse non
ci ha creati un unico Dio? Perché dunque agire con perfidia
l`uno contro l`altro profanando l`alleanza dei nostri padri?
11 Giuda è stato sleale e l`abominio è stato commesso in
Israele e in Gerusalemme. Giuda infatti ha osato profanare
il santuario caro al Signore e ha sposato le figlie d`un
dio straniero!
12 Elimini il Signore chi ha agito così dalle tende di Giacobbe,
il testimone e il mallevadore, e colui che offre l`offerta
al Signore degli Eserciti.
13 Un`altra cosa fate ancora; voi coprite di lacrime, di
pianti e di sospiri l`altare del Signore, perché egli non
guarda all`offerta, né la gradisce con benevolenza dalle
vostre mani.
14 E chiedete: Perché? Perché il Signore è testimone fra
te e la donna della tua giovinezza, che ora perfidamente
tradisci, mentr`essa è la tua consorte, la donna legata
a te da un patto.
15 Non fece egli un essere solo
dotato di carne e soffio vitale? Che cosa cerca quest`unico
essere, se non prole da parte di Dio? Custodite dunque il
vostro soffio vitale e nessuno tradisca la donna della sua
giovinezza.
16 Perché io detesto il ripudio, dice il Signore Dio d`Israele,
e chi copre d`iniquità la propria veste, dice il Signore
degli Eserciti. Custodite la vostra vita dunque e non vogliate
agire con perfidia.
17 Voi avete stancato il Signore
con le vostre parole; eppure chiedete: Come lo abbiamo stancato?
Quando affermate: Chiunque fa il male è come se fosse buono
agli occhi del Signore e in lui si compiace; o quando esclamate:
Dov`è il Dio della giustizia?
|
3
1 Ecce ego mittam angelum meum, et praeparabit viam an te
faciem meam; et statim veniet ad templum suum Dominator,
quem vos quaeritis, et angelus testamenti, quem vos vultis.
Ecce venit, dicit Dominus exercituum;
2 et quis poterit sustinere diem adventus eius, et quis
stabit, cum apparebit? Ipse enim quasi ignis conflans et
quasi herba fullonum;
3 et sedebit conflans et emundans argentum et purgabit filios
Levi et colabit eos quasi aurum et quasi argentum, et erunt
Domino offerentes sacrificia in iustitia.
4 Et placebit Domino sacrificium Iudae et Ierusalem sicut
diebus pristinis et sicut annis antiquis.
5 Et accedam ad vos in iudicio; et ero testis velox maleficis
et adulteris et periuris et, qui opprimunt mercennarios,
viduas et pupillos et flectunt ius peregrinorum nec timuerunt
me, dicit Dominus exercituum.
6 Ego enim Dominus et non mutatus sum;
sed vos, filii lacob, nondum ad finem pervenistis.
7 A diebus enim patrum vestrorum
recessistis a praeceptis legitimis meis et non custodistis
ea. Revertimini ad me, et revertar ad vos, dicit Dominus
exercituum. Et dicitis: “In quo revertemur?”.
8 Numquid homo potest defraudare Deum?
Sed vos defraudatis me. Et dicitis: “In quo defraudavimus
te?”. In decimis et in primitiis.
9 Maledictione vos maledicti estis, quia me vos defraudatis,
gens tota.
10 Inferte omnem decimam in horreum, et sit cibus in domo
mea; et probate me super hoc,
dicit Dominus exercituum: si non aperuero vobis cataractas
caeli et effudero vobis benedictionem usque ad abundantiam
11 et increpabo pro vobis devorantem, et non corrumpet fructum
terrae, nec erit sterilis vobis vinea in agro, dicit Dominus
exercituum.
12 Et beatos vos dicent omnes gentes; eritis enim vos terra
desiderabilis, dicit Dominus exercituum.
13 Invaluerunt super me verba vestra, dicit Dominus;
14 et dicitis: “Quid locuti sumus contra te?”.
Dicitis: “Vanum est servire Deo; et, quod emolumentum,
quia custodivimus praecepta eius et quia ambulavimus tristes
coram Domino exercituum?
15 Ergo nunc beatos dicimus arrogantes; siquidem aedificati
sunt facientes impietatem et tentaverunt Deum et salvi facti
sunt”.
16 Tunc locuti sunt timentes Dominum, unusquisque cum proximo
suo. Et attendit Dominus et audivit; et scriptus est liber
memorabilium coram eo timentibus Dominum et cogitantibus
nomen eius.
17 Erunt mihi, ait Dominus exercituum, in die, qua ego facio
in peculium; et parcam eis, sicut parcit vir filio suo servienti
sibi.
18 Rursum videbitis quid sit inter
iustum et impium, inter servientem Deo et non servientem
ei.
19 Ecce enim dies veniet succensa quasi caminus; et erunt
omnes superbi et omnes facientes impietatem stipula; et
inflammabit eos dies veniens, dicit Dominus exercituum,
quae non derelinquet eis radicem et ramum.
20 Et orietur vobis timentibus nomen meum sol iustitiae
et sanitas in pennis eius; et egrediemini et salietis sicut
vituli saginati
21 et calcabitis impios, cum fuerint cinis sub planta pedum
vestrorum in die, quam ego facio, dicit Dominus exercituum.
22 Mementote legis Moysi servi mei, cui mandavi
in Horeb ad omnem Israel praecepta et iudicia.
23 Ecce ego mittam vobis Eliam prophetam,
antequam veniat dies Domini magnus et horribilis;
24 et convertet cor patrum ad filios et cor filiorum ad
patres eorum, ne veniam et percutiam terram anathemate ”.
|
3
1 Ecco, io manderò un mio messaggero a preparare la via
davanti a me e subito entrerà nel suo tempio il Signore,
che voi cercate; l`angelo dell`alleanza, che voi sospirate,
ecco viene, dice il Signore degli Eserciti.
2 Chi sopporterà il giorno della sua venuta? Chi resisterà
al suo apparire? Egli è come il fuoco del fonditore e come
la lisciva dei lavandai.
3 Siederà per fondere e purificare; purificherà i figli
di Levi, li affinerà come oro e argento, perché possano
offrire al Signore un`oblazione secondo giustizia.
4 Allora l`offerta di Giuda e di Gerusalemme sarà gradita
al Signore come nei giorni antichi, come negli anni lontani.
5 Io mi accosterò a voi per il giudizio e sarò un testimone
pronto contro gli incantatori, contro gli adùlteri, contro
gli spergiuri, contro chi froda il salario all`operaio,
contro gli oppressori della vedova e dell`orfano e contro
chi fa torto al forestiero. Costoro non mi temono, dice
il Signore degli Eserciti.
6 Io sono il Signore, non cambio; voi, figli di Giacobbe,
non siete ancora al termine.
7 Fin dai tempi dei vostri padri vi siete allontanati dai
miei precetti, non li avete osservati. Ritornate a me e
io tornerò a voi, dice il Signore degli Eserciti. Ma voi
dite: "Come dobbiamo tornare?".
8 Può un uomo frodare Dio? Eppure voi mi frodate e andate
dicendo: "Come ti abbiamo frodato?". Nelle decime e nelle
primizie.
9 Siete già stati colpiti dalla maledizione e andate ancora
frodandomi, voi, la nazione tutta!
10 Portate le decime intere nel tesoro del tempio, perché
ci sia cibo nella mia casa; poi mettetemi pure alla prova
in questo, - dice il Signore degli Eserciti - se io non
vi aprirò le cateratte del cielo e non riverserò su di voi
benedizioni sovrabbondanti.
11 Terrò indietro gli insetti divoratori perché non vi distruggano
i frutti della terra e la vite non sia sterile nel campo,
dice il Signore degli Eserciti.
12 Felici vi diranno tutte le genti, perché sarete una terra
di delizie, dice il Signore degli Eserciti.
13 Duri sono i vostri discorsi contro di me - dice il Signore
- e voi andate dicendo: "Che abbiamo contro di te?".
14 Avete affermato: "Einutile servire
Dio: che vantaggio abbiamo ricevuto dall`aver osservato
i suoi comandamenti o dall`aver camminato in lutto davanti
al Signore degli Eserciti?
15 Dobbiamo invece proclamare beati
i superbi che, pur facendo il male, si moltiplicano e, pur
provocando Dio, restano impuniti".
16 Allora parlarono tra di loro i timorati di Dio. Il Signore
porse l`orecchio e li ascoltò: un libro di memorie fu scritto
davanti a lui per coloro che lo temono e che onorano il
suo nome.
17 Essi diverranno - dice il Signore degli Eserciti - mia
proprietà nel giorno che io preparo. Avrò compassione di
loro come il padre ha compassione del figlio che lo serve.
18 Voi allora vi convertirete e vedrete la differenza fra
il giusto e l`empio, fra chi serve Dio e chi non lo serve.
19 Ecco infatti sta per venire il giorno rovente come un
forno. Allora tutti i superbi e tutti coloro che commettono
ingiustizia saranno come paglia; quel giorno venendo li
incendierà - dice il Signore degli Eserciti - in modo da
non lasciar loro né radice né germoglio.
20 Per voi invece, cultori del mio nome, sorgerà con raggi
benefici il sole di giustizia e voi uscirete saltellanti
come vitelli di stalla.
21 Calpesterete gli empi ridotti
in cenere sotto le piante dei vostri piedi nel giorno che
io preparo, dice il Signore degli Eserciti.
22 Tenete a mente la legge del mio servo Mosè, al quale
ordinai sull`Oreb, statuti e norme per tutto Israele.
23 Ecco, io invierò il profeta Elia prima che giunga il
giorno grande e terribile del Signore,
24 perché converta il cuore dei padri verso i figli e il
cuore dei figli verso i padri; così che io venendo non colpisca
il paese con lo sterminio.
|
|
|
1
2 3 |
1 2
3 |
|
|
|
|
|