Home Revigozzo Valnure Castelli S.P.Q.R. Autori Gastronomia Contatti Link
Aggiornamenti
Antiquitatis analecta
Curiosità...
D. M. Ausonio
Detti latini
Disticha Catonis
Favole di Fedro
Motti e meridiane
Proverbi latini
Publilio Siro
.
Ego sum Qui sum
Antico Testamento
Nuovo Testamento
.
Nisi Dominus...
Ante colligationem
Itinerarium
Preghiere comuni
 
Salmi 107-115
Salmi 116-124
Salmi 125-133
Salmi 134-142
Salmi 143-150
         
         
         
         
         
         
         
         
         
         
         
         
         
Ego sum Qui sum.
Liber Psalmorum
134 135 136 137 138 139 140 141 142
  Libro dei Salmi
134
135 136 137 138 139 140 141 142
134
1 ALLELUIA. Laudate nomen Domini,
laudate, servi Domini,
2 qui statis in domo Domini, in atriis domus Dei nostri.
3 Laudate Dominum, quia bonus Dominus; psallite nomini eius, quoniam suave.
4 Quoniam Iacob elegit sibi Dominus, Israel in peculium sibi.
5 Quia ego cognovi quod magnus est Dominus,
et Deus noster prae omnibus diis.
6 Omnia, quaecumque voluit, Dominus fecit in caelo et in terra, in mari et in omnibus abyssis.
7 Adducens nubes ab extremo terrae, fulgura in pluviam facit, producit ventos de thesauris suis.

8 Qui percussit primogenita Aegypti ab homine usque ad pecus.
9 Misit signa et prodigia in medio tui, Aegypte,
in pharaonem et in omnes servos eius.
10 Qui percussit gentes multas et occidit reges fortes:
11 Sehon regem Amorraeorum et Og regem Basan
et omnia regna Chanaan.
12 Et dedit terram eorum hereditatem, hereditatem Israel populo suo.
13 Domine, nomen tuum in aeternum; Domine, memoriale tuum in generationem et generationem.
14 Quia iudicabit Dominus populum suum et servorum suorum miserebitur.
15 Simulacra gentium argentum et aurum, opera manuum hominum.
16 Os habent et non loquentur, oculos habent et non videbunt.
17 Aures habent et non audient; neque enim est spiritus in ore ipsorum.
18 Similes illis erunt, qui faciunt ea, et omnes, qui confidunt in eis.
19 Domus Israel, benedicite Domino; domus Aaron, benedicite Domino;
20 domus Levi, benedicite Domino; qui timetis Dominum, benedicite Domino.
21 Benedictus Dominus ex Sion, qui habitat in Ierusalem. ALLELUIA.
134
1 Alleluia. Lodate il nome del Signore, lodatelo, servi del Signore,
2 voi che state nella casa del Signore, negli atri della casa del nostro Dio.
3 Lodate il Signore: il Signore è buono; cantate inni al suo nome, perché è amabile.
4 Il Signore si è scelto Giacobbe, Israele come suo possesso.
5 Io so che grande è il Signore, il nostro Dio sopra tutti gli dei.
6 Tutto ciò che vuole il Signore, egli lo compie in cielo e sulla terra, nei mari e in tutti gli abissi.
7 Fa salire le nubi dall`estremità della terra, produce le folgori per la pioggia, dalle sue riserve libera i venti.
8 8Egli percosse i primogeniti d`Egitto, dagli uomini fino al bestiame.
9 Mandò segni e prodigi in mezzo a te, Egitto, contro il faraone e tutti i suoi ministri.
10 Colpì numerose nazioni e uccise re potenti:

11 Seon, re degli Amorrèi, Og, re di Basan, e tutti i regni di Cànaan.
12 Diede la loro terra in eredità a Israele, in eredità a Israele suo popolo.
13 Signore, il tuo nome è per sempre; Signore, il tuo ricordo per ogni generazione.
14 Il Signore guida il suo popolo, si muove a pietà dei suoi servi.
15 Gli idoli dei popoli sono argento e oro, opera delle mani dell`uomo.
16 Hanno bocca e non parlano; hanno occhi e non vedono;
17 hanno orecchi e non odono; non c`è respiro nella loro bocca.
18 Sia come loro chi li fabbrica e chiunque in essi confida.
19 Benedici il Signore, casa d`Israele; benedici il Signore, casa di Aronne;
20 Benedici il Signore, casa di Levi; voi che temete il Signore, benedite il Signore.
21 Da Sion sia benedetto il Signore. che abita a Gerusalemme. Alleluia.
135
1 ALLELUIA. Confitemini Domino, quoniam bonus,
quoniam in aeternum misericordia eius.
2 Confitemini Deo deorum, quoniam in aeternum misericordia eius.
3 Confitemini Domino dominorum, quoniam in aeternum misericordia eius.
4 Qui facit mirabilia magna solus, quoniam in aeternum misericordia eius.
5 Qui fecit caelos in intellectu, quoniam in aeternum misericordia eius.
6 Qui expandit terram super aquas, quoniam in aeternum misericordia eius.
7 Qui fecit luminaria magna, quoniam in aeternum misericordia eius:
8 solem, ut praeesset diei, quoniam in aeternum misericordia eius;
9 lunam et stellas, ut praeessent nocti, quoniam in aeternum misericordia eius.
10 Qui percussit Aegyptum in primogenitis eorum,
quoniam in aeternum misericordia eius.
11 Qui eduxit Israel de medio eorum, quoniam in aeternum misericordia eius,
12 in manu potenti et brachio extento, quoniam in aeternum misericordia eius.
13 Qui divisit mare Rubrum in divisiones, quoniam in aeternum misericordia eius.
14 Et traduxit Israel per medium eius, quoniam in aeternum misericordia eius.
15 Et excussit pharaonem et virtutem eius in mari Rubro, quoniam in aeternum misericordia eius.
16 Qui traduxit populum suum per desertum,
quoniam in aeternum misericordia eius.
17 Qui percussit reges magnos, quoniam in aeternum misericordia eius;
18 et occidit reges potentes, quoniam in aeternum misericordia eius:
19 Sehon regem Amorraeorum, quoniam in aeternum misericordia eius;
20 et Og regem Basan, quoniam in aeternum misericordia eius.
21 Et dedit terram eorum hereditatem, quoniam in aeternum misericordia eius,
22 hereditatem Israel servo suo, quoniam in aeternum misericordia eius.
23 Qui in humilitate nostra memor fuit nostri,
quoniam in aeternum misericordia eius;
24 et redemit nos ab inimicis nostris, quoniam in aeternum misericordia eius.
25 Qui dat escam omni carni, quoniam ìn aeternum misericordia eius.
26 Confitemini Deo caeli, quoniam in aeternum misericordia eius.
135
1 Alleluia. Lodate il Signore perché è buono: perché eterna è la sua misericordia.
2 Lodate il Dio degli dei: perché eterna è la sua misericordia.
3 Lodate il Signore dei signori: perché eterna è la sua misericordia.
4 Egli solo ha compiuto meraviglie: perché eterna è la sua misericordia.
5 Ha creato i cieli con sapienza: perché eterna è la sua misericordia.
6 Ha stabilito la terra sulle acque: perché eterna è la sua misericordia.
7 Ha fatto i grandi luminari: perché eterna è la sua misericordia.
8 Il sole per regolare il giorno: perché eterna è la sua misericordia;
9 la luna e le stelle per regolare la notte: perché eterna è la sua misericordia.
10 Percosse l`Egitto nei suoi primogeniti: perché eterna è la sua misericordia.
11 Da loro liberò Israele: perché eterna è la sua misericordia;
12 con mano potente e braccio teso: perché eterna è la sua misericordia.
13 Divise il mar Rosso in due parti: perché eterna è la sua misericordia.
14 In mezzo fece passare Israele: perché eterna è la sua misericordia. 15 Travolse il faraone e il suo esercito nel mar Rosso: perché eterna è la sua misericordia.
16 Guidò il suo popolo nel deserto: perché eterna è la sua misericordia.
17 Percosse grandi sovrani perché eterna è la sua misericordia;
18 uccise re potenti: perché eterna è la sua misericordia.
19 Seon, re degli Amorrei: perché eterna è la sua misericordia.
20 Og, re di Basan: perché eterna è la sua misericordia.
21 Diede in eredità il loro paese; perché eterna è la sua misericordia;
22 in eredità a Israele suo servo: perché eterna è la sua misericordia.
23 Nella nostra umiliazione si è ricordato di noi: perché eterna è la sua misericordia;
24 ci ha liberati dai nostri nemici: perché eterna è la sua misericordia.
25 Egli dá il cibo ad ogni vivente: perché eterna è la sua misericordia.
26 Lodate il Dio del cielo: perché eterna è la sua misericordia.
136
1 Super flumina Babylonis, illic sedimus et flevimus, cum recordaremur Sion.
2 In salicibus in medio eius suspendimus citharas nostras.
3 Quia illic rogaverunt nos, qui captivos duxerunt nos, verba cantionum, et, qui affligebant nos, laetitiam: “ Cantate nobis de canticis Sion ”.
4 Quomodo cantabimus canticum Domini in terra aliena?
5 Si oblitus fuero tui, Ierusalem, oblivioni detur dextera mea;
6 adhaereat lingua mea faucibus meis, si non meminero tui, si non praeposuero Ierusalem
in capite laetitiae meae.
7 Memor esto, Domine, adversus filios Edom
diei Ierusalem; qui dicebant: “ Exinanite, exinanite
usque ad fundamentum in ea ”.
8 Filia Babylonis devastans, beatus, qui retribuet tibi retributionem tuam, quam retribuisti nobis;
9 beatus, qui tenebit et allidet parvulos tuos ad petram.
136
1 Sui fiumi di Babilonia, là sedevamo piangendo al ricordo di Sion.
2 Ai salici di quella terra appendemmo le nostre cetre.
3 Là ci chiedevano parole di canto coloro che ci avevano deportato, canzoni di gioia, i nostri oppressori: "Cantateci i canti di Sion!".
4 Come cantare i canti del Signore in terra straniera?
5 Se ti dimentico, Gerusalemme, si paralizzi la mia destra;
6 mi si attacchi la lingua al palato, se lascio cadere il tuo ricordo, se non metto Gerusalemme al di sopra di ogni mia gioia.
7 Ricordati, Signore, dei figli di Edom, che nel giorno di Gerusalemme, dicevano: "Distruggete, distruggete anche le sue fondamenta".
8 Figlia di Babilonia devastatrice, beato chi ti renderà quanto ci hai fatto.
9 Beato chi afferrerà i tuoi piccoli e li sbatterà contro la pietra.
137
1 David. Confitebor tibi, Domine, in toto corde meo, quoniam audisti verba oris mei. In conspectu angelorum psallam tibi,
2 adorabo ad templum sanctum tuum; et confitebor nomini tuo propter misericordiam tuam et veritatem tuam, quoniam magnificasti super omne nomen eloquium tuum.
3 In quacumque die invocavero te, exaudi me;
multiplicabis in anima mea virtutem.
4 Confitebuntur tibi, Domine, omnes reges terrae,
quia audierunt eloquia oris tui.
5 Et cantabunt vias Domini, quoniam magna est gloria Domini;
6 quoniam excelsus Dominus et humilem respicit
et superbum a longe cognoscit.
7 Si ambulavero in medio tribulationis, vivificabis me; et contra iram inimicorum meorum extendes manum tuam, et salvum me faciet dextera tua.
8 Dominus perficiet pro me; Domine, misericordia tua in saeculum: opera manuum tuarum ne despicias.
137
1 Di Davide. Ti rendo grazie, Signore, con tutto il cuore: hai ascoltato le parole della mia bocca. A te voglio cantare davanti agli angeli,
2 mi prostro verso il tuo tempio santo. Rendo grazie al tuo nome per la tua fedeltà e la tua misericordia: hai reso la tua promessa più grande di ogni fama.
3 Nel giorno in cui t`ho invocato, mi hai risposto, hai accresciuto in me la forza.
4 Ti loderanno, Signore, tutti i re della terra quando udranno le parole della tua bocca.
5 Canteranno le vie del Signore, perché grande è la gloria del Signore;
6 eccelso è il Signore e guarda verso l`umile ma al superbo volge lo sguardo da lontano.
7 Se cammino in mezzo alla sventura tu mi ridoni vita; contro l`ira dei miei nemici stendi la mano e la tua destra mi salva.
8 Il Signore completerà per me l`opera sua. Signore, la tua bontà dura per sempre: non abbandonare l`opera delle tue mani.
138
1 Magistro chori. David. PSALMUS. Domine, scrutatus es et cognovisti me,
2 tu cognovisti sessionem meam et resurrectionem meam. Intellexisti cogitationes meas de longe,
3 semitam meam et accubitum meum investigasti.
Et omnes vias meas perspexisti,
4 quia nondum est sermo in lingua mea, et ecce, Domine, tu novisti omnia.
5 A tergo et a fronte coartasti me et posuisti super me manum tuam.
6 Mirabilis nimis facta est scientia tua super me,
sublimis, et non attingam eam.
7 Quo ibo a spiritu tuo et quo a facie tua fugiam?

8 Si ascendero in caelum, tu illic es; si descendero in infernum, ades.
9 Si sumpsero pennas aurorae et habitavero in extremis maris,
10 etiam illuc manus tua deducet me, et tenebit me dextera tua.
11 Si dixero: “ Forsitan tenebrae compriment me,
et nox illuminatio erit circa me ”,
12 etiam tenebrae non obscurabuntur a te, et nox sicut dies illuminabitur sicut tenebrae eius ita et lumen eius -.
13 Quia tu formasti renes meos, contexuisti me in utero matris meae.
14 Confitebor tibi, quia mirabiliter plasmatus sum;
mirabilia opera tua, et anima mea cognoscit nimis.

15 Non sunt abscondita ossa mea a te, cum factus sum in occulto, contextus in inferioribus terrae.

16 Imperfectum adhuc me viderunt oculi tui, et in libro tuo scripti erant omnes dies: ficti erant, et nondum erat unus ex eis.
17 Mihi autem nimis pretiosae cogitationes tuae, Deus; nimis gravis summa earum.
18 Si dinumerabo eas, super arenam multiplicabuntur; si ad finem pervenerim, adhuc sum tecum.
19 Utinam occidas, Deus, peccatores; viri sanguinum, declinate a me.
20 Qui loquuntur contra te maligne: exaltantur in vanum contra te.
21 Nonne, qui oderunt te, Domine, oderam et insurgentes in te abhorrebam?
22 Perfecto odio oderam illos, et inimici facti sunt mihi.
23 Scrutare me, Deus, et scito cor meum; proba me et cognosce semitas meas
24 et vide, si via vanitatis in me est, et deduc me in via aeterna.
138
1 Al maestro del coro. Di Davide. Salmo. Signore, tu mi scruti e mi conosci,
2 tu sai quando seggo e quando mi alzo. Penetri da lontano i miei pensieri,
3 mi scruti quando cammino e quando riposo. Ti sono note tutte le mie vie;
4 la mia parola non è ancora sulla lingua e tu, Signore, già la conosci tutta.
5 Alle spalle e di fronte mi circondi e poni su di me la tua mano.
6 Stupenda per me la tua saggezza, troppo alta, e io non la comprendo.
7 Dove andare lontano dal tuo spirito, dove fuggire dalla tua presenza?
8 Se salgo in cielo, là tu sei, se scendo negli inferi, eccoti.
9 Se prendo le ali dell`aurora per abitare all`estremità del mare,
10 anche là mi guida la tua mano e mi afferra la tua destra.
11 Se dico: "Almeno l`oscurità mi copra e intorno a me sia la notte";
12 nemmeno le tenebre per te sono oscure, e la notte è chiara come il giorno; per te le tenebre sono come luce.
13 Sei tu che hai creato le mie viscere e mi hai tessuto nel seno di mia madre.
14 Ti lodo, perché mi hai fatto come un prodigio; sono stupende le tue opere, tu mi conosci fino in fondo.
15 Non ti erano nascoste le mie ossa quando venivo formato nel segreto, intessuto nelle profondità della terra.
16 Ancora informe mi hanno visto i tuoi occhi e tutto era scritto nel tuo libro; i miei giorni erano fissati, quando ancora non ne esisteva uno.
17 Quanto profondi per me i tuoi pensieri, quanto grande il loro numero, o Dio;
18 se li conto sono più della sabbia, se li credo finiti, con te sono ancora.

19 Se Dio sopprimesse i peccatori! Allontanatevi da me, uomini sanguinari.
20 Essi parlano contro di te con inganno: contro di te insorgono con frode.
21 Non odio, forse, Signore, quelli che ti odiano e non detesto i tuoi nemici?
22 Li detesto con odio implacabile come se fossero miei nemici.
23 Scrutami, Dio, e conosci il mio cuore, provami e conosci i miei pensieri: 2
4 vedi se percorro una via di menzogna e guidami sulla via della vita.
139
1 Magistro chori. PSALMUS. David.
2 Eripe me, Domine, ab homine malo, a viro violentiae serva me.
3 Qui cogitaverunt mala in corde, tota die constituebant proelia.
4 Acuerunt linguas suas sicut serpentis, venenum aspidum sub labiis eorum.
5 Custodi me, Domine, de manu peccatoris
et a viro violentiae serva me, qui cogitaverunt supplantare gressus meos.
6 Absconderunt superbi laqueum mihi et funes extenderunt in rete, iuxta iter offendicula posuerunt mihi.
7 Dixi Domino: “ Deus meus es tu; auribus percipe, Domine, vocem deprecationis meae ”.
8 Domine, Domine, virtus salutis meae, obumbrasti caput meum in die belli.
9 Ne concedas, Domine, desideria impii; consilia eius ne perficias.
10 Exaltant caput, qui circumdant me; malitia labiorum ipsorum operiat eos.
11 Cadant super eos carbones ignis, in foveas deicias eos, et non exsurgant.
12 Vir linguosus non firmabitur in terra, virum violentiae mala capient in interitu.
13 Cognovi quia faciet Dominus iudicium inopis
et vindictam pauperum.
14 Verumtamen iusti confitebuntur nomini tuo,
et habitabunt recti in conspectu tuo.
139
1 Al maestro del coro. Salmo. Di Davide.
2 Salvami, Signore, dal malvagio, proteggimi dall`uomo violento,
3 da quelli che tramano sventure nel cuore e ogni giorno scatenano guerre.
4 Aguzzano la lingua come serpenti; veleno d`aspide è sotto le loro labbra.
5 Proteggimi, Signore, dalle mani degli empi, salvami dall`uomo violento: essi tramano per farmi cadere.
6 I superbi mi tendono lacci e stendono funi come una rete, pongono agguati sul mio cammino.

7 Io dico al Signore: "Tu sei il mio Dio; ascolta, Signore, la voce della mia preghiera".
8 Signore, mio Dio, forza della mia salvezza, proteggi il mio capo nel giorno della lotta.
9 Signore, non soddisfare i desideri degli empi, non favorire le loro trame.
10 Alzano la testa quelli che mi circondano, ma la malizia delle loro labbra li sommerge.
11 Fà piovere su di loro carboni ardenti, gettali nel bàratro e più non si rialzino.
12 Il maldicente non duri sulla terra, il male spinga il violento alla rovina.
13 So che il Signore difende la causa dei miseri, il diritto dei poveri.
14 Sì, i giusti loderanno il tuo nome, i retti abiteranno alla tua presenza.
140
1 PSALMUS. David. Domine, clamavi ad te, ad me festina; intende voci meae, cum clamo ad te.
2 Dirigatur oratio mea sicut incensum in conspectu tuo, elevatio manuum mearum ut sacrificium vespertinum. -
3 Pone, Domine, custodiam ori meo et vigiliam ad ostium labiorum meorum.
4 Non declines cor meum in verbum malitiae
ad machinandas machinationes in impietate cum hominibus operantibus iniquitatem; et non comedam ex deliciis eorum.
5 Percutiat me iustus in misericordia et increpet me; oleum autem peccatoris non impinguet caput meum, quoniam adhuc et oratio mea in malitiis eorum.
6 Deiecti in manus duras iudicum eorum,
audient verba mea, quoniam suavia erant.
7 Sicut frusta dolantis et dirumpentis in terra,
dissipata sunt ossa eorum ad fauces inferni.
8 Quia ad te, Domine, Domine, oculi mei;
ad te confugi, non effundas animam meam.
9 Custodi me a laqueo, quem statuerunt mihi,
et a scandalis operantium iniquitatem.
10 Cadent in retiacula sua peccatores simul,
ego autem ultra pertranseam.
140
1 Salmo. Di Davide. Signore, a te grido, accorri in mio aiuto; ascolta la mia voce quando t`invoco.
2 Come incenso salga a te la mia preghiera, le mie mani alzate come sacrificio della sera.

3 Poni, Signore, una custodia alla mia bocca, sorveglia la porta delle mie labbra.
4 Non lasciare che il mio cuore si pieghi al male e compia azioni inique con i peccatori: che io non gusti i loro cibi deliziosi.

5 Mi percuota il giusto e il fedele mi rimproveri, ma l`olio dell`empio non profumi il mio capo; tra le loro malvagità continui la mia preghiera.

6 Dalla rupe furono gettati i loro capi, che da me avevano udito dolci parole.
7 Come si fende e si apre la terra, le loro ossa furono disperse alla bocca degli inferi.
8 A te, Signore mio Dio, sono rivolti i miei occhi; in te mi rifugio, proteggi la mia vita.
9 Preservami dal laccio che mi tendono, dagli agguati dei malfattori.
10 Gli empi cadono insieme nelle loro reti, ma io passerò oltre incolume.
141
1 Maskil. David, cum esset in caverna. Precatio.

2 Voce mea ad Dominum clamo, voce mea ad Dominum deprecor;
3 effundo in conspectu eius lamentationem meam,
et tribulationem meam ante ipsum pronuntio.
4 Cum deficit in me spiritus meus, tu nosti semitas meas. In via, qua ambulabam, absconderunt laqueum mihi.
5 Considerabam ad dexteram et videbam, et non erat qui cognosceret me. Periit fuga a me, et non est qui requirat animam meam.
6 Clamavi ad te, Domine; dixi: “ Tu es refugium meum, portio mea in terra viventium.
7 Intende ad deprecationem meam, quia humiliatus sum nimis. Libera me a persequentibus me, quia confortati sunt super me.
8 Educ de custodia animam meam ad confitendum nomini tuo; me circumdabunt iusti, cum retribueris mihi ”.
141
1 Maskil. Di Davide, quando era nella caverna. Preghiera.
2 Con la mia voce al Signore grido aiuto, con la mia voce supplico il Signore;
3 davanti a lui effondo il mio lamento, al tuo cospetto sfogo la mia angoscia.
4 Mentre il mio spirito vien meno, tu conosci la mia via. Nel sentiero dove cammino mi hanno teso un laccio.
5 Guarda a destra e vedi: nessuno mi riconosce. Non c`è per me via di scampo, nessuno ha cura della mia vita.
6 Io grido a te, Signore; dico: Sei tu il mio rifugio, sei tu la mia sorte nella terra dei viventi.
7 Ascolta la mia supplica: ho toccato il fondo dell`angoscia. Salvami dai miei persecutori perché sono di me più forti.
8 Strappa dal carcere la mia vita, perché io renda grazie al tuo nome: i giusti mi faranno corona quando mi concederai la tua grazia.
142
1 PSALMUS. David. Domine, exaudi orationem meam, auribus percipe obsecrationem meam in veritate tua; exaudi me in tua iustitia.
2 Et non intres in iudicium cum servo tuo,
quia non iustificabitur in conspectu tuo omnis vivens.
3 Quia persecutus est inimicus animam meam,
contrivit in terra vitam meam,
collocavit me in obscuris sicut mortuos a saeculo.
4 Et anxiatus est in me spiritus meus, in medio mei obriguit cor meum.
5 Memor fui dierum antiquorum, meditatus sum in omnibus operibus tuis, in factis manuum tuarum recogitabam.
6 Expandi manus meas ad te, anima mea sicut terra sine aqua tibi.
7 Velociter exaudi me, Domine; defecit spiritus meus. Non abscondas faciem tuam a me,
ne similis fiam descendentibus in lacum.
8 Auditam fac mihi mane misericordiam tuam,
quia in te speravi. Notam fac mihi viam, in qua ambulem, quia ad te levavi animam meam.
9 Eripe me de inimicis meis, Domine, ad te confugi.
10 Doce me facere voluntatem tuam, quia Deus meus es tu. Spiritus tuus bonus deducet me in terram rectam;
11 propter nomen tuum, Domine, vivificabis me.
In iustitia tua educes de tribulatione animam meam
12 et in misericordia tua disperdes inimicos meos;
et perdes omnes, qui tribulant animam meam,
quoniam ego servus tuus sum.
142
1 Salmo. Di Davide. Signore, ascolta la mia preghiera, porgi l`orecchio alla mia supplica, tu che sei fedele, e per la tua giustizia rispondimi.
2 Non chiamare in giudizio il tuo servo: nessun vivente davanti a te è giusto.

3 Il nemico mi perseguita, calpesta a terra la mia vita, mi ha relegato nelle tenebre come i morti da gran tempo.
4 In me languisce il mio spirito, si agghiaccia il mio cuore.
5 Ricordo i giorni antichi, ripenso a tutte le tue opere, medito sui tuoi prodigi.

6 A te protendo le mie mani, sono davanti a te come terra riarsa.
7 Rispondimi presto, Signore, viene meno il mio spirito. Non nascondermi il tuo volto, perché non sia come chi scende nella fossa.
8 Al mattino fammi sentire la tua grazia, poiché in te confido. Fammi conoscere la strada da percorrere, perché a te si innalza l`anima mia.
9 Salvami dai miei nemici, Signore, a te mi affido.
10 Insegnami a compiere il tuo volere, perché sei tu il mio Dio. Il tuo spirito buono mi guidi in terra piana.
11 Per il tuo nome, Signore, fammi vivere, liberami dall`angoscia, per la tua giustizia.
12 Per la tua fedeltà disperdi i miei nemici, fà perire chi mi opprime, poiché io sono tuo servo.
   
   


Segnala questa pagina ad un amico:

Attenzione: l'utilizzo del presente modulo non comporta la registrazione di alcuna informazione.
 
Home Revigozzo Valnure Castelli S.P.Q.R. Autori Gastronomia Contatti Link
Grazie per la visita:
pagine viste dal 20.02.06
Visita Revigozzo
con
"Google Maps Street View"
Latinamente.it
Cicero latin tutor.it
Nuntii latini.fi
Nuntii latini.de
Ultimo aggiornamento: 02.10.2015
Diritti riservati come da
Creative Commons License 2.5
CreativeCommons License
Realizzato da Luca, Catia, Mariuccia e Antonio.
Ottimizzato per Internet Explorer e Mozilla Firefox, risoluzione consigliata 800*600 - 1024*768 pixel.
Tutti i diritti riservati.